ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}

Part 121 (zawgyi)

Note; MTLကိုဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Chapter 121;

ကင္မရာက ေျမျပင္ေပၚသို႔ျပဳတ္က်သြားျခင္းမွာ ထိတ္လန္႔
သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္သည္။သို႔မဟုတ္လွ်င္ကုေဖးက သူမ၏နာမည္အျပည့္အစုံကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေအာ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္၏။

ကုေျမာင္သည္ စကိတ္ဘုတ္ေပၚမွျပဳတ္က်သြားၿပီးေျမႀကီး
ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္သားျဖင့္၊သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားကထိတ္လန႔္မႈေၾကာင့္ျပဴးက်ယ္လာသည္။

"ငါ မင္းကိုဘယ္ႏွစ္ခါေျပာခဲ့ၿပီးၿပီလဲ!"
ကုေဖး ကင္မရာပ်က္စီးမႈကိုမစစ္ေဆးခ်င္ေတာ့ပဲ သူမ
​ေရွ႕သို႔ေလွ်ာက္သြားစဥ္တြင္ ထိန္းမရေသာေဒါသမ်ားက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာ၏။
"ဒီလိုမလုပ္နဲ႕ပါလို႔!။"

ကုေျမာင္က တုံ႕ျပန္မႈအလ်ဥ္းကင္းမဲ့စြာျဖင့္သူ႕ကိုမ်က္လုံးျပဴးမ်ားျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနၿမဲ။

"ဘာလို႔မမွတ္မိတာလဲ!။"
ကုေဖး ထပ္ၿပီးေအာ္လိုက္တယ္
"ဘာလို႔ မမွတ္မိရတာလဲ!။"

တိတ္ဆိတ္ျခင္း။

ကုေျမာင္၏အဆုံးမဲ့တိတ္ဆိတ္မႈကသူ႕အားအသက္ရႈမဝ
ျဖစ္ေစၿပီး ၊တိတ္ဆိတ္ေသာေနရာတြင္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး
​ေသာ့ခတ္ခံထားသကဲ့သို့ သူ႕ေသြးမ်ား စီးဆင္းေနသည့္ အသံကိုသူၾကားလုနီးပါး ခံစားရေစသည္။

ကုေဖး သူမကိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
"ဘာေၾကာင့္လဲ!။"

ဤအသံကသူ႕ရဲ႕ခြန္အားအကုန္လုံးသုံးထား
ၿပီးေတာ့၊ကုေျမာင္ကျပင္းျပင္းထန္ထန္တုန္
လႈပ္ေနတာကို သူျမင္ေနရသည္။

ကုေျမာင္ကိုေအာ္ဖို႔မေျပာႏွင့္။သူ႕ဘ၀မွာ ဒီေလာက္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ တစ္ခါမွ မေအာ္ဖူးဘူး။

ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရေဒါသထြက္ျခင္းဟာသူ႕ေနာက္ဆုံး ခံစစ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္သြားတယ္။

ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကေန အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသည့္တိုင္ႏွစ္
​ေပါင္းမ်ားစြာသူ႕ဘဝရဲ႕ရင္ဆိုင္မႈတြင္စိတ္ရွည္သည္းခံမႈႏွင့္ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားကသူ႕အေလ့အက်င့္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးေတာ့လူစုလူေဝးႏွင့္ေဝးကြာလာေစခဲ့သည္။