10.

803 15 0
                                    

Chapter 10

Ashmiya's POV

"I'm not going. Have fun later, okay? Alright, babawi ako next time! Ahuh, basta sasabihin ko sainyo sa susunod. Yeah, yeah! Bye!"

Ibinaba ko yung iPhone ko sa may salaminan then naghanap na ko nang maisusuot ko para sa press conference mamaya. I will finally meet them again. Hindi ako makakapayag na hindi ko makakausap si Mr. Leo Sinco o kaya si Pier man lang. I know they got something clues about what happened in Calyx five years ago.

Hindi ko pa rin nakakalimutan yung sinabi ni Kevin. He is right. Calyx might be alive. I still have hopes for it. Lalo na wala naman kaming nakitang bangkay niya talaga. Paano ko yun pinaniwalaan kaagad? Paano ako napaniwala sa isang bagay na hindi ko alam kung totoo o hindi? One thing is for sure, because I reached my limit that time.

I decided to wear a dress with a coat on top of it saka nag-shades rin ako. Mahirap na baka may makakilala pa sakin at di ko pa magawa yung plano ko. I already bought a car so hindi na hassle ang pagpunta dun lalo na sa may kilalang hotel pa man din na medyo malayo dito gaganapin ang press conference. I don't know why there though, pwede namang dito na lang din sa Manila.

Kinuha ko na yung hand bag ko nang mailagay ko na rin yung cellphone ko doon. Bumaba ako agad sa may parking lot at sumakay sa kotse ko. My cellphone rings so I get it. Message pala from my two bessy.


Shai

You will miss the fun tonight, Ella! Ano ba kasi yang IMPORTANTENG gagawin mo? 


Myka

Take care, okay? Balitaan mo ko agad kung ano nangyari. :)


Naisip kong wag na sila replyan dahil pag sumagot ako paniguradong hindi sila titigil kakatanong at for sure mahuhuli nila kung ano ang binabalak ko. Pinaandar ko na yung kotse ko at nagpatugtog rin ako ng radyo para hindi maging boring ang byahe.

It took me one hour to get at the said hotel. And as expected, napakarami ngang tao ang nandito. Mabuti na lang at hindi ko nakalimutan magdala ng shades. Mabuti na lang at hindi naman na nagtatanong pa yung mga staffs ng hotel at di na rin sila naghahanap ng invitation kasi baka hindi pa ko makapasok kapag nangyari 'yon. That will make my mission for today unaccomplished.


Natasha's POV

Papalabas na sana ako ng Orion Entertainment building nang makita ko si Clayton. I don't know why but since then I got interested with him. He might be useful to me.


"Nathan!" I called his name.


He stopped walking at lumingon sa kinaroroonan ko. I flashed my very sweet smile before walking where he is.

"Magdalene, sup?" Nakangiti niyang sabi.

I clenched my fist because of what he called me. Dammit, kung hindi lang kailangan ko ng tulong niya para sa binabalak ko makakatikim siya sakin ng bad words. But not now, calm down Natasha. You need him for your plan, right? Be good to Clayton.

"Do you have free time later? I'll treat you. Let's go to bar! Think of it as my thanks for saving me back...then." 

His smiling face turns to a frowning face in a sudden, parang he wants to kill somebody.

"Bar? Tsk."

This time ako naman ang parang nainis. The fuck, what's wrong in going to the bar? That's MY place.

HFALL II: The Greatest Assassin (Completed)Where stories live. Discover now