-35- Finally we know

350 17 6
                                    

Bailey POV

Mijn wang voelde aan als schuurpapier. Ik kon het denk ik niet lang vol houden hier, aangezien de airconditioning recht op me gericht stond, wat freaking koud was. Shit! Wat moet Louis nou wel niet denken? Straks dacht hij dat ik hem vergeten was.. Wanhopig probeerde ik naar iets te zoeken wat me zou kunnen bevrijden uit deze vreselijke plek. Maar tevergeefs. Er zat wel een open raampje recht tegenover me, maar daar paste ik nooit doorheen. Ik hoorde allemaal mensen voorbij lopen, allemaal leuk aan het praten over wat ze gekocht hadden. En ik zat hier. Langzaam begon ik te huilen. Misschien zou ze haar zus en de jongens nooit meer zien..... Ik liet mijn hoofd zakken en sloot mijn ogen. 

Gabrielle POV

Louis, Harry en ik, liepen langs een van de drukste winkelstraten die er was. Overal liepen mensen te lachen, te praten en te zingen. 'Hoe gaan we Bailey nou ooit vinden?' zuchtte Liam. 'I don't know..' zei ik zuchtend. 'Ik ga Niall even bellen, misschien is ze al thuis.' offerde Louis op. 'Nee, hoeft niet. Niall zou bellen als ze weer thuis was.' 'Oh, oké..' Louis keek steeds zenuwachtiger om zich heen. 'Lou, gaat het wel?' vroeg ik door alle drukte heen. 'Nee, ik raak gestressed hiervan.' zei hij, en ging sneller lopen. Liam en ik keken elkaar bezorgd aan, en liepen toen Louis achterna. 

Na een tijdje lopen, kwam er opeens een man op me afgerend. Het was Mike. 'Wat?! Hoe kan dat?!' riep hij terwijl hij hijgend voor me stond, hij pakte me vast. 'Hoe bedoel je, idioot?! Wat moet je nou steeds van me?!' zei ik, en rukte me los. Liam kwam voor me staan. 'Laat haar met rust.' zei hij. 'Wacht!' zei Louis, en kwam erbij staan. 'Wat bedoelde je met 'hoe kan dat'?' vroeg hij aan Mike. 'Niks.' zei hij, en wou verder lopen. Maar Louis hield hem tegen. 'Wat bedoelde je daarmee, mate?' vroeg hij nog een keer. 'Weet jij soms waar mijn zusje is?!' vroeg ik nu, en begon op Mike af te stormen. Mike bedacht zich niet, en rende weg. Met zijn drieeën zetten we de achtervolging in. Mike kwam niet ver, aangezien hij halverwege tegen Harry en Zayn aanstootte. Liam kon net bij zijn arm, en trok hem mee. We liepen met zijn allen naar een afgelegen stukje. 

'Waar is Bailey?!' vroeg Louis, en wou hem bijna slaan. 'Wie is Bailey?!' vroeg Mike wanhopig. 'Ja, mijn tweelingzusje!!' schreeuwde ik nu. Ik was zo klaar met die vent. 'O wacht. Jij bent tweeling?!' bracht Mike nu uit. 'Eeuuh, ja.' zei ik. En ondertussen begon bij iedereen het kwartje te vallen. 'Dus jij hebt mijn vriendin gegijzeld omdat je dacht dat zij het was?' zei Louis, en wees mijn kant op. Ondertussen begon hij steeds bozer te kijken. 'Als je ons nu niet verteld waar ze is geven we je aan bij het politiebureau!' riep Zayn ineens. 'Nee, nee. Niet doen, please! Ik zal zeggen waar ze is!' zei Mike. 'Loop voor ons uit, we houden je wel vast, gestoorde gek.' zei Louis pissig. 

Bailey POV

Mijn hart begon steeds sneller te kloppen, en mijn ogen werden steeds waziger. Ik hoorde wel geluiden, maar ik hoorde ze niet meer zo sterk. Er liepen mannen voor me langs, er werd gelachen. Ik deed nog een poging om mijn ogen open te houden maar het ging gewoon niet meer.. Langzaam viel ik weg......

It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu