ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 103(zawgyi)

Part 103..
ထိုညေနခင္းတြင္က်န္ခ်န္သည္ 'တရားထိုင္ျခင္း' အေလ့အက်င့္ကို ဆက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႕ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ ေနာက္ေန႕တြင္ေျဖဘာသာရပ္မ်ားတြက္ အလြတ္က်က္ခဲ့သမွ်ကို သူျပန္လည္သုံးသပ္ေနခဲ့၏။သူသည္ သူ႕စားပြဲေပၚရွိ စာအုပ္ေတြ၊မွတ္စုေတြႏွင့္အျခား
သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ားကို ကိုင္ပင္မကိုင္
ပဲ ၊သူ႕စိတ္ထဲတြင္ ရွိၿပီးသားအရာမ်ားကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့သည္။

ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ကုေဖးက အတူတူ တရားထိုင္ျခင္းႏွင့္မလုပ္ခဲ့ဘူး။'ေတြးေတာဆင္ျခင္ျခင္း'ႏွင့္ပတ္သတ္၍ဘာမွ်မရွိေပ။ဤယေန႕ စာေမးပြဲသည္ သူ႕အတြက္ အံ့ၾသစရာျဖစ္ေနၿပီျဖစ္၏။ အထက္တန္းေက်ာင္းသုံးႏွစ္တြင္ သူေျဖဆိုနိုင္ခဲ့သည္ အေကာင္းဆုံး အမွတ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူ ဒီခံစားခ်က္ကို ထိန္းထား
ဖို႔ပဲလိုတယ္။

အိပ္ခန္းတံခါးကိုပိတ္ၿပီးေနာက္ သူ ဧည့္ခန္းဆီသို႔ေလွ်ာက္သြား၍ ရီက်င္းဘယ္လိုေနလဲ
ေမးဖို႔ရန္ ဝမ္႐ႊိကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။

ရီက်င္းသည္ သူမသခၤ်ာစာေမးပြဲကိုေျဖဆို လို႔မၿပီးေသးခင္ ေဆး႐ုံသို႔ပို႔ေဆာင္ျခင္းခံခဲ့ရ၏။ သူမ နိုးလာသည့္အခ်ိန္တြင္ မ်က္လုံးေတြ ေပါက္ထြက္မတတ္ ငိုယို၍ ေဆး႐ုံတြင္ အခ်ိန္အၾကာႀကီးဆက္ေနရန္ျငင္းဆန္ခဲ့ၿပီး-သူမကအိမ္ျပန္၍ ေနာက္တစ္ေန႕စာေမးပြဲအတြက္ ျပန္သုံးသပ္ခ်င္ေန၏။

"သူ အဖ်ားႀကီးေနေသးတယ္။"
ဝမ္႐ႊိကဆက္ေျပာလာသည္။
"အခုေလာေလာဆယ္, သူမစိတ္အေျခအေနက ရႈပ္ေထြးေနတယ္လို႔ ငါ ခံစားေနရတယ္။
တကယ္လို႔ မနက္ျဖန္ သူ ဒီလိုမ်ိဳးနဲ႕စာေမးပြဲသြားေျဖရင္ ... .သူလုပ္နိုင္ပါ့မလား ဘယ္သူသိမလဲ။"

"မင္း အခု သူ႕အိမ္မွာလား။"

"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ငါက သူ႕အိမ္မွာ ရစ္သီရစ္သီနဲ႕ဘာလုပ္ေနရမွာလဲ။ ေလာင္႐ႊိနဲ႕ ေလာင္လုက
အခုေလးတင္ အဲ့ဒီကိုတက္သြားတယ္။"
ဝမ္႐ႊိက သက္ျပင္းခ်လာသည္။
"ငါ ဒီတစ္ခ်ိန္လုံး အျပင္မွာရပ္ေနတာ။"

"မင္းအိမ္အရင္ျပန္သင့္တယ္။ မဟုတ္ရင္ မင္းကသူ႕ေနာက္လိုက္ၿပီး မနက္ျဖန္ မင္းရဲ႕စာေမးပြဲကိုမေျဖေတာ့ဘူးလား။"