Bu hikayeyi yazma amacım animenin sonunda baş karakterlerimiz Usagi ve Mamoru'nun evlenmemesiydi. O aralar fanfic hikayeler okuyordum ve bir gün neden olmasın dedim... Neden ben de yazmayayım. Bu doğrultuda ilk adımı atmış oldum. Sadece sayfamda yay...
Hotaru tüm gece uyuyamamış, gördüğü rüyanın etkisinden kurtulamamıştı. Bir yıkım görmüştü. Bu ölüm demekti. Daha fazla duramamıştı. Sabahın ilk ışıklarında hazırlanıp evden çıkmıştı. Herkese bir an önce gördüklerini anlatmalıydı.
Haruka motor yarışları için birkaç gün şehir dışındaydı. Michiru da keman dersi veriyordu. Her ikisi de burada değildi. Onlara anlatması zordu. Anlatsa bile hemen atlayıp geleceklerdi. Bunu istemiyordu. O yüzden onlara söylemekten vazgeçti. Setsuna evde onunlaydı ama erken olduğu için onu uyandırmak istemedi. Evden çıkarken kapanan kapının sesi ile Setsuna uyanmıştı. Telaşla yatağından fırlayıp çıkarken direkt Hotaru'nun odasına bakmıştı. Yatağa baktı, etrafa baktı ama yoktu. Boştu. Hotaru gitmişti ama nereye? Hemen üzerine mantosunu alıp evden çıktığında Hotaru'nun fazla uzaklaşmış olmadığını düşünüyordu ve onu görünce yanılmadığını anladı. Hemen hızlanıp ona yetişti ve seslendi. "Hotaru?''
Hotaru duymuştu. Biri ona sesleniyordu. Normalde kim olduğunu hemen anlardı ama şuan kendini veremiyordu. Sonra sesin geldiği yöne doğru baktı ve gördüğü kişi Setsuna'ydı. Olduğu yerde onun gelmesini bekledi. Yaklaşmıştı. Ve gelmişti.
Setsuna biraz endişeli bir şekilde "Bu saatte sen nereye gidiyorsun bakalım hem de habersiz? Ya sana bir şey olsaydı.'' diye kızarken Hotaru ''Özür dilerim Setsuna. Bu gece bir rüya gördüm. Rüya değil kabus aslında. Bir yıkım. Yine ölümler gördüm. Kızları gördüm. Tüm gece uyumadım. Daha fazla dayanamadım. Kendimi dışarı attım.'' diye mahçup bir halde durumu anlatırken susmuştu. Setsuna onu anlıyordu ama evden bu şekilde çıkması kabul edilebilir değildi. Kızmıştı. ''Bu yaptığını affettirmez. Bana söylemeliydin... Gecenin bu saatinde dışarıda yalnız başına olman hiç doğru değil. Bunu bir daha asla yapma.''
Hotaru başını önüne eğip ''Affedersin'' dedi. Bir daha asla böyle bir şey yaşanmayacak.''
''Umarım, artık eve dönelim. Saat daha erken kızlar uyuyordur.''
"Tamam haklısın. ''
"Tabi ki de haklıyım." demiş ve ona sarılırken birlikte evin yolunu tutmuşlardı bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelinlik provası... Zelda'nın Yeri...
Kızlar öğlene doğru Zelda'nın yerinde toplanırken, gülüşmeler, konuşmalar derken Usagi'nin gelinliğinin son düzeltmeleri yapılıyordu. Tam o sırada Usagi'nin telefonu çalarken hemen cevaplayamamıştı. Kısa bir ara verdiklerinde arayan kişiye bakmıştı, Setsuna'ydı. Hala çalıyordu. Hemen açmıştı. Önemli bir durum vardı.
