-15- The conversation

525 14 1
                                    

Ik hoorde zacht gefluister in mijn oor. Het was Louis. 'Sunshine.. Ik ga je even insmeren.' zei hij. Ik lachtte en gaf hem de zonnebrandcreme aan. Hij kwam op mijn benen zitten, en begon bij mijn rug.   

Hierna, begon ik ook Louis in te smeren. Maar aangezien Louis expres niet bleef stilzitten, rolde hij mij voorover in het zand. 'Ik zit nou helemaal onder het zand, gek.' zei ik lachend, en we begonnen te stoeien. Zo lagen we voor een paar minuten totdat we een stem hoorde. Een bekende stem. Die van Zayn. 'Hey, tortelduifjes.' zei hij, en legde zijn handdoek naast die van mij neer. Ik keek Louis aan. 'Hey mate, we hadden eigenlijk een middagje voor ons tweeën gepland.' zei hij. 'Oh, nou ja. Ik stoor jullie niet hoor.' zei Zayn. Hij smeerde zich doodleuk in met zonnebrandcreme en pakte een boek. Ik keek Louis nog een keer aan, die vervolgens zijn schouders ophaalde. Ik besloot om maar gewoon weer te gaan liggen, en te genieten van de zon. Ik lag bijna elke dag op het strand, en had nog geen eens een kleurtje. 

Gabrielle POV

Ik haastte me naar het restaurantje. Aangezien ik mijn portomonnee niet had kunnen vinden, had ik nog maar vijf minuten. Aan de overkant, zag ik het restaurantje al. Ik holde zo hard als ik kon, en stootte daardoor tegen een jongen bij de ingang. Fijn, nu had ik drinken over mijn kleren heen. Ik verontschuldigde me snel, en liep naar binnen heen. Na een tijdje rondkijken, zag ik Harry zitten. Dit keer, keek hij me niet boos aan. Eerder nerveus. Ik liep naar hem toe en ging tegenover hem zitten. 'Wil je wat te drinken?' vroeg hij. 'Nee hoor, hoeft niet. Dankje.' 'Jawel.' zei hij, en gaf een seintje aan de ober. 'Twee cola graag.' De ober liep weer weg, en Harry keek me aan. 'Je hebt een vlek op je topje.' zei hij ineens. Ik moest lachen. 'Ik stootte zo net tegen zo'n jongen aan die in de weg stond, haha.' 'Heb je die jongen ook gelijk je nummer gegeven?' zei Harry kortaf, en ik keek hem vaag aan. 'Sorry.. Was niet zo bedoeld..' zei hij. 'Ik weet dat je boos bent, maar dat met Niall.. Het had niet mogen gebeuren..' zei ik, terwijl de tranen in mijn ogen stonden. 'Voel je echt niks meer voor hem?' vroeg Harry. Nu begon ik te huilen. 'Nee, alleen voor jou.. Ik zweer het..' zei ik snikkend. Harry pakte mijn hand. 'Oké, ik geloof je. Maar je hebt me echt gekwetst..' 'Ik weet het, Harry.. Maar ik zou er alles aan doen om het weer goed te maken tussen ons!' 'Het is al goed.' zei Harry lief. Terwijl de cola gebracht werd, kwam Harry naast me zitten. 'Beloof me dat je mijn meisje blijft.' Ik nestelde me in zijn armen, en knikte. 'Dat beloof ik.'

Na het gesprek, wat gelukkig goed afgelopen was, liep ik met Harry naar het strandje. Hand aan hand. Daar aangekomen, zagen we Louis, Bailey, en Zayn liggen. 'Wat doen die daar nou weer met zijn drieën?' vroeg ik. 'Geen flauw idee?' antwoordde Harry. We liepen naar ze toe. We pakten wat water en liepen richting Bailey. Bailey schrok op, en deed haar zonnebril af. 'Ja hallo, stelletje kleuters.' zei ze. Hierdoor schrokken Zayn en Louis, ook op. 'Oh hey. Hoe is jullie gesprekje gegaan?' vroeg Louis. Harry sloeg een arm om me heen. 'Goed. Ze is weer van mij.' zei hij, en gaf me een kusje. 'Aaahhww.' hoorde we Bailey zeggen. 'Ben blij voor jullie.' zei ze. We gingen met zijn allen een kaartspelletje doen. Aangezien Zayn ook kaarten mee had genomen. 'Waar zijn Niall en Liam eigenlijk?' vroeg Louis ineens. 'Oh, ik heb ze het laatst in het hotel gezien.. Ze zaten te vechten.' zei Zayn. 'Te vechten?! Wat?' zei Louis. 'Heb je ze wel uit elkaar gehaald?' vroeg Harry. 'Dat wou ik doen. Maar ze zeiden dat het niets was.' 'Dude.. Oké. We moeten daar heen.' zei Harry, en trok me mee. De rest kwam ook achter ons aan.

In het hotel aangekomen, zagen we dat Niall met een blauw oog op de grond zat. Met allemaal onbekende mensen om hem heen. We drukte ons door de mensenmassa, en hurkten naast hem neer. 'Are you fine, bro? Waar is Liam?' vroeg Harry. 'I don't know..' wist Niall nog maar net uit te brengen. 'Wat is er gebeurd?' vroeg Bailey. 'Laten we hem eerst maar naar boven brengen.' zei Louis. 'Nee, hoeft niet, een ambulance is onderweg!' riep iemand uit de mensenmassa. 'Ambulance?' vroeg Niall vaagjes. Ondertussen tikte Harry, mij en Bailey aan. 'Als jullie bij Niall willen blijven? Dan ga ik en de jongens naar Liam op zoek.' Bailey en ik knikten. De jongens drukten zich weer door de mensenmassa en verdwenen. 'De ambulance kan hier elk moment zijn!' schreeuwde weer iemand uit de mensenmassa. 'Ja ja, dat weten we nu wel!' schreeuwde ik terug. 

Toen de amnbulance was gearriveerd, tilden de ambulancebroeders, Niall op een brancard, en legde hem achterin de ambulance. 'Wij gaan mee.' zei ik, en trok Bailey mee in de ambulance. Onderweg, kon Niall gelukkig nog wat grapjes maken. 'Beetje overdreven dit.' zei hij glimlachend. 'Haha, volgensmij doen ze dit bij iedereen hoor.' zei Bailey. 

We waren bij het lokale ziekenhuis aangekomen. We liepen naar binnen en de ambulance broeders zeiden dat we beter even in de gang konden blijven wachten. Dat deden we. 'Zouden ze Liam al hebben gevonden?' vroeg ik. 'Ik hoop het.. Ben benieuwd wat er gebeurd is..'  antwoordde Bailey.  'Ik ook..' zei ik, en ging achterover zitten. Wachtend op wat er komen ging..

It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu