Bu hikayeyi yazma amacım animenin sonunda baş karakterlerimiz Usagi ve Mamoru'nun evlenmemesiydi. O aralar fanfic hikayeler okuyordum ve bir gün neden olmasın dedim... Neden ben de yazmayayım. Bu doğrultuda ilk adımı atmış oldum. Sadece sayfamda yay...
'Mamoru ve Motoki karşısında duran güzelliklere baktılar. Ağlamaktan şişmiş gözler, kızarmış burunlar ve utangaç bakışlar... Bu halleriyle ne kadar güzel göründiklerinden haberleri var mıydı acaba? Tabii ki yoktu. Nasıl bu hale gelmişlerdi asıl önemli olan buydu.'
Ortamda sessizlik hakimdi. Kızlar onları görünce adlarını söylemiş ama sonrasında konuşmamışlardı. Susuyorlardı ama cevap da istiyorlardı. Onlar gibi yaptılar, sadece seslendiler. Bununla birlikte kızlar konuşmaya başlamıştı.
"Usako." "Güzelim."
"Mamoru. Ben seni çok seviyorum." "Bende seni Motoki. Hem de çok."
İki adam bu sözlerle birbirine bakıp gülümsedi. Onlar da seviyordu hem de çok. Söylediler de... "Bizde. Çok seviyoruz."
Kızlar onlara inanamıyor gibiydi. "Gerçekten mi?" diye çocukça sorunca Mamoru ve Motoki kahkaha atmaya başlamış, bunu gören kızlar kaşlarını çatıp onlardan uzaklaşmaya çalışmıştı ama kendilerini saran kollar yüzünden bunu başaramamıştı.
İkisi de homurdanıp aynı anda "Bırak!" diye bağırınca Mamoru ve Motoki de birbirine bakıp aynı anda "Hayır." demişti.
"Ya bırak!" "Olmaz Usako."
"Ya Motoki bıraksana." "Olmaz güzelim. Böyle gayet iyi."
"Siz manyak mısınız ya?"
"Hayır, sadece aşığız." diyen adamlara baktı kızlar. Şaşırırken "Hıı..." demişlerdi ama devamı gelememişti. Genç adamlar oyuna devam ediyordu. Mamoru ve Motoki bu durumdan yararlanıp onlara birer öpücük verdiğinde keyifleri yerindeydi. Onları daha da şok etmişlerdi.
Reika ve Usagi ise bu şoku atlatmaya çalışıyordu. Bir süre sonra şoku atlatan kızlar onları saran kollardan kurtulup ayağa kalkmıştı. İlk şoku atlatan Usagi olmuştu. Yüzünü elleriyle temizleyip Mamoru'ya bakarken ''Hadi evimize gidelim.'' Demiş ama aldığı olumsuz yanıt ile şaşırmıştı.''Olmaz!''
''Neden?'' Diye merakla sordu ama yine cevap alamadı. Bu sefer de o soruyordu. ''Önce neden bu halde olduğunuzu söyleyeceksiniz.''
''Mamoru haklı kızlar. Bize bir açıklama borçlusunuz." Motoki de ona destek veriyordu.
Bunu duyan Reika sinirlenip ''Hayır değiliz. Ağladık bitti.'' dediğinde Motoki gülümseyerek ''Reika sakin.'' dedi. Reika'nın ise sakin olmaya hiç niyeti yoktu.
''Sakin mi, gerçekten mi? Acaba şu durumda nasıl olabilirim.'' ''Haklısın ama şu an güçlü olmalıyız.'' ''Cidden mi?'' ''Reika şunu keser misin?'' ''Neyi?'' ''Bunu... Şu an yaptığın çocukluğu.'' ''Çocukluk mu? Bu yaptığım şey sana çocukluk gibi mi göründü tamam öyle olsun.'' ''Reika lütfen. Beni yanlış anladın.''
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
