NOWE POKOLENIE - JTHS *ZAKOŃCZONE 17.02.2018*

3. Zakład

Resztę drogi spędził w zamyśleniu, siedząc przy oknie pociągu. Jego wzrok był nieobecny, błądzący po szybko zmieniającym się krajobrazie. Głowę wspierał na ręce, w drugiej nieustannie obracając różdżkę, bez której nigdy nigdzie się nie ruszał - nawet w wakacje. Jednym uchem przysłuchiwał się rozmowie przyjaciół, którzy tradycyjnie poruszyli temat płci przeciwnej.

Scorpius ze zafascynowaniem opowiadał o Alicji, która czarowała go swoim spojrzeniem. Po każdym komplemencie kierowanym w jej stronę, zaznaczał, iż nigdy nie przypuszczał, że miłość od pierwszego wejrzenia naprawdę istnieje.

Hugo nie posiadał daru mówienia, którym zdecydowanie mógł pochwalić się ich przyjaciel z Domu Węża. Jego słowa na temat Leny, ograniczały się tylko do stwierdzenia, że jest piękna, mądra i kiedyś zostanie jego żoną.

Teddy z kolei tylko zadawał pytania, udając w ten sposób swoje zainteresowanie rozmową. Ciekawszym dla niego zajęciem było czytanie książki, której tytuł był już starty i nieznany reszcie. Chłopaków zawsze zastanawiało, dlaczego Lupin nie wypowiada się głośno na temat czarownic w Hogwarcie. Niczego mu nie brakowało, cieszył się popularnością, był przystojny, inteligentny, wysportowany. Nigdy jednak nie zauważyli, by prowadził dłuższą i głębszą rozmowę z dziewczyną. Traktował płeć przeciwną tak, jak swoich przyjaciół, ale z dużo większym szacunkiem.

James głośno westchnął, ponownie analizując dziwne spotkanie z bliźniaczkami. Nie wiedział, czy ich rozmowa była na tyle ważna, by zmieniła coś w jego życiu. Z drugiej strony, zawsze interesowało go to, co mówi lub myśli jego ukochana.

Lubił ją obserwować w Wielkiej Sali podczas posiłków, na błoniach, gdy powtarzała do testów, a nawet na meczach quiddicha, gdy zasiadała na trybunach i dopingowała drużynę Gryffindoru. Wmawiał sobie, że przychodzi na te rozgrywki tylko dla niego. 

Dostrzegł, jak o szybę obija się zielona fasolka wszystkich smaków i natychmiast odskoczył w tył. Odwrócił się i pytająco spojrzał na przyjaciół, którzy patrzyli na niego z rozbawieniem.

- O kim tak myślisz, Potter? - po zadanym pytaniu Scorpius wyciągnął język i rozłożył się na swoim miejscu, nie spuszczając z niego wzroku.

- O tobie, kochanie - puścił Ślizgonowi serię buziaków, a ich przedział wypełniła salwa śmiechu. Gryfon udał zawstydzonego, a Scorpius z rozbawieniem ponownie rzucił w niego fasolką, którą chłopak zdążył złapać, zanim ta trafiła go w czoło. W końcu nie przez przypadek zasila szeregi drużyny Gryffindoru na pozycji szukającego. Posiada doskonały refleks.

- Każdy wie, że myślisz o Katie, ale pytamy dla zasady - powiedział Teddy, przerzucając stronę w czytanej książce, nie odrywając od niej wzroku.

- Tak, myślę o Katie - odpowiedział. - Nieustannie od paru lat.

- A zdradzisz nam szczegóły?

- Nawet te pikantne? - Hugo wymownie spojrzał na Jamesa, następnie śmiejąc się z Scorpiusem. Potter z rozbawieniem przewrócił oczami i podniósł się z miejsca.

- Ruszcie tyłki, jesteśmy w Hogsmeade - przyjaciele uspokoili się i w tym samym czasie poderwali ze swoich miejsc, wyglądając przez okno.

- Faktycznie... Tak szybko to minęło, że nie zdążyłem się przebrać w szatę - zaśmiał się Hugo i nie uprzedzając przyjaciół, zaczął rozrzucać części swojej garderoby po przedziale. To samo uczynił Scorpius, co rozbawiło Jamesa i Teddy'ego. Chłopcy zaczęli przekopywać walizki w poszukiwaniu szat, przepychając się nawzajem, tym samym utrudniając sobie wykonywaną czynność.

- Chodźmy stąd, jakoś nie jestem zainteresowany striptizem w ich wykonaniu - Lupin śmiejąc się, ściągnął z półki bagażowej swoją walizkę. James uczynił to samo i w rozbawieniu opuścili przedział, kierując się do wyjścia z pociągu. Przepychając się wśród gromady uczniów, James podniósł wzrok w poszukiwaniu Katie. Szukanie Gryfonki było jego naturalnym odruchem, jak dla prostego człowieka zamykanie czy otwieranie oczu. Dostrzegł ją, jednak jej spojrzenie utkwione było w Albusie, z którym tradycyjnie o czymś gorączkowo dyskutowała.