Bu hikayeyi yazma amacım animenin sonunda baş karakterlerimiz Usagi ve Mamoru'nun evlenmemesiydi. O aralar fanfic hikayeler okuyordum ve bir gün neden olmasın dedim... Neden ben de yazmayayım. Bu doğrultuda ilk adımı atmış oldum. Sadece sayfamda yay...
Sabah olmuş, Usagi rahatlamış bir şekilde uyanmıştı. Etrafına baktığında başucunda Mamoru'nun uyuduğunu görünce şaşırmıştı. Tüm gece onu başucunda mı beklemişti?
O an ona bakıp gülümsedi ve onu çok sevdiğini söyledi. Daha sonra yanağına bir öpücük kondurup onu uyandırdı. Mamoru hissettiği öpücükle beraber gülümsedi ve gözlerini açarak ''Günaydın Usako'' dedi. ''Nasıl oldun bakalım? Dün beni çok korkuttun'' diye de ekledi.
Usagi ona bakarak ''Affedersin" dedi ve devam etti mahcupça. 'İyiyim... gayet iyiyim. İçimi boşaltıp rahatladım. Tuta tuta artık dayanamadım. Seni korkutmak istemezdim.''
''Önemli değil seni gayet iyi anlıyorum. Hakta veriyorum ama sabırlı olmalısın. Kalkanlarını indirmemelisin. Unutma Tomoko senin zayıf anını kolluyor."
''Haklısın tamamen çocukça davrandım. Ben daha büyümemişken bir de evleneceğim. Sen benimle evlenmek istediğine emin misin?''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mamoru Usagi'yi kendine çekerek ''Eminim tabii ki de sen benim tatlı belamsın. Sen çocuk falan değilsin. Çok güzel iyi kalpli genç bir bayansın. Sadece çocuk ruhun hala içinde yaşıyor o kadar ve ben bu halini de çok seviyorum.'' dediğinde Usagi ''Mamo, ben de seni çok seviyorum'' diyip sarıldı.
''Artık kalk istersen üzerini değiştir de aşağı inelim.''
''Haklısın da... sen burada mı olacaksın?" Utanıyordu.
Mamoru onun bu haline gülüp ''Aaa çok pardon ya. Ben seni aşağıda bekliyorum.'' dedi odadan kaçarcasına çıkarken.
Usagi ''Sağ ol aşkım'' dedi ve ekledi Mamoru tam odadan çıkacakken onun sesiyle durdu. ''Mamoru?''
''Efendim Usako?'' Merakla ona bakıyordu.
''Seni çok seviyorum Mamo-chan! Seni sevmekten hiçbir zaman vazgeçmeyeceğim. Bunu söylemek istedim.''
Mamoru ise; duydukları karşısında kapıyı kapatıp Usagi'nin yanına geldi. ''Ben de seni hep seveceğim Dolunay Surat. Seni sadece ölürsem unutabilirim.'' dedi ve o an Usagi'nin dudaklarına bir öpücük kondurdu. Daha sonra Usagi'yi odada bırakıp aşağı indiğinde kızlar kahvaltıyı hazırlıyordu. Mamoru onlara ''Günaydın'' diyip yanlarına gitmişti bile.
Kızlar da onu görünce aynı şekilde cevap vermiş ve Usagi'nin uyanıp uyanmadığını sormuşlardı.
''Uyandı bir sorun yok. Birazdan üstünü değiştirip gelecek.''
''Nasıl oldu? Kendini nasıl hissediyor?''
''Gayet iyi kızlar. Sadece bir sinir krizi geçirmiş hepsi bu. Yaşadıkları onu çok yormuş. Oda daha fazla tutamamış ve patlamış.''
''Anlıyoruz onu iyi olmasına sevindik. Taş olsa çatlar. Ha bu arada Mamoru dün sen niye gelmiştin?''
''Yarın piknik varmış da onu söylemeye gelmiştim.''
