Note; MTLကိုဘာသာပြန်ဆိုထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။
Chapter 115;
အသက်ရှင်သန်နေလျက်ရှိသော ကုဖေး !
အသက်ရှိနေသော ကုဖေး !
အသက်ရှိတယ်!အသက်ရှိတယ်! နွေးထွေး
တယ်! နွေးထွေးတယ်!
အထိအတွေ့နှင့်ကိုယ်သင်းနံ့ရှိသောကုဖေး!
တစ်ကိုက်,ကိုက်ကြည့်၍ရနိုင်သောကုဖေး!
ဤ ကာလအတောအတွင်း သူသည် ၎င်းကို ကျင့်သားရနေပြီဖြစ်ကြောင်းထင်ရှားသည်။ သူအိပ်မပျော်မချင်းကုဖေးအကြောင်းမစဥ်း
စားဖြစ်တော့ဘူး။အရာအားလုံးကိုနားလည်လာချိန်တွင် သူ ကုဖေးအကြောင်းကိုမတွေးနိုင်တော့ချေ။ သူသည်အလုပ်များလှသည့်တက္ကသိုလ်များ၏အလယ်တွင်ခြေချုပ်မိနေခဲ့ပြီးအပြေးအလွှားဖြစ်နေ၍ တဖြည်းဖြည်း
ချင်းပျက်ကွက်လာ၏။သူ စိတ်ဓာတ်ကျပြီး ကြေကွဲမနေတော့ဘူး။
ဒါပေမယ့်,ကုဖေး၏ဝှေ့ယမ်းနေတဲ့လက်ကိုမြင်လိုက်သည့်ခဏတွင်သူအပြေးတစ်ပိုင်း
ပြေးသွားခဲ့မိသည်။
သင့်လျော်သည်ဖြစ်စေ မသင့်လျော်သည်ဖြစ်စေ ပျော်ရွှင်သည်ဖြစ်စေ မပျော်သည်
ဖြစ်စေ,၎င်းကို အစစ်အမှန်တန်ဖိုးထားပြီး နှိုင်းယှဉ်ရန်သာ လိုအပ်သည်။
ကျန်ချန် ခေါင်းစောင်း၍ကုဖေး၏မျက်နှာကိုနမ်းလိုက်ချိန်၊ ကုဖေးကသူ့ဆံပင်တွေကိုတွန်းဖယ်၍ အနောက်ပြန်ဆုတ်သွား၏။
“ချန်ကော,ချန်ကော,စိတ်အေးအေးထား။”
"အာ"
ကျန်ချန်တစ်ယောက်အသိတရားပြန်မလည်လာခင်နှစ်စက္ကန့်မျှကြောင်အမ်းနေပြီနောက်
ကုဖေးကို ချက်ချင်းတွန်းထုတ်ပြီး၊ မျက်လုံးထောင့်အစွန်းနှစ်ဖက်ကို ကပျာကယာသုတ်လိုက်သည်။ "ဖာ့ခ့်။"
"မင်းရဲ့ဆာလောင်မှုအဆင့်က အံ့မခန်းပဲ။" ကုဖေးကပြုံးစစဖြင့်သူ့အိတ်ကိုလှမ်းယူကာ "မင်း တစ်လမ်းလုံးစဥ်းစားလာခဲ့တာလား။"
"သွားစမ်း။"
ကျန်ချန် ရယ်လိုက်ပြီးနောက် မလှုပ်မယှက်ဖြင့် ကုဖေးကိုငေးစိုက်ကြည့်မိသည်။
အမှန်အားဖြင့်, တစ်လတောင် မပြည့်သေး။ သူထွက်မသွားခင်တုန်းက လက်မတင်စာမျှတိထားသောကုဖေး၏ဆံပင်တွေတောင်ပြန်မရှည်လာသေးပေ။ကုဖေးကိုအခုလိုမျိုးပြန်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင်၊သူတို့ချင်းမတွေ့ဖြစ်ကြတာတစ်နှစ်လောက်ရှိနေပြီလို့ ခံစားရသည်။
JE LEEST
ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}
TienerfictieType : Web Novel Title :SAYE (Run Freely) Author : WuZhe Chapter - 145+ 5 extras Status -Completed Main Lead -Jiang Cheng(ကျန်ချန်) Main Lead -Gu Fei (ကုဖေး) Genre > Drama Romance school life A slice of life^^
![ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}](https://img.wattpad.com/cover/289959271-64-k571301.jpg)