ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 125 (zawgyi)

Note; MTLကိုဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Chapter 125 ;

ႏွစ္သစ္ကူးမတိုင္ခင္ၾကားကာလအခ်ိန္ေလးျဖစ္ေပမယ့္၊ေက်ာင္းရွိလူအားလုံးနီးပါးထြက္ခြာသြားၾကၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္ကူးအတြင္းေက်ာင္းထဲမွာလူသူကင္းမဲ့ေနမည့္ ထိတ္လန့္တုန္လႈပ္စရာခံစားခ်က္ကိုခံစားေနရၿပီျဖစ္သည္။

အိပ္ေဆာင္ထဲတြင္ မည္သူမွ်မရွိေတာ့​ေပ။ စားပြဲမ်ားကရွင္းလင္းေနၿပီးကုတင္မ်ားသန့္ရွင္းသပ္ရပ္ေနလွ်က္ရွိ၏။က်န္းခ်ီးခ်ီးကလူတိုင္းရဲ႕အိပ္ယာကို ဖုန္မႈန႔္မ်ားက်ေရာက္ျခင္းမွကာကြယ္ရန္​ ေဟာင္းေနေသာ
ေသာအခင္းမ်ားျဖင့္ေသခ်ာဖုံးအုပ္ထားခဲ့၏။

ထိုကဲ့သို႔လုပ္ၿပီးေနာက္မွာ အိပ္ေဆာင္က ပိုလို႔ေတာင္အထီးက်န္သြားပုံေပၚသည္။

ျပတင္းတံခါးအျပင္ဘက္တြင္ဆီးႏွင္းပြင့္မ်ားတဖြဲဖြဲ
က်ေနလွ်က္ရွိ၏။က်န္ခ်န္သည္ျပတင္းတံခါးနားမွာရပ္ၿပီးအျပင္သို႔လွမ္းၾကည့္လိုက္၏။အေဆာက္အဦးေရွ႕ရွိလမ္းမေပၚတြင္စုံတြဲႏွစ္ေယာက္မွလြဲလို႔ဘယ္သူမွျဖတ္သြားတာမေတြ႕ရေခ်။ေကာင္ေလးကေကာင္မ
ေလးရဲ႕ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုဆြဲ၍ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ထြက္သြားၾကသည္။

က်န္ခ်န္သည္ျပတင္းေပါက္ကိုဖြင့္ကာ သူ႕ေဘးတြင္ရပ္ေနေသာဖန္းက်ိ၏အကၤ်ီအိတ္ကပ္ထဲမွစီးကရက္
ဘူးကိုႏွိုက္ကာစီးကရက္တစ္လိပ္ထုတ္၍မီးညွိလိုက္သည္။

"ငါ အဝတ္အစားေတြလုံလုံေလာက္ေလာက္
မယူလာခဲ့ရလိုက္ဘူး။"
ဖန္းက်ိသည္ ေျမာက္ေလတိုက္ခတ္လာေသာ
ေၾကာင့္ႏွာေခ်လိဳက္၏။
"ငါ မင္းကိုေတြ႕ဖို႔ ျပန္လာတုန္းက ဝတ္ထားတဲ့ အကၤ်ီကအထူႀကီးေလ။"

က်န္ခ်န္ ေမးလိုက္တယ္။
"ဒီတစ္ေခါက္ အဲ့အကၤ်ီ မယူလာခဲ့ဘူးလား။" 

"ငါဆယ့္တစ္လပိုင္းအိမ္ကိုျပန္သြားတုန္းကငါနဲ႕အတူအဲ့အကၤ်ီျပန္မသယ္လာခဲ့ဘူး။ဘယ္သူက အဲ့ဒီကိုျပန္
သြားခ်င္မွာလဲ။"
ဖန္းက်ိက ဆက္ေျပာလာသည္။
"ထားလိုက္ပါ၊ အဆင္မေျပရင္ ေနာက္မွဝယ္
လိုက္မယ္။"

  ဟုတ္တယ္! ဘယ္သူကျပန္သြားခ်င္မွာလဲ

က်န္ခ်န္ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"ႏွစ္သစ္ကူးမွာ မင္းအိမ္မျပန္လို႔ေရာ တကယ္
အဆင္ေျပလို႔လား။"