MEDCEZİR♣

◀️37◀️

Medyada; Batın <3

"
Kabullendim.

Bu geceden sonra anladım ki, kalbimde bir duygu parçası çoktan tüm hücrelerime yayılmış. Kafa karışıklığım bunu bastırmaya çalışsa da, bu zehir onu alt etmiş.

Gri. Bu gece bana bir adım gelmiş olsa da, çok iyi biliyorum ki bu bir ilişkinin başlangıcı değil. Kızıl ve gri zaten nasıl bir araya gelsin ki? Karışır, ortaya saçma sapan bir renk cümbüşü çıkar.

Bizim tek bir adımız olabilirdi; suç ortağı.

Yine de mutlu oldum. Duygularımdan emin oldum. Yine canımı yakacak, yine başımı belalara sokacak ama istiyorum. Onun yanında kalmak istiyorum. Griye karışmak istiyorum.

Beni evime bırakmak istedi bu değişik konuşmadan sonra. Kabul ettim. Beni anladı mi bilmiyorum ama ben kendimce bir itirafta bulunmuştum. Sanırım en çok da kendime etmiştim bu itirafı. Kapının önün de durdum ve ona döndüm. Ne demeliydim? İyi geceler mi? Görüşürüz mü? O bana baktı, ben ona. Bir süre öylece kaldık. Pes eden o oldu.

Eğildi ve üst dudağıma bir öpücük bıraktı.

Ben bu anın şokuyla tutulurken, o çoktan kulağıma eğilmişti;

"Bu oyundan en az zararla kurtulmanı sağlayacağım kızıl." Dedi. Daha çok söz verir gibi. Sonra geri çekildi ve motoruna atlayıp gitti. Kapının önünde ayaklarıma beton atılmış gibi sabit kaldım.

Buda neydi böyle? Ah...

"Siri?" Açılan kapıyla şoktan çıktım ve kapıda şaşkınca bana bakan Maya'yı gördüm. "Oynadığınız oyunda gizli gizli öpüşmek de var mı?"

"Ben.. ben." Allah'ım konuşamıyordum. O kadar heyecanlanmıştım ki, kelimeler dudaklarımı eşeliyordu. Keşke aklımdan geçenleri duysaydı.

"Geç içeriye kekeme. Bana her şeyi anlatıyorsun. Eksiksiz." Dedi ve kolumdan tutup beni içeriye sürükledi. Biraz önce tanıdığım Araf, kesinlikle bir kaç aydır tanıdığım Araf değildi. Büyülenmiştim.

"Beni öptü. Normal insan gibi. Kırılmamdan korkar gibi." Dedim mekanik bir şekilde. Kelimeler ağzımdan bir bir dökülüyordu. Bakışlarım sabitti.

"Hey. tamam bende kal." Dedi Maya parmaklarını gözümün önünde şıklatırken. "Buda neydi böyle?"

"Biz babasıyla yemeğe çıktık. Araz ve Çilem'de oradaydı. Ortalık karıştı. Araf beni tuttu bir balıkçıya götürdü. Orada konuştuk. Suç ortağı olduk. Gri kızıl olduk." Hızlı hızlı anlatırken elini ağzıma kapattı;

"Yavaşla kızım! Ne diyorsun anlamıyorum. Güzelce anlat şunu!" Dedi kafası karışmış gözüküyordu. Tek kafası karışan o değildi. Benim bütün benliğim karışmıştı.

"Sonra beni öptü."

"Kim kimi öptü?" Sina altında sadece bir şortla ve elinde bardakla salonda belirdi. Kendimi koltuğa bıraktım, neredeyse yatacak kadar.

"Sen nerdesin?" Diye sordu Maya hemen. Sina bu aralar arazi takılıyordu. Ben ise başka alemlerdeydim. Gri beni öptü!

"Buradayım anne!" Sina imayla konuştu ve karşı koltuğa oturdu. Maya ona gözlerini devirdi. Gri beni öptü. "Başım çatlıyor."

"Sende var bir şeyler ama." Dedi Maya şüpheyle. Sina bana baktı. Evet gerçekten bir şeyler saklıyordu. Bu onun beni kurtar bakışıydı.

"Dökül kazanova!" Dedim gözlerimi kısıp. Benden de yardım alamayınca ayağa kalkıp kaçmaya çalıştı. Maya ayağa fırladı ve Sina'nın sırtına atladı. Onlar orada boğuşurken sadece onları izledim. Sina Maya'dan ben olmadan kurtulamayacaktı ve sonun da pes edip her şeyi anlatacaktı.