ŞEMS-ÜL HÂRE

- Alem-i Aleniyye : Şanlı Sünnet -

1582

1 Haziran - 22 Temmuz

O yaz, müneccimlerin uygun bulduğu tarihte sünnet düğünü yapıldı. Marmara, kıpırtısız, mavi bir halı gibi uzanıyordu sarayın önünde. Ama bu doğal güzellik, saltanatın varisinin sünnet düğününü süslemek için
yeterli bulunamazdı.

Her tarafı bayraklarla donatılmış kayıklar ve yelkenliler bir o yana, bir bu yana gidip duruyordu suların
üzerinde ve akabinde Tophane'den yedi pare selam atışı yapılarak
törenler başlatıldı.

Bu tören Sultan Murad'ın, acılı hasekisi Safiye'ye vaad ettiği bir sünnet düğünüydü. Mehmed için yapılan şenlikler öyle eşsizdi ki herhalde böylesi bir düğün ancak ve ancak bir padişah düğününe denk olabilirdi. Öyle ki elli iki gün sürecek olan bu törende nice diyarların valileri, hükümdarları ve dahi nice uzak diyarlardan hususi getirtilen filler, zürafalar, papağan ve geyikler meydanda toplanmıştı. Şüphesiz ki bu Osmanlı'nın gelmiş geçmiş en muhteşem şenliği olacaktı.

...

Sultan Murad bu düğünün o vakte kadar gelmiş geçmiş diğer bütün düğünlerle ölçülemeyecek, hatta bundan sonra geleceklerce de taklit edilemeyecek derecede tantanalı ve gösterişli olmasını istemiş ve bunun için düğün hazırlıklarına daha bir sene öncesinden başlamıştı. Öncelikle kânûn-ı kadîm üzere beylerbeylerine, ümeraya, meliklere, krallara, hükümdarlara; padişahın davet mektuplarını taşıyan elçiler ve sarayda bu gibi hizmetlerde kullanılan müteferrikalar, çavuşlar ve çaşnigirler gönderilerek düğünün
yapılacağı bildirildi, müjdelendi.

Örneğin dışarıdan Fransa sarayına, Almanya imparatoru 2. Rudolf'a, Venedik Düküne, Rusya'ya, Lehistan'a, İran şahı Sultan Hudâbende'ye, Gürcistan'a, Özbek'te Çağatay padişahı Hamidullah Han'a,
Marakeş'e, bazı Hint sultanlarına ve o devirde Osmanlılara haraç vermekte olan Transilvanya'ya, Boğdan'a, Eflak'a, Ragoza'ya, Engürüs kralına, Dubrovenedik'e, Kırım hanı Mehmed Giray Han'a vs. kısaca bütün Asya, Avrupa, Afrika hükümdarlarına elçiler gönderildi.

Bu devlet reisleri yanında içeride ise küçük büyük hükümet adamlarından kimse unutulmamış, tekmil Rumeli ve Anadolu'da protokola dahil olanlara okuntular, davetiyeler yollanmış, bu cümleden olarak Mısır, Halep, Şam, Yemen, Diyarbakır, Bağdat, Basra,
Lahsa, Erzurum beylerbeyileri; ileri gelen Kürt beyleri ve tüm eyaletlerdeki beyler, defterdarlar, tımar defterdarları, defter kethudaları, Mekke şerifi, Kırım Hanı vs. düğüne çağırılmıştı. Bunlardan işleri davete icabete mani olanlar birçok hediyeler takdim ederek mazaretlerini arzetmişlerdi.

Davet işleri halledildikten sonra şenliğin tam bir düzen içinde geçmesi için muhtelif görevlendirmeler yapılmıştı. Geniş bir programla ve bütün bir şehir halkından başka
gelecek yerli, yabancı o kadar kalabalık bir davetli kitlesinin katılımıyla yapılacak bir düğünün hiçbir karışıklığa meydan ve imkan vermeksizin intizam içinde yürütülebilmesi her şeyden evvel bir teşkilat işi idi. Dolayısıyla Rumeli beylerbeyi İbrahim Paşa düğüncü
başı, Sokollu'nun damadı Anadolu beylerbeyi Cafer Paşa şerbetçibaşı, Kaptan Kılıç (Uluç) Ali Paşa mimarbaşı, matbah-ı âmire emîni Kara Bâlî Bey sûr emîni, sabık nişancı Hamza Bey nâzır-ı sûr, Yeniçeri ağası Ferhat Ağa muhafızbaşı olarak görevlendirildi.

Düğün nazırı Hamza Bey'e ilk planda düğüne başlangıç masrafı olmak üzere 50 yük akçe verildi. Bu 50
yük akçenin o zamana göre değeri 70 bin altın civarındaydı. Cebecibaşı Hüseyin Ağa da 1000 nefer bölüğü
ile düğün hizmetine tayin edildi.