ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part111(zawgyi)

Chapter111;"လက္ခံဖို႔ နည္းနည္း
ခက္တယ္။"

ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ထားဖို႔ လိုအပ္သည့္ဝမ္႐ႊိႏွင့္က်ိဳးက်င့္ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ဒီလိုမ်ိဳးေဝးလံေခါင္ဖ်ားေသာေနရာမွာႏွိမ္နင္းခံရဖို႔လိုအပ္တဲ့သူစိမ္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ႀကဳံေတြ႕ရလိမ့္မည္ဟုက်န္ခ်န္ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။ေျပာရမယ္
ဆိုလွ်င္,ဤကားသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႕ဆုံမႈျဖစ္သည္။

ေက်ာက္ခယ္သည္ က်န္ခ်န္ကိုစကင္န္ဖတ္ရန္အတြက္သူ႕ဖုန္းကိုကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္နီးကပ္စြာမတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့
၏။ဤအကြာအေဝးျဖင့္ကုေဖးကဲ့သို႔အေဝးမႈန္ပင္ ၎ကိုျမင္နိုင္စြမ္းရွိသည္။ ေက်ာက္
ခယ္၏မ်က္ႏွာထက္တြင္ဧရာမlockscreen
ႏွင့္homescreenပုံမ်ားကိုၾကည့္ဖို႔အစီမစဥ္
မရွိေသာ္လည္း ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာၾကည့္ဖို႔တြန္းအားေပးခံလိုက္ရသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္,က်န္ခ်န္ တစ္ခုခုေျပာရမည္လားသို႔မဟုတ္ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သကဲ့သို႔သူ႕We
Chatကိုဆက္ဖြင့္ရမည္လားမသိျဖစ္ေန၏။

ဒါေပမယ့္,မၾကာေသးမီက ကုေဖး၏ဓါတ္ပုံသတိေပးခ်က္ေၾကာင့္၊ကုေဖးကိုလြမ္းဆြတ္ေတာင့္တေနမႈသည္သူ႕ကိုယ္တြင္းမွာမုန္တိုင္းလႈပ္ခတ္သြားသည္။

သူ စကားစေျပာလိုက္တယ္။
“ဒါက ငါ့ရဲ႕…”

ဒါက ငါ့ခ်စ္သူ,အလြန္ေခ်ာၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေတးေရးဆရာလူငယ္ေလး။

သို႔ေသာ္, သူ ထိုစကားမ်ားကိုအသံထြက္၍
မေျပာမီ တစ္စကၠန႔္မွ်တုံ႕ဆိုင္းသြား၏။

ဤသည္မွာ မရင္းႏွီးေသာပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္
ၿပီး၊လက္ေတြ႕က်က်ေျပာရလွ်င္ သူစိမ္းျဖစ္ေနေသာ သူ႕ အခန္းေဖာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ဒီလူမွာဘယ္လိုပင္ကိုယ္စရိုက္မ်ိဳးရွိလဲ၊ဒီလိုမ်ိဳးတစ္စုံတစ္ရာကိုလက္
ခံနိုင္မလားဆိုတာသူမသိဘူး.........ထို႔အျပင္၊ဤကိစၥကို မဆင္မျခင္ေျဗာင္က်က်ဖြင့္ေျပာျခင္းသည္ကမာၻတစ္ခုလုံးဆီ သူ႕အခ်စ္ဇာတ္
လမ္းျပသဖို႔ေတြးေနသည့္ ဦးေႏွာက္မရွိေသာလိင္တူခ်စ္သူတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေစသည္။