ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Extra -1 (zawgyi )

Note; MTLကိုဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Extra 1; သုံးႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္

"ကုေလာင္ရွီး (ဆရာကု), "
သင္ၾကားေရးႏွင့္သုေတသနအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္
ကုေဖးကိုၾကည့္လာသည္။
"မင္း နက္ကတိုင္ဝတ္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တာမဟုတ္လား?။ဒီေန႕, မင္းနက္ကတိုင္ယူလာတာငါေတြ႕
လိုက္သလားလို႔?။"

"အဲဒီမွာ, "
စားပြဲေပၚပစ္တင္ထားတဲ့ လည္စည္းကို ကုေဖး ၫႊန္ျပလိုက္တယ္။
"အတန္းမစခင္ စည္းထားလိုက္မယ္။ဒီအတိုင္း
စည္းထားရတာအသက္ရႉေတာင္မဝဘူး။"

"ခဏေနက် မေမ့နဲ႕ေနာ္။ "
အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကေျပာလာသည္။
"ငါတို႔ေက်ာင္းက ငယ္႐ြယ္တဲ့ ဆရာေတြရဲ႕
ကိုယ္ႏႈတ္အမူအရာကိုတျခားေက်ာင္းေတြ
ျမင္ပါေစ။"

"...အိုး"
ကုေဖး ေလးေလးနက္နက္ ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။

ကုေဖးသည္နက္ကတိုင္ကိုလိပ္ၿပီးကုတ္အကၤ်ီ
အိတ္ထဲထည့္လိုက္ၿပီး စာသင္ခန္းထဲ ဝင္သြား
၏။

ယေန႕ ,သူ႕ရဲ႕အစိုးရအတန္းသည္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ရွိေသာ
သုေတသနအတန္းျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းက ယင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ အရမ္းအေလးထားသကဲ့သို႔ သူ ကိုယ္
တိုင္လည္းအေလးထား၏။ဝါရင့္ဆရာမ်ားႏွင့္ တိုင္
ပင္ၿပီးသင္ခန္းစာမ်ားျပင္ဆင္ဖို႔အတြက္လူအိုႀကီး႐ႊီ ရဲ႕အိမ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္သြားခဲ့သည္။အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားကမတူညီေသာ္လည္း အေတြ႕အႀကဳံအခ်ိဳ႕ကိုသင္ယူနိုင္ေသး၏။

သူစာသင္ခန္းထဲသို႔ဝင္သြားလွ်င္ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားေတြက ထုံးစံအတိုင္း စားပြဲေပၚမွာ ေမွာက္အိပ္ေနတာျဖစ္ျဖစ္ စားပြဲကိုမွီတြဲေနကာ ေနာက္စကၠန႔္အတြင္းမွ သြက္ခ်ာပါဒလိုက္သြား
ေတာ့မည့္အတိုင္း တစ္ပုံစံတည္းျဖစ္သည္။

သူသည္စင္ျမင့္ဆီသို႔ေလွ်ာက္သြားကာ "ဘန္း"
ကနဲအသံျမည္ေအာင္ သူ႕လက္ထဲမွ အရာမ်ားကို စင္ျမင့္စားပြဲေပၚသို႔ပစ္ခ်လိဳက္တယ္။

စင္ေအာက္ရွိသြက္ခ်ာပါဒလိုက္ခါနီးလူမ်ားက
ေလးတြဲ႕စြာ႐ုန္းကန္ရင္း စင္ျမင့္ထက္သို႔ေခါင္း
ေမာ့လာၾကသည္။