Bab 43

3.2K 127 5
                                    

DUA hari sudah berlalu. Muiz masih lagi tebal muka. Dia duduk di rumah Afiq walaupun mulutnya lancang memburuk-burukkan Afiq. Apa taknya. Dikatanya Hasya itu anak Afiq semata-mata hendak menutup kisah silamnya.

"Sudah-sudahlah tu fikir pasal Umai kau tu. Move on ajelah, Iz. Ada projek lebih besar kita kena buat ni. Mau kena pancung dengan Robert kalau projek ni gagal," ujar Afiq sambil menghirup white coffee.

"Projek apa lagi? Jantan tu nak kita tibai siapa lagi? Bulan ni aje dia dah kutip hampir lima ratus ribu segala emak nenek duit dia tu. Apa lagi dia nak?" Muiz bengang. Tak boleh tengok dia senang sikit. Ada aje nak dikacau hidupnya.

"Apa lagi kalau bukan pasal nak seludup drug ke sempadan. Dia dah bunuh budak yang take over pasal tu. Sekarang ni Robert nak kita yang take over sebab kita, kan orang lama." Beritahu Afiq.

Membulat mata Muiz. "Kau gila ke apa? Jahat-jahat aku ni takkan sampai nak main dadah. Kena gantung nanti siapa nak tanggung?"

"So kau sanggup ke nak biar Robert pancung kepala kau? Jangan main gila, Iz. Siap hari bulan dia lacurkan pula bini kau."

"Berani ke Robert nak pancung kepala aku? Ingat sikitlah aku ni cabang keselamatan business haram dia tu. Kalau bukan disebabkan aku memang dah lamalah pub kena rush." Sinis Muiz.

"Okeylah habis tu aku macam mana? Kalau kau tak nak mesti aku yang kena buat kerja tu." Afiq melepaskan keluhan berat.

"Senang cerita macam ni ajelah, Fiq. Bab kutip hutang, tarik kereta semua tu kita buat. Bab dadah ni kau suruh ajelah Robert cari orang lain. Aku tak nak terlibat."

"Kau biar betul, Iz?"

"Betullah. Jantan tu makin mengarut tahu tak. Bila business dia dah cantik sikit mulalah nak buka pub. Lepas tu buka money lender. Sekarang ni buka perniagaan dadah pula. Eh, sial la! Menyesal aku buat kerja macam ni". Bebel Muiz melepaskan rasa sakit hatinya.

Afiq mencebik. "Nak buat macam mana. Dah ini jalan yang kita pilih. Nak kaya cepat. Hadap ajelah."

"Apa-apa ajelah. Yang penting aku tak nak ada kena mengena pasal dadah. Kau nak, hak kau. Jangan libatkan aku. Chao dulu!" Muiz bingkas bangun dari sofa lalu mencapai kunci keretanya. Dia bergegas ingin pulang.

Afiq mengejar langkah Muiz sehingga ke muka pintu. "Kau nak pergi mana?"

"Baliklah."

"Beg Umai dalam kereta kau tu macam mana? Takkan perempuan tu nak berbogel nanti?" soal Afiq.

"Aku bawa balik rumah sekalilah." Muiz merengus kasar. Pintu kereta ditutup kasar.

BAHU Encik Radzi diusap-usap. Mahairah faham akan rasa risau yang ditanggung oleh bapanya. Walaupun baru dua hari Umairah keluar dari rumah tapi gaya Encik Radzi seolah-olah dia tidak akan menemui Umairah lagi.

Disuruh makan, Encik Radzi menolak. Diajak berbual, Encik Radzi tidak menghiraukannya. Disuruh rehat, Encik Radzi masih lagi mundar-mandir di ruang tamu menanti kepulangan anak bongsunya.

"Baba janganlah fikirkan sangat pasal Umai. Mairah yakin dia tak pergi jauh pun. Nanti dia baliklah tu." Mahairah cuba memujuk ayahnya.

"Salah baba. Baba keras sangat dengan dia sampai dia lari rumah." Raut kekesalan terpancar di wajah Encik Radzi.

Mahairah memeluk bapanya daripada belakang. "Baba jangan cakap macam tu. Baba dah jadi baba yang terbaik untuk kami. Mairah yakin Umai cuma merajuk aje tu. Dia mesti akan balik nanti."

HIS MAFIA SIDE [C]Where stories live. Discover now