Sailor Moon Son 1 Sezon

38.Bölüm: Bonnie'nin Yeniden Doğuşu!

Sabahın ilk ışıkları...
Güneş yavaş yavaş saklandığı yerden çıkıyor...
O sıcacık gülümsemesiyle tüm insanlara bakıyor...

Güneşin ışıltısı Bonnie'nin odasını aydınlatıyordu...
Artık yeni hayatına günaydın demesini ister gibi suratına ışık geliyordu.

Bonnie uyanmak istemiyordu... Gözleri kapalı bir şekilde yatağından kalkıp perdeyi çekti... İşte bu diyerek tekrar yatağına yattı. Uykusuna kaldığı yerden devam etti.

Öğlen olmuştu. Kahvaltı için kızları toparlayan Ami, Bonnie'nin odasının önüne geldi ve içini çekerek kapıyı açtı. Birkaç gündür ortalıklarda görünmeyen arkadaşının yatağında birinin yattığını görünce kaşlarını çattı ve hızlı adımlarla gerisin geri koşmaya başladı.

"Usagi! Rei!" diye bağırdığında tıkınmakta olan Usagi'nin boğazına ekmek kırıntısı kaçtı ve kaşlarını çatarak "Ah! Gene ne var?!" diye bağırdı. Ancak, Rei'nin hızla ayağa kalkıp diğerleri ile savunma pozisyonuna geçmesi ile kendisi de toparlandı ve nefes nefese kendisine bakmakta olan Ami'ye baktı.

Rei "Neler oluyor?" diye sorduğunda genç kız "Bonnie'nin odasında biri var!" dedi.

Kızların kaşları aynı anda çatılınca birbirlerine bakan gençler hızla yukarı, Bonnie'nin odasına çıktılar. Rei'nin önden odaya girmesi ile dikkatle ona bakan kızlar genç
kızın derin bir nefes alması üzerine merakla beklemeye başladılar...

Rei fısıltı ile "Bu Bonnie!" dediğinde hepsi yavaş yavaş içeriye girdi ve yatağın etrafında çember oluşturarak uyumakta olan arkadaşlarına baktılar...

Şaşırmışlardı!

Kaç gündür ortalıkta görünmeyen arkadaşları şimdi mışıl mışıl yatağında uyuyordu. Bunun bir
rüya olduğunu sanıp birbirlerini çimdiklediler. Çimledikten sonra baktıklarında Bonnie'nin hala orada uyuduğunu gördüler. O sırada Ami, Bonnie'nin başucuna geçip nefes alıp almadığını kontrol etti. Nabzı atıyordu. Tam o esnada Bonnie
bir anda gözlerini açtı...

Bonnie "Uyuyordum... Bana yeniden verilen şansı değerlendirircesine uykunun tadını çıkarıyordum... Ciğerlerime doldurduğum hava taze çiçek kokuları ile tatlanınca aydınlanan gözlerimin üzerine düşen gölgelere odaklandım... Uykunun kollarından sıyrılıp gerçekliğe dönerken gözlerimi açtım ve karşımda Ami'yi gördüm..."

Şaşkınlıkla Ami'ye bakan Bonnie
''Ben yaşıyorum. Siz iyi misiniz?" Dediğinde Ami, Bonnie'nin konuşması üzerine olduğu yerden yere düştü. Şaşırmıştı. Şaşkınlığını üzerinden
atıp Bonnie'ye baktığında "Sen yaşıyorsun! En önemlisi sen gerçeksin!" dedi.

Bonne, Ami'nin söylediklerine anlam veremese de onun sorusunu cevapsız bırakmadı. Ami'ye bakıp cevap verdi. "Tabii ki de ben yaşıyorum. Yaşamasam gerçekte olamam değil mi? Bugün sizde bir gariplik var. Özellikle de Ami sende. Seni hiç iyi görmüyorum."

Bonnie bunları söylerken kızlar
ona bakıyordu. Bonnie kanlı canlı karşılarında duruyordu. O anda onun gerçek olduğunu anlayıp üzerine atladılar. Atlamanın ardından Bonnie bağırmaya başladı ama fayda etmedi. Bonnie bu yoğun sevgi seline daha fazla dayanamadı ve gülerek bir çığlık attı.

"Bana bakın kızlar size yeter diyorum. Çekilin üzerimden yoksa size yapacaklarımdan ben sorumlu değilim."

Kızlar bu tehditin üzerine yavaş yavaş Bonnie'nin üstünden kalktığında
''Oh be sonunda rahat bir nefes aldım. Benim öldüğümü falan mı düşündünüz anlamadım ki?'' dedi ve ekledi Bonnie. "Aslına bakarsanız ben dün akşam ölümle burun buruna geldim. Bir mucize oldu ve kurtuldum." derken Usagi telaşla "Bonnie sen ne diyorsun? Haklısın senin gerçek olmadığını düşündük. Hayal olduğunu sandık ama bunun için sebeplerimiz vardı. Bir anda haber vermeden ortadan kayboldun... Bir sabah aniden çıkageldin... Sen olsan ne düşünürdün?" diye sorunca bu sefer Ami de ona destek olur.