Just Friends & Suprise

189 11 1
                                    

''Nate buraya geliyor,'' diyerek Felix'e birazcık mama verdi Debra.


''Bunu nerden biliyorsun?'' diye sordu Elis.


''O kutlamanın yapıldığı gece, hani şu akşamın çoğunu beraber geçirdiğimiz işte o akşam telefon numaramı aldı. Daha doğrusu almış, çünkü ben hatırlamıyordum.''


''Ve sen bunu bizden gizledin mi?'' diyerek gözlerimi kocaman açarak Debra'ya baktım.


''Aslında o kadar sinirlenmişti, ondan sonra bir daha onlardan bahsetmek istemedim.''


''Söyleyebilirdin yine de, ondan sonraki zamanlar da. Sana inanamıyorum bunu saklaman garibime gitti. Yani... Bu güzel bir şey ve sen bunu istiyordun ben de sevinec-''


''Çeneni kapayıp gelene baksan iyi olur,'' diyerek beni susturdu Debra.


Arkamı döndüğümde ise gelenin Dan olduğunu fark ettim. Pastaneye bizden geç gelmişti. David, bize olanlar hakkında bir şey sormamıştı. Dan hakkında bir şey de söylememişti. Dan kapıdan girer girmez ağır adımlarla ellerini cebinde yürümeye başladı. Ben bir şey demesini umarak ona baktım ancak o bizim orada olduğumuzu fark edince bakışlarını tamamen bizden çevirmişti.


''Bence hala kızgın,'' diyerek yanımızdan uzaklaştı Ada.


''Hadi git konuş,'' diyerek beni sırtımdan ittirdi Elis.


''Hey,'' diyerek elini sırtımdan çektim.


Dan ise çoktan kasanın olduğu yere gitmişti bile. Suratı hala asıktı.


''Tamam, gidiyorum,'' dedim en sonunda.


''Hadi bakalım Bayan Her şeyi Yoluna Koyan, sahne sizin,'' diyerek güldü Yaprak.


İster istemez söylediğine güldüm. Daha sonra Dan'in yanına gittim. Yanında durmama rağmen ben orada yokmuşum gibi davranıyordu.


''Dan,'' dedim yumuşak bir sesle. Başını eğmiş öylece bir şeyleri toparlıyormuş gibi görünmeye çalışıyordu. Bana cevap verirken başını bile kaldırmadı.


''Efendim?'' dedi duygusuz bir ses tonuyla. Sesi oldukça soğuktu. Ancak umursamamaya çalışarak devam ettim.


''Dün olanlar için özür dilerim, ben gerçekten böyle olsun isteme-'' derken sözümü kesti.


''Sorun değil,'' ardından başını kaldırıp bana baktı. ''Gerçekten değil. Belki de arkadaş olmamız daha iyidir. Düşünme fırsatım oldu ve düşündüm. Senden hoşlandım. Ama biliyor musun? Sanırım gerçek değildi. Her şeyi unut tamam mı, hiçbir şey olmamış gibi devam edelim.''


Açıkçası ne söyleyeceğimi bilememiştim. Ayrıca bu beni biraz incitmişti. Hayatım boyunca o erkeklerin hayran olduğu kızlara sık sık rastladım. Çevremde onlardan çok görüyordum. Onlarda ne bulduklarını hiçbir zaman anlayamadım.

Londra'da Olan, Londra'da Kalır... Peki Ya Kalmazsa?Where stories live. Discover now