"អ្ហាស៎...ឈឺ...ឈឺណាស់ដកចេញទៅ"ជេយ៉ុន ក៏ស្រែកយំឡើងព្រោះតែច្រកស្នែហ៍របស់គេឈឺដូចជាគេយកកាំបិតមកជ្រៀកជាជម្រៀកៗចឹង
"អ្ហឹស...យើងក៏ឈឺមិនចាញ់ឯងដែល...អ្ហាស៎"សុងហ៊ុន បន្លឺទាំងដោលចង្កេះតិចៗទាំងមនរាងតូចនៅក្រោមទ្រូងស្រែកយំមិនបាត់
"អ្ហាស៎...លោកម្ចាស់រំលោភខ្ញុំ...ហុឺៗ"ជេយ៉ុន ក៏ស្រែកថាអោយនាយដែលស្រាប់តែសុខៗមកចាប់គេរំលោភធ្វើមិនដឹង
"អ្នកណាឲ្យឯងធ្វើកន្សែងយើងជ្រុះចេញកេរ្តិ៍ខ្មាស់ធ្វើអី...អ្ហឹស...ស្រួលខ្លាំងណាស់"សុងហ៊ុន ក៏ចាប់ផ្ដើមដោលចង្កេះខ្លាំងៗឡើងធ្វើអោយកាយតូចយោលទៅមុខទៅក្រោយតាមការអុករបស់នាយ
"អ្ហឹស...លោកម្ចាស់ថើបខ្ញុំបានទេ...អ្ហាស៎ហ្ហាស"ជេយ៉ុន ក៏លើកដៃទៅអោបក.រាងក្រាស់ធ្ចើឲ្យនាយចងចិញ្ចើមឡើងនឹងក្មេងដែលក្លាហានលើកដៃតោងគេនាយបែបនេះមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេថែមទាំងសុំនាយឲ្យថើបគេថែមទៀត
"យើងមិនថើបឯងទេ?"សុងហ៊ុន ថាហើយក៏ដោលចង្កេះកាន់តែញាប់ធ្វើឲ្យរាងតូចលើកដៃគក់ស្មារនាយដឹបៗព្រោះតែគេឈឺ
"អ្ហឹស...លោក...លោកម្ចាស់តិចៗខ្ញុំឈឺ"ជេយ៉ុន ក៏ពេបមាត់ឡើងទាំងខ្លួនទៅលើទៅក្រោមដោយមានរាងក្រាស់នៅពីរលើអុកមិនប្រណីថាគេឈឺប៉ុន្មាននោះទេគឺនាយដឹងតែស្រួលខ្លួនឯង
"លែ...លែងខ្ញុំចេញទៅអញ្ចឹង..អ្ហាស៎"រាងក្រាស់គ្រាន់តែលឺរាងតូចនិយាយអោយដោះលែងខ្លួនគេភ្លាមក៏ក្ដៅងំទើបចាប់ចង្កេះគេយ៉ាងជាប់មុននឹងដោលលឿនៗមិនខ្វល់ពីររាងតូចដែលស្រែកនោះទេ
"អ្ហាស...ឈឺ...មិនចេះតិចៗទេឬយ៉ាងមិច!"ជេយ៉ុន ស្រែកសួរនាយទាំងខឹងមនុស្សកំពុងតែអួលលែងដោលយកៗធ្វើមើលតែដំរីចុះប្រេងទៅហើយនេះ
*ផ្លាប់/ផ្លាប់*សំឡេងប៉ះសាច់នឹងសាច់ក៏បន្លឺឡើងទាំងកណ្ដាលយប់ព្រោះនៅក្នុងបន្ទប់ម្ចាស់វិមានកំពុងតែមានសង្រ្គាមលើគ្រែរវាងម្ចាស់បំណុលនឹងកូនបំណុលសុីសាច់ហុតឈាមគ្នាយ៉ាងគគ្លើនទាំងជើងគ្រែងិកៗសឹងតែបាក់ម្ដងៗតែមើលទៅពួកគេដូចមិនអើពើជាមួយនោះទេ។រាងក្រាស់នៅតែធ្វើរហូតដល់ម៉ោង៤ទាបភ្លឺទើបនាយឈប់ព្រោះរាងតូចមាត់ចេចចាចដូចចាបបានសន្លប់ដោយស្ថានពរហើយ។
YOU ARE READING
មហិច្ឆតាម្ចាស់បំណុល
Short Story«ខ្ញុំមកក្រោយនាងពិតមែនប៉ុន្តែចុងក្រោយខ្ញុំជាអ្នកឈ្នះព្រោះលោកម្ចាស់ជ្រើសយកខ្ញុំក្នុងរឿងស្នេហាមួយនេះហើយនាងជាអ្នកចាញ់»
ភាគទី៧ មនុស្សផ្ដាច់ការ
Start from the beginning
