HFALL II: The Greatest Assassin (Completed)

41.

A/n: Thomas at the multimedia.

Chapter 41

Ashmiya's POV

ORION ENTERTAINMENT'S ANNUAL PARTY

"Hi, Ashmiya."

Naialis ko ang tingin ko sa tinitignan ko dahil sa bumati sakin. I quickly smiled nang makita ko si Thomas sa may gilid ko.

"Hi, Thomas."

"Where is Miguel? Iniwan ka dito nung gagong 'yon?" he said.

"I'm fine by myself so okay lang naman. Hindi niya nasabi kung saan siya pupunta but kakadaan lang niya kasama si Annalyn they looks like they are having fun though. I thought you are not going?"

"I changed my mind nang sabihin ni Miguel na ikaw ang kapartner niya dahil malakas ang kutob ko na iiwan ka niya mag-isa. Miguel is like that when it comes to party. Haha."

Napangiti naman ako dahil sa sinabi niya. "So... you are worried about me?" pabiro kong tanong.

"Can't I?"

Umiling ako. "You can of course! Haha!"

"Are you sure about that? Wala bang magagalit? If you didn't know, I can feel someone is glaring at me right now. Haha!" Napahawak siya sa may batok niya.

I looked at him at tinignan ko kung saan siya nakatingin. Dun din ako nakatingin kanina. Napairap naman ako nang makita ko na naman sila. Ugh, bakit ba sila nandito? Ah oo nga pala, Misaki is the new fashion designer in Orion so no wonder she is here with... Knight.

Hindi ko alam kung bakit nakatingin pa rin ako sakanila. Luckily, hindi naman nakatingin si Misaki sa direksyon ko at hindi niya nakikita kung paano ko sila tignan na dalawa. Remember her favor? I'm so stupid for saying okay. Nagsisisi na ko. Pakiramdam ko niloloko ko si Misaki. Because right now, inggit na inggit ako sakanya. I should be in her place...

"Ashmiya? Are you okay?"

Napakurap ako nang marinig ko ang boses ni Thomas. Pumikit ako ng ilang seconds tapos humarap ako sakanya at hinawakan ko siya sa may braso.

"I want to eat some sweets. Samahan mo naman ako please?"

"Oh? Sure. Let's go."

Kristoffer's POV

Iniwan ko muna si Chloe sa may table, she asked me to get her some cupcakes kaya ako nandito at nakapila. Medyo nauuhaw ako kaya lumapit ako dun sa may dala ng wine, pabalik na sana ako sa pila nang pagtalikod ko bigla akong may nakabunggo.

"OH MY GOD!"

Napanganga ako bigla. Shit! I'm dead! Natapunan 'tong babae sa harapan ko. And she is glaring at me.

"Sorry, miss. Hindi ko sadya." I said.

Tinaasan niya ko ng isang kilay at mas lalong tumalim yung tingin niya sakin. Parang lalamunin ako ng buo nitong babae na 'to. Tae, nakaramdam ako ng takot bigla.

"I'm sorry again, if you want I'll pa—"

"OH SHUT UP! YOU DID THIS ON PURPOSE, DON'T YOU?!"

"No, I didn't I'm so—"

Lumapit siya palapit sakin and tinuro niya ko gamit yung hintuturo niya, palapit siya nang palapit kaya naman umaatras ako ng lakad.

"SORRY WON'T CHANGE THE FACT THAT YOU RUINED MY GOWN! WHY ARE YOU NOT LOOKING KASI?!"

Napatingin ako sa paligid at napansin kong pinalilibutan na kami ng tao. Napapikit ako. Shit, I hate situation like this.

"Miss, can you calm down and lower your voice? Let's talk." Hahawakan ko sana siya kaya lang bigla niya kong sinampal sa mukha. Putaragis, napapikit ako sa sobrang sakit. Bakal ata kamay ng babae na 'to eh!