အညာနွေ ရဲ့နေ့လည်ပူလွန်းလှ၏။ ထန်းပင်တွေကလေလာရာတစ်ဖြူးဖြူးယိမ်းနွဲ့နေပေ့မယ့် နွေရဲ့ပူလောင်မူ့ဒဏ်ကို အံ့မတုနိုင်။
ရွာသူရွာသားအချို့ ရွာထိပ်က မဲဇလီပင်တန်း တွေမှာ ဖျာတွေခင်းရင်း နွေ့အပူကိုအံတုနေကြသည်။
အေးမြလတ်ဆတ်တဲ့လေရနံ့နဲ့အတူ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေနေတဲ့ မဲဇလီပွင့်ဖတ်၀ါ၀ါလေးတွေက ကဗျာဖွဲ့လို့မမှီနိုင်အောင် သက်၀င်လှုပ်ရှား လှပနေတော့သည်။
"မောင်... မင်းကိုငါဖယ်စမ်းလို့ပြောနေတယ်နော် "
သဏ္ဌန်သုမောင် မျက်နှာရူံ့မဲ့သွားပြီး ဆက်ထုံးရဲ့လက်တွေကိုဆွဲယူကာ ကိုက်နေတော့သည်။
"ကျစ်!!မသွားပါနဲ့ကွာ ရွာလမ်းကနေပူကပူနဲ့ "
"ဟိုရောက်ရင် အေးသွားလိမ့်မယ် ဖယ်!!"
"မောင်မှမသွားစေချင်တာ "
"ငါသွားချင်တယ်လေ "
သဏ္ဌန် မျက်နှာက မှိုင်ကျသွားသည်။ ထုံး ကိုမနိုင်တာသိပေ့မယ့် သူမသွားစေချင်။
"မောင်နဲ့အိမ်အပေါ်ထပ်မှာနေမယ်လေ တစ်ချက်တစ်ချက်လေတိုက်ရင်အရမ်းနေလို့ကောင်းတယ် ထုံးရဲ့ .."
"ဖွီး!မင်းပဲနေ ဒီလောက်ပူလောင်နေတာ နို့ဆီခွက်ကအဖေခေါ်ရတော့
မယ် "
ထုံးက ရွာထိပ်က မဲဇလီပင်တန်းမှာ ဖျာခင်းပြီးသွားအိပ်ဖို့ပြင်နေတာဖြစ်သည်။ သူလုံး၀မသွားစေချင် ။ ဟိုမှာက လူပေါင်းစုံ နေခင်းဘက်ဖျားခင်းပြီးလာအိပ်နေကြတာ။ ထုံးက အိပ်ရင်သိတဲ့တိုင်းဟိုပေါ်ဒီပေါ်နဲ့ ။ရွာသားတွေက များပါဘိနဲ့။
"အဲ့ဒါဆို မောင်၀ယ်ပေးထားတဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်၀တ်သွား "
"ဂွပ်!"
"အ!ဘာလုပ်"
ဆက်ထုံး သဏ္ဌန်ခေါင်းကို ခေါက်ပြစ်လိုက်သည်။ အိမ်မှာနေမရအောင်ပူလွန်းလို့ သွားအိပ်ပါမယ်ဆိုမှ ဒင်းက ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်လာ၀တ်ခိုင်းနေသည်။ ရူးနေလား။
"မင်းမလိုက်ဘူးမလား နေခဲ့ ငါသွားတော့မယ် အိပ်ချင်နေပြီ။ မနက်အစော မောင်အိပ်နေတဲ့အချိန် ဟင်းတွေငါထချက်ထားရတာ "
YOU ARE READING
မောင့်.....သက်ဆက်ထုံး (Complete)
Romanceအလုပ်လွန် ကျွန်ဖြစ်တဲ့.... အချစ်လွန်တော့ အရူးမူးဖြစ်.... ပေးဆပ်လွန်ပြန်တော့ အရူံးဖြစ်တယ်တဲ့ဗျ...💛
