Sailor Moon Son 1 Sezon

89.Bölüm: Ölüm Bir Son Değil Başlangıçtır Aslında!

Aradan geçen 2 saate rağmen Yusuke hala Makoto'yu bulamamıştı. Tüm uçuşları kontrol etmesine rağmen hiçbirinde Makoto'nun adına rastlamaması onu tek bir sonuca götürüyordu: Makoto bu uçaklardan hiçbirine binmemişti.

Yusuke o an havaalanından çıkıp
hemen telefonuna sarılırken rehberden Minako'nun numarasını bulup aradı.

Kızların Yanı...

O sırada kızlar kafede Makoto hakkında konuşuyordu. Konuşma esnasında Minako'nun telefonu çalınca "Şiştt kızlar telefon sessiz olun." diye susturdu Minako.

Ami merakla "Kim? Yoksa Yusuke mi?" diye sorunca Minako "Evet, o durun açayım. Belki Makoto'dan bir haber vardır." dedi.

Kızlar "Tamam'' diyince Minako telefonu açıp "Alo. Yusuke?" diyerek onun cevap vermesini beklediğinde karşı taraftan cevap gecikmemişti.

"Alo Minako..."

Minako "Ne oldu? Makoto'yu buldun mu?" diye telaşlı bir sesle sorunca Yusuke üzgünce "Maalesef hayır. Tüm seferleri kontrol ettim ama hiçbirinde bulamadım. Bu da demek oluyor ki Makoto hala burada gitmedi. Oraya gelmedi mi?" diyerek konuşmasını sonlandırdı.

Minako "Hayır gelmedi" derken kafenin kapısı açıldı. İçeri bir bayan girerken herkes ona baktı. Gördükleri kişi Makoto'ydu. Kızlar sevinçle Makoto
diye bağırırken telefonun diğer ucunda Makoto lafını duyan Yusuke hem sevinmiş hem de neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Dayanamayıp "Minako! Minako! Neler oluyor?" diye bağırınca Minako telefonu tekrardan eline alıp "Hey Yusuke sakin ol. Makoto burada. Hiçbir yere gitmemiş. Hadi sende gel biz hala kafedeyiz." dedi sevinçle.

"Tamam ama neredeymiş?"

"Bizde bilmiyoruz Yusuke. Gelince tüm sorularına cevap bulacaksın. Hadi çabuk gel."

Yusuke suratında şapşal bir gülümsemeyle "Tamam" dedi telefonu kapatırken.

Hemen arabasına atlayıp yola koyulduğunda Makoto ortaya çıktığı
için çok mutluydu.

Mutluluk her zaman kalıcı değildi.
Hiç beklemediğin anda hayatın cehenneme dönebilirdi. Yusuke de bunu bilemezdi. Çalan bir telefonun hayatını mahvedeceğini nereden bilebilirdi. Bilemezdi de.

Yolculuk sırasında düşünürken aniden telefonu çalmaya başlamış ama nerde olduğunu bulamamıştı. Telefonu ararken bir anda direksiyonun kontrolünü kaybettiğinde olanlar olmuştu.
Son anda direksiyonu kırıp tam ucuz atlattık derken tam karşısından gelmekte olan tırdan kurtulamadı.
Tır son anda arabayı görse de artık
çok geçti. Çoktan Yusuke'yi ve arabayı altına almıştı bile. Tüm bunlar olurken hala telefon çalıyordu.

Her şeyin suçlusu telefon her şeye inat hala çalıyordu.

Bu esnada tır şoförü hemen arabadan inip Yusuke'ye baktı. Durumu ciddiydi.

Olay yerine gelen insanlar hemen ambulansı arayıp gelmesini beklerken
tır şoförü Yusuke'yi araçtan çıkarmaya çalışıyordu ama başaramadı. Ayağı sıkışmıştı ve kıpırdatması tehlikeli olabilirdi. Nabzı da zayıftı.

o anda tır şoförü korkuyla geri çekildi. Şansı varsa elinden almak istemedi.
Bir süre sonra susan telefon tekrardan çalmaya başlayınca olay yerinden bir kadın "Telefonu çalıyor." diye bağırdı.

"Hadi bakalım. Ailesidir belki." dedi birisi.

Kadın "Babası arıyor. Ben söyleyemem." diye itiraz edince başka biri "Kim söyleyecek?'' diye sorunca içlerinden biri "Sakin olun. Çocuk daha ölmedi. O çok genç ve dayanacak. Ben söylerim." diyip çalan telefonu açtı. "Alo. Beyefendi."