"ညီေလး ပူတင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ႏြားႏို႔ေပးတစ္ခြက္ေပးပါ အကိုကေကာ္ဖီပဲ ရၿပီညီေလး"
စားပြဲထိုး ေလးထြက္သြားေတာ့ ညီကိုသူစကားစလိုက္သည္။
"အခု ညီအမ်ိဳးသားေရာ "
"သူ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ "
"သူကို ဖြင့္ေျပာျဖစ္ေသးလား"
"ဟင္အင့္ "
"အဲ့ဆို မိဘေတြကေရာ "
"ဒီမွာ မရွိဘူး ကြၽန္ေတာ္ဒီကမဟုတ္ဘူးအစ္ကို"
"ညီ အမ်ိဳးသားနဲ႔ လိုက္လာတာလား"
ဆက္ထုံး ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပေတာ့
"အခု ညီ ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ အမ်ိဳးသားကို အရင္တိုင္ပင္
မလား "
ဆက္ထုံး စဥ္းစားေနၿပီ ေမာင့္ကိုေျပာသင့္လား ေမာင္စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ ျဖစ္သြားမလားေတြးေနမိသည္။ အလုပ္ေတြပိေနတဲ့ေမာင့္ကို သူဒုကၡ မေပးရက္ပါ။ေပးလဲမေပးခ်င္ ။
"ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ခြဲရမလဲအစ္ကို "
"ကိုကေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္ေစခ်င္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူး"
"ေၾကာက္စရာ မလိုဘူးညီ ညီဘက္က စိတ္ကိုပဲ ျပင္ဆင္ထား။ ဒီေန႔က ေသာၾကာဆိုေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔ ေဆး႐ုံတတ္လိုက္။ ဗုဒၶဟူးေန႔ ေလာက္ၾက ခြဲရေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနရင္ ေဘးကအူေတြပါ လိုက္သြားရင္ ျဖတ္ထုတ္ရခက္ေနလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ ေမာင္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္"
*ေမာင္တဲ့လား ညီရယ္ မင္းမ်က္ဝန္းေတြက အဲ့နာမ္စားကို သုံးလိုက္တဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္ထိအသက္ဝင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ျမင္႐ုံနဲ႔သိပါတယ္ *
ခန္႔ျငား ေတြးလက္စ အေတြးကို ဖ်က္လိုက္သည္။
"စိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္ တစ္မ်ိဳးလဲမထင္နဲ႔
ေငြေရးေၾကး ေၾကာင့္လားညီ"
"မဟုတ္ပါဘူး"
"အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပလို႔လား"
"အဲ့လိုလဲ မဟုတ္ပါဘူး "
"ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေပါ့ ညီရာ ကိုယ္ကခင္တတ္ပါတယ္"
YOU ARE READING
မောင့်.....သက်ဆက်ထုံး (Complete)
Romanceအလုပ်လွန် ကျွန်ဖြစ်တဲ့.... အချစ်လွန်တော့ အရူးမူးဖြစ်.... ပေးဆပ်လွန်ပြန်တော့ အရူံးဖြစ်တယ်တဲ့ဗျ...💛
အပိုင်း(22)🏙️zawgyi
Start from the beginning
