ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 130 (zawgyi)

Note; MTLကိုဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Chapter; 130

"ႏွစ္သစ္အႀကိဳေန႕ကိုငါအသက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက မျဖတ္သန္းခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဘာမွေပ်ာ္စရာမခံစာ​းရဘူးလို႔ထင္တယ္။" 
ဖန္းက်ိကစူပါမားကတ္ထဲရွိႏွစ္သစ္ကူးေရာင္း
ကုန္ပစၥည္းအေရာင္းတန္း၏ေရွ႕တြင္ေခါက္တုံ႕
ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ဘယ္လက္ေဆာင္
ဘူးကိုယူရမည္ကိုေတြးေတာေနလွ်က္ရွိသည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?။"
က်န္ခ်န္လက္တြန္းလွည္းကိုတြန္းၿပီး သူ႕ေဘးမွာမတ္တပ္ရပ္၍ေရွ႕ေနာက္ေခါက္တုံ႕ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေန
ေသာဖန္းက်ိကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

က်န္ခ်န္အတြက္ေတာ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္မေျပာႏွင့္သူအသက္ဆယ္ႏွစ္မျပည့္ခင္ကတည္းကေတာင္ႏွစ္သစ္ကူးကသိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္လို႔မခံစားခဲ့ရေခ်။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးသည္ေကာလိပ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲႏွင့္ကုေဖးေၾကာင့္လည္းျဖစ္နိုင္သည္။အရင္ႏွစ္ေတြႏွင့္မတူေခ်သဴအတိတ္ကိုျပန္လွည့္မိခ်ိန္တြင္၊ႏွစ္သစ္ကူးႏွင့္ဆက္ႏႊယ္မိခဲ့ေသာပထမဆုံးအခ်ိန္ကသူအသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးေနာက္ပိုင္းျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့မႏွစ္ကႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္သည္။

ယခုတြင္ စူပါမားကတ္ရွိေနာက္ခံေတးဂီတကို နားေထာင္ရင္းသူ႕ပတ္ပတ္လည္ရွိ​ေျမာက္မ်ား
လွစြေသာအနီေရာင္ေရာင္းကုန္မ်ား၊ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္လွမ္းယုံျဖင့္ တြန္းတိုက္မိနိုင္ေသာ
လူအုပ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး၊ မႏွစ္ကသူႏွင့္ကုေဖး
ႏွစ္သစ္ကူးကုန္ပစၥည္းမ်ားအတူတူ ဝယ္တုန္း
ကဘယ္လိုပုံစံလဲဆိုတာမွတ္မိေနေသးသည္။ 

"ဒါေပမယ့္,ငါ့အသက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီးတည္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မကစားနိုင္ေတာ့ဘူး။ႏွစ္သစ္ကူးပစၥည္းေတြ သြားဝယ္တဲ့ အခါတိုင္း ပစၥည္းေတြသယ္ရတယ္၊အိမ္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္၊သန့္ရွင္းေရးမလုပ္ရင္ အရိုက္ခံရတယ္......"
ဖန္းက်ိကေနာက္ဆုံးတြင္မူေဈးဝယ္လွည္းထဲသို႔​လက္ေဆာင္ဘူးႏွစ္ခုကိုထည့္လိုက္သည္။
"မင္း အဲ့တိုက္ခန္းကသန့္ရွင္းေရးလုပ္စရာလိုေသးလား။"