Billionaire's Hardheaded Wife

Chapter 50 Quintos

<Shielyn>

"Quintos, umuwi na tayo," aya ko sa kanya, "baka bumalik na si Ken." Kinakabahan na sabi ko sa kanya.

Kanina pa kami pa-ikot ikot dito sa isang park at hindi rin naman kami nag-uusap.

Sumasakit na din ang paa ko.

Nakakunot noong tumingin siya sa akin, "sino iyon? Kapatid mo?"

Nag-iwas ako ng tingin. Hindi niya kilala si Ken? At bakit ko naman magiging kapatid ang gagong iyon. Masama ang loob ko sa kanya dahil bigla na lang siyang umalis ng walang pasabi.

"A-asawa ko." Tumingin ako sa ibang direksyon.

Napatingin ako sa kanya nang tumawa siya, "b-bakit? Anong nakakatawa?" Tumigil ako sa paglalakad at umupo. Hindi ako sanay maglakad.

"You're too young to get married." Makahulugang sabi niya habang nakatingin sa akin. Umiling siya, "tsk!"

"Tsk! Why did you marry him?"

Hindi ba siya nangangalay? Nakatayo lang siya sa harapan ko.

"Arrange marriage." Direktang sagot ko sa kanya.

May nakita akong nagbebenta ng ice cream at ang daming batang bumibili, parang gusto ko rin.

"Why?"

Ang dami naman niyang tanong.

"Family tradition." Muli akong tumingin sa nagtitinda ng ice cream. Bigla akong natakam.

"That's bullshit!" Muli siyang tumawa, "did you love him?" Umiba na naman ang kanyang tanong. Ano ito job interview?

"Wala ka na doon."

May nagtitinda din ng mga balloon.

"Did he love you?"

"Hindi ko masasagot iyan. Kung gusto mong malaman ang sagot siya na lang ang tanungin mo." Pagsusungit ko sa kanya.

"Feisty." Muli na naman siyang tumawa.

"So, you did married him because of his wealth." Doon na niya tuluyang nakuha ang atensyon ko.

I am not anyone of wealth.

"I have my own money and working." I informed him. Para na siyang nag-iinsulto.

"Woah, you're different. Women want money and wealth only."

Bakit parang ang konti naman ng tao sa lugar na ito? Pero maraming bata.

"Sila iyon at hindi ako."

Para siyang namangha sa naging sagot ko.

"Alam mo, you get my attention. You're silent but a killer."

Ano ba ang gusto niyang sabihin?

"Karamihan sa mga tahimik ay mga tigre. Innocent but actually wild." He is provoking me.

"Dinala mo ba ako dito para insultuhin?"

Ngumisi siya.

"See, lumalabas ang tunay na kulay, huh." Hindi pa rin nawawala ang ngisi niya. He is trying me.

"Did you know that your company's parents are not actually yours? They stole it from someone."

"What do you mean?" Inilibot ko lang ang paningin ko sa lugar.

I remember Sean being in this kind of place. Mabuti na lang dito ako dinala ng lalaking ito. Maraming tao at wala siyang gagawing masama sa akin.

"My parents are not stealer." Laban ko sa kanya, "hindi pa ako pinapanganak ay pinapatakbo na nila ang kumpanyang iyon.