Sold to the Cassanova

Chapter 48

Matapos naming kumain. Hiningi na ni Jessie yung bill.

"Hoy Zig. 1,500 yung bill."-Jessie said.

"Oh ano ngayon? Hawak ko ba ang wallet mo?"-Sabi ko.

"Hoy lalaki! Wala akong wallet. Tska ikaw kaya mag-babayad!"-Sigaw naman niya.

"Hoy babae! Ikaw nag-yayang kumain dito tapos ako pala magbabayad!?"-Sigaw ko naman sakanya.

"Oh bakit? Sinabi ko ba kasing libre ko? Sige na kasi! Bayaran mo na! Para sa starbucks naman tayo, gusto ko magkape."-Naiinip na sabi niya.

Napa-irap ako tska nilabas ang wallet. No choice, ako ang magbabayad.

Paglabas namin sa pizza hut.

"Starbucks tayo! Gusto ko ng kape."-Jessie

"Kape? Maki-lamay ka madami doon!"-Sigaw ko sakanya at nag-umpisa ng mag-lakad. Sumunod naman siya pero hindi na nag-salita pa. Good girl.

Naglalakad kami sa mall nang mapa-hinto kami ni Jessie sa paglalakad ng may masayang pamilya ang dumaan sa harap namin. Nilingon ko si Jessie at nakita ko kung gaano lumukot ang mukha niya sa nakita.

"Ngayon lang yan. I'll give them a chance to be happy pero kapag nag-tagal, mawawala din yan. Panagako."-She said and turn her back and walk away.

We all know, revenge is not a good thing at hindi ko siya masisisi. Nasaktan siya ng sobra. At andito lang ako para sakanya, kahit ano ang magiging desisyon niya.

***
"Hindi ka okay no"?-Tanong ko kay Jessie na nanunuod ng TV pero nililipat-lipat naman. Tinignan niya ako ng masama.

"Fine."-Asar na sabi ko at tumayo. Pero hindi pa ako nakakaalis ng magsalita siya.

"Hindi naman talaga ako okay. I am just trying to be okay. Pero Gio, huwag mo na sana akong tanungin kung okay ako o hindi, kasi alam mo na ang sagot diyan. Hayaan niyo nalang sana muna akong piliting maging okay kasi yun lang ang tanging paraan na alam ko."-Mahabang sagot ni Jessie.

"Fine. I will not ask you anymore but you have to tell me when you're okay or not."-Seryosong sabi ko, tumango-tango naman siya agad.

Jessielie's POV
Habang nanunuod, biglang tumunog ang doorbell.

"Hoy Gio! Huwag kang batugan diyan. Buksan mo yung pinto!"-Sigaw ko. Palagi ko siyang binubulyawan because it's my way not to be a drama queen.

Pero walang sumasagot o nagrereklamong Gio at sunod-sunod padin ang pag-door bell. Tumayo ako at nakitang natutulog si Gio sa sofa. Binato ko siya ng tsinelas at tumakbong tumatawa tska binuksan ang pinto pero nawala ang ngiti ko ng makita kung sino ang nasa harap ko, walang iba kundi ang mama at kapatid ni Zig.

"Anong ginagawa niyo dito?"-Naiinip na tanong ko.

Nilabas niya sa bag niya ang isang papel.

"Cheque. Para matahimik ka na."-Mama ni Zig.
Tinaggap ko ang cheque at sumilay ang mala-deminyong ngiti ng mama niya.

"That's what I thought."-Nakangising sabi ni Zienna, kapatid ni Zig. Binasa ko ang cheque, 1 million pesos.

"Tss! Kulang pa po ito."-Sabi ko sa mama ni Zig.

"Mukha ka talagang pera."-Umiiling-iling na sabi ng mama ni Zig tska muling nag-abot ng isa pang cheque worth 1 million.

"Wait lang po ah."-Mataray na sabi ko, pumasok ako sa loob para kumuha ng lighter tska humarap ulit kina Zienna.

"Akala niyo tatanggapin ko yung pera? Kaya lang naman nagpadagdag ako kasi kulang pa ang isang milyon para sainyo, kailangan niyo kasing mag-aral ulit sa mamahaling paaralan. Kulang kasi kayo sa GMRC, balik nalang ulit kayo sa grade 1 para maturuan pa kayo, puro hangin na din kasi laman ng utak niyo eh. Pero dahil okay na ang 2 million, sainyo na. At nga pala, kulang pa ang 2 million sa perang ninakaw niyo sa bangko ko."-Nakangising sabi ko at itnaas ang dalawang cheque, kasama ang lighter at sinindihan.

"Pero nasusunog na pera niyo, paano ba yan? Habulin niyo nalang. Omo! Nasa impyerno na!"-Sigaw ko at binitawan ang nasusunog na papel.

"Aww, sunog na. Kunin niyo nalang sa impyerno. Mukha naman kayong mga pera eh. Ah! Huwag na din pala kayo babalik! Bye-bye! Happy trip!"-Nakangising sabi ko habang unti-unting sinasara ang pinto at nag wwave pa ng kamay.
Pagkasara ko ng pinto, napa-sandal ako at huminga ng malalim.

Nakita ko si Gio na naka-sandal sa pader at naka-cross arms.

"I am not that kind of person. But they pushed me to the limit."-I said between my sob and he pulled me for a hug.

"Tinuruan ako ng mama kong maging mabuti sa kapwa kahit inaaway o sinasaktan ka na kasi ang taong edukado hindi nakikipag-away sa taong walang modo. Nabigo ko siya, naka-sakit ako ng damdamin ng ibang tao. Hindi ako ganun Gio. Hindi ako ganun."-Naiiyak na sabi ko.

"You have a good heart Jessie but those people doesn't have one. You kept on cryigng but those kind of people kept on smiling when they hurt someone. How can you have your revenge when you kept on being soft? Nakita mo na ngayon na napaka-hirap mag-higanti kung sa kalook-looban mo naman ay isa kang mabuting tao."-Majahulugang aabi ni Gio na nagpa-balik sa akin sa pangako ko sa sarili.

"Kulang pa iyon sa ginawa nila sa akin. I promise to myself that I will be their biggest karma."-I said.

***
Itutuloy...