Unforgiven Sins

Chapter 44: Red Tulips

BenChua's POV

It was seven in the evening when I decided to meet her. I bring a bouquet of red tulips that I ask for my staff here since I have a garden.

I just texted her a while ago that I will wait for her in my office. She will not be lost since my office is on the 2nd floor on the left side where the door has a big sign of Big Boss. I have a black and white curtain with a big chandelier in the center of the living room, everything is prepared and I am hoping for good news.

I looked at the mirror preparing myself. Inayos ko nang mabuti yung kuwelyo ko dahil nakatabingi ito at nagispray na rin ng pabango kong Dior.

Palakad-lakad ako na tila may bulate sa tiyan dahil hindi mapakali. Until someone is knocking. Siya na yata 'to.

I immediately open it and I saw her. Her eyes is serious but I can sense something is wrong. "Are you okay?" I asked. Hindi siya sumagot, humakbang siya nang kaunti papunta sa akin at mabilis akong hinagkan. Naramdaman ko ang kaba at tila may mga kabayong nais kumawala dahil sa kabog ng dibdib ko.

"I-I am so sorry sir, nabigla lang ako. Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko, sasabog na yata ako." Tila nais kong magpatuloy pa siya sa mga sasabihin niya dahil may kakaibang tugon ang isip ko na It is about us? Aamin ka na rin ba sa akin?

She just give me a deep sigh and smile slightly.

"I hate this sir, I hate the feeling that I need to be careful and pretend for everything. Hindi ko na kaya talaga..." she suddenly stopped when she see the bouquet of red tulips on my table. Napaatras ako at nagdiretso na siyang pumasok sa loob.

"Hala, this is yours sir? Can I have piece of a red tulip?" Kumislap ang mga mata nito habang nakatiklop ang kamay na animo'y humihingi ng chocolate.

"Y-yeah, that's mine. Why? Do you like it?" I asked while looking at her precious eyes and pinkish face.

"Yes sir, this red tulips is my favorite flowers befor entil now. Ang ganda niya lang pagmasdan, very simple but when you touch and see it grabe ang kanyang pagkaelegante. Bakit pala mayroon ka niyan?

"I see. Hindi ako nagkamali sa gusto kong makuha. I understand now why most of the time I see you in our office scrolling about on Pinterest.

Nawala ang tingin niya sa akin na tila mas nabigyan ng pansin ang bulaklak, inamoy-amoy pa ito na para bang pabango na gustong-gusto niya.

"I think I need to go out sir, mukhang may date yata kayo tapos aabalahin lang kita." Binitawan niya ang bulaklak at tila nadismaya.

"What are you saying? I don't have a date with anyone. I bought that just for you." I get on the table and give it to her.

Halos hindi siya nakasagot dahil sa akala niyang hindi para sa kanya ang bulaklak. Hindi niya lang alam na siya lang naman ang gusto ko, ang minamahal ko.

Ilang minuto ang katahimikan sa pagitan namin. Halos walang gustong magsalita kaya pinili kong sirain ito.

"Cinyla, if you don't mind may I know what you want to say?"

Nakita ko ang pagtingin niya sa mata ko at ang mala kamatis niyang pisngi. Hindi niya rin napigilan na mapakagat sa labi niya bago magsalita. "Ahm, regarding that sir actually it is a serious matter." Umupo siya sa katabing sofa at nasa ibaba naman ang bouquet of tulips. Patago akong ngumiti dahil sa ginawa niya.

Tumabi na rin ako sa kanya dahil gusto kong malaman ang tungkol sa nangyari sa kanya last time.

"Sa totoo lang, palaisipan pa rin sa akin sir ang lahat. I mean, sobrang weird ng letter at yung pagpasok niya kaninang umaga sa loob ng room ko. Kasi kung may have bad intentions siya sa akin o sayo bakit ganito palagi ang mga ginagawa niya, puro patago," panimula nito habang binubuod ang pangyayari kanina. Sino ba naman kasi ang hindi mapapaisip sa magarang resort mapapasukan ng kung sinong tao?