အပိုင်း(18)🏙

12K 814 142
                                    

မနက်စောစော ဆက်ထုံး ထမင်းဟင်းထချက်ပေးကာ လဲ့လဲ့ကို မှာထားခဲ့ ပြီး ပြန်ဝင်အိပ်လိုက်သည်။ အရင်အလုပ်မှာ အစားသောက်မမှန်ခဲ့တာတွေကောဒီမှာစားချိန်မူမမှန်တာတွေကြောင့်ပါခုတစ်လော သူမကြာခဏ ဗိုက်အောင့် နေတတ်သည်။

အခုလဲ ဗိုက်ထဲကအောင့်နေတာမို့ အခုထိမနိုးသေးပဲ အိပ်နေသောမောင့်ကိုလဲ ဝမ်းနည်းဒေါသဖြစ်မိသည်။ညကဘာဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုတာအခုထိ ရေရေရာရာ မသိရသေး။နာနေသောဗိုက်ကြောင့်သက်သာမလားအထင်နဲ့ သူမျက်လုံးမှိတ်ကာ မှိန်းနေသည်။

"အားး ကျွတ်ကျွတ် ခေါင်းတွေကိုက်လိုက်တာ "

ထုံး လှည့်ကြည့်တော့ မောင်အိပ်ယာမှ နိုးလာလို့ခေါင်းကိုက်နေသည်ထင် သူနားထင်ကို နိုပ်ကာ အော်နေသည်။သူ့ကိုလဲမြင်ရော

"ဟင် ထုံး အခုထိမထသေးဘူး မောင့်ကို စောင့်နေတာလား"

"မဟုတ်ပါဘူး ထမင်းဟင်းချက် ပြီးမှ ပြန်လှဲနေတာပါ"

"မှန်း နေမကောင်းလို့လား ထုံး"

မောင်နဖူးကိုလှမ်းစမ်းတော့ ဆက်ထုံး ခေါင်းကိုယမ်းပြလိုက်သည်။

"နေကောင်းပါတယ် စိတ်ပဲမကောင်းတာ"

"ပြောပါဦး ဘာကိုစိတ်မကောင်းနေတာ မောင့်ထုံးက"

"မောင်ညက မူးရူးပြီးပြန်လာတယ်လေ "

"အာ...မောင်တောင်းပန်ပါတယ် ကွာ သွယ် ရဲ့party မို့ မောင်နဲနဲ သောက်လိုက်တာပါ"

"မောင့် နဲနဲကလဲ လူမှန်းသူမှန်းမသိမူးနေတာပဲနော်"

"မောင့်ကို ယုံပါနော် မောင်အလုပ်လုပ်နေတာပါ။ အကုန်လုံး လူမူ့ရေးအရပဲ မောင်ရင်ထဲမှာ ထုံးပဲရှိတာ"

"တော်သေးတာပေါ့ သတိရနေသေးလို့"

ရွဲ့သလို ပြောလာသူကြောင့် သဏ္ဍန်စိတ်ကတိုသွားသည်။

"မင်းက ဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါဒီလောက်ရှင်းပြနေတာကို"

"ငါ့ကို ဘာလို့အော်တာလဲ သဏ္ဍန်သုမောင် "

"မင်း ငါ့ကိုလာရွဲ့နေလို့လေ "

"အော် အဲ့လိုဖြစ်သွားတာလား ဟက်!!"

မောင့်.....သက်ဆက်ထုံး (Complete) Where stories live. Discover now