It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}

-33- Turn around

Gabrielle POV

Er werd op de deur geklopt. Dat zou Zayn dan wel zijn. Ik liep naar de deur, en opende hem. En zoals ik al dacht, stond Zayn daar. 'Wat is de verrasing?' vroeg hij opgewonden. Ik ging op de bank zitten. 'Er is geen verrasing.' 'Huh, je zei aan de telefoon da...' 'Ik wil met je praten.' 'Waarover?' 'Over Bailey en jij.'   Zayn keek ongemakelijk, en wou weer naar de deur lopen. 'Kom nou even zitten!' zei ik. 'Waarom wil je het in godsnaam daar over hebben?!' 'Je weet toch zelf ook wel dat het niet goed is wat je deed?' 'Wat ik deed? Volgensmij deden Bailey en ik het samen, maar goed.' Zayn liep naar de deur, en liep met snelle pas naar buiten. Ik holde hem achterna. 'Zayn! Loop er niet voor weg! Je moet stoppen met je gedrag!' schreeuwde ik, en ik ging nu voor hem lopen. Voor dat ik het wist, kreeg ik een klap in mijn gezicht. Zayn liep verder, en schreeuwde nog wat. Ik bleef verstijfd staan...

Bailey POV

Op weg naar het hotel zag ik opeens die rare jongen, Mike, weer staan. Ik liep snel verder in de hoop dat hij mij niet zag staan. Maar het was al te laat. 'Hey, meisje!' riep hij. Ik liep door. Hij kwam achter me aan, en hoe sneller ik ging lopen, hoe sneller hij ook ging lopen. Ik had bedacht om snel een steegje in te rennen, zodat hij me niet kon zien. Maar dat was natuurlijk dom geweest. Mike had me het steegje in gevolgd, en me vastgepakt. 'Laat me los!!!' schreeuwde ik. Mike greep me nu ook bij mijn andere arm, en smeet me met een ruk op de grond. Hij trapte in mijn maag, en toen werd alles even zwart...

Gabrielle POV

Ik was boos naar huis gelopen. Wat dacht Zayn wel niet? Ik greep naar mijn telefoon. Even Liam w'appen.

Gabrielle: Je wilt niet weten wat er gebeurd is.....
Liam: What, babe? Everything ok?
Gabrielle: Ja, dat wel. Alleen Zayn heeft me geslagen.
Liam: Wat? Zayn? Waarom?
Gabrielle: Leg ik je nog wel uit. Kom je vanavond naar me toe?
Liam: Ik kan deze avond niet, ik moet repeteren met de jongens. Morgen?
Gabrielle: Oh, oké. Ja, is goed.
Liam: Oké, liefje. Doei, love you. x
Gabrielle: Love you to. x

Ik stopte mijn telefoon weer weg. Ik baalde er echt van dat hij vanavond nog niet langs kon komen... Opeens werd er op de deur geklopt. Ik liep naar de deur, afvragend wie dat nou kon zijn. Ik opende de deur, en zag een glimlachende Louis voor me staan. 'Hey. Wat doe jij hier?' vroeg ik verbaasd. 'Ook hallo.' lachtte Louis. 'Aangezien Bailey een beetje sloom is, kom ik haar maar ophalen.' ging hij weer verder. 'Eeuh, ze is al vertrokken hoor.' 'Dat kan niet, dan was ik haar wel tegen gekomen onderweg.. Je neemt me niet in de maling toch?' 'Nee, tuurlijk niet. Waarom zou ik?' 'Ik bel haar even.' zei Louis en pakte zijn mobiel uit zijn broekzak. Na lang wachten, stopte hij hem weer terug. 'Shit, ze neemt niet op?' vroeg ik verbaasd. Louis schudde 'nee' met een bezorgd gezicht. 'Misschien is ze ergens onderweg bij een winkeltje gestopt?' gokte ik. Maar Louis schudde weer 'nee'. 'Ik denk dat er iets aan de hand is, Gabs........'