Bu hikayeyi yazma amacım animenin sonunda baş karakterlerimiz Usagi ve Mamoru'nun evlenmemesiydi. O aralar fanfic hikayeler okuyordum ve bir gün neden olmasın dedim... Neden ben de yazmayayım. Bu doğrultuda ilk adımı atmış oldum. Sadece sayfamda yay...
Herkese iyi akşamlar canlar :) Hikayemin yeni bölümüyle sizlerleyim :) Güzel bir bölüm oldu... Aşk dolu...:) Şöyle bir durum var. Bölüm baya uzun olduğu için bilgisayara geçirirken hepsi bitmedi... Bir part daha mı gelsin yoksa yeni bölüm mü olsun devamı ne dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum :D Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin :) İyi veya kötü... İnşallah bölümü beğenirsiniz :) Herkese iyi okumalar :)
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Bir süre odada yürürken açılan kapıya baktı. Rei oradan bir kuğu gibi süzülürken Yuichiro gözlerini ondan ayıramıyordu. Anlaşılan bu gece işi işti.
Yanına yaklaşan karısına baktı. Bir süre ona bakıp baştan aşağı onu süzdü. Göğüs kısmı kalp şeklinde olan kıpkırmızı bir elbise giymişti. Tam ateşin tanrıçası olmuştu. Sonra elbiseyi incelerken önden idare eder dediği an Rei'nin arkasını dönmesiylesözünü geri almıştı. Şoka uğraşmıştı genç adam. O elbisenin arkası neredeydi? Sırtı olduğu gibi açıktı. Bu gece o bu elbiseyi giyerse katil olurdu. Kim bilir kimlerhangi gözle bakardı. Orada tanıdıklar olacak olsa da yine de içi hiç rahat değildi Yuichiro'nun. O bu elbiseyi bu gece giymemeliydi ama nasıl?' diye düşünürken "Nasıl olmuşum?" diye soran karısına baktı. Bir an ne desem diye düşündü kendi kendine. Sonra gerçeği söylemeye karar verdi. "Mükemmel olmuşsun ama..." derken susunca Rei gözlerini kısıp "Ama ne?" diye sordu merakla.
Yuichiro ise cevap vermek yerine başka bir şey söylemişti. "O elbiseyi giymeni istemiyorum!" Sesi kesin ve itiraza yer bırakmayacak gibiydi.
Rei ise şaşırıp "Neden?" diye sordu. Gerçekten kafası karışmıştı.
Yuichiro ise daha fazla uzatmayıp "Çünkü... Çünkü o elbise çok kısa. Hadi bunu da geçtim. Bana ait olan ne varsa her şey ortada" derken onu süzüyordu hala. Böyle gitmemeliydi. Olmazdı.
Rei ise duyduklarına şaşırıp "Ne?" diye sorarken biraz zaman geçince şaşkınlığını atlatıp başka bir şey sordu. Elleriyle kendisini gösterip "Elbisemin nesi var ki?" dedi merakla.
Yuichiro ise bir off çekti. Bu iş zor olacaktı. Rei hayatta bu elbiseyi çıkarmazdı. Başka bir yol bulmalıydı. Sonra gözleri topuz yapılmış saçlara takılı kaldı. O zaman aklına gelen fikirle güldü. O saçlar açılırsa sorun ortadan kalkardı.
"Sen neye gülüyorsun?" diyen karısına baktı. Gözleri ateş saçıyordu. Ona yaklaşıp "Seninle bir anlaşma yapalım mı küçük hanım?" derken ona biraz daha yaklaşmıştı Yuichiro. Rei bu yakınlıktan etkilenip kekeleyerek "Ne an..anlaşması?" diye sorduğunda Yuichiro onun bu haline güldü. Onu hala böyle etkiliyor olmak çok güzeldi. Ellerini kaldırıp yüzünü avuçlarının arasına sıkıştırdı. Önce gözlerine baktı. Sonra ellerini hareket ettirip yanaklarını okşadı. Rei bu temasla titredi. Bu yakınlık fazlaydı. Bir şey yapmalıydı ama ne? Ellerini kaldırdığını yüzünü okşayan elleri durdurduğunu ise o temas kesildiğinde fark etti genç kız. "Dur!" dedi kısık bir sesle. Kendisi bile zor duymuştu.
