Mad and Vicious: Empress Vilan

Kabanata 1

Mad

Sinarado ko ang Mírame ang librong higit na pinagbabawal na ariin, aralin at itago sa buong emperyo ng Maran. Sinunog ang lahat ng kopya nito noon, at hanggang ngayon may kamay ang gobyerno para patigilin ang pag-ikot ng mga natirang kopya ng Mírame.

Dito rin kasi nakalagay sa libro ang turo ng pinagbabawal na relihiyon sa buong emperyo na kapag nalaman nilang inaaral at sinusunod mo ito ay matinding kaparusahan ang kapalit.

Sinarado ko na ang libro at isinilid nang marahan sa loob ng isa pang libro. Binuklat ko naman ang isa pang libro dahil pakiramdam ko aangat na ng tingin ang ama.

Kailangan kong pumasa sa susunod na pangkalahatang eksaminasyon sa National Merumdel. Mahirap makapasok rito dahil anak ng mga opisyales at pinakamatatalino lang ang nakakapasok dito. Ito rin ang pinakamalaking akademia sa Emperyo ng Maran.

Kanina pa ako nakaluhod sa asin. Sobra na yung hapdi. Masama lang akong tumingin sa gawi ng aking ama kung nasaan nagbabasa siya ng mga gawa ng mga tanyag na scholar at mga naunang adviser para makapasok siya sa politika.

Kakamatay lang ng huling First Hand ng emperor sa hindi malamang pangyayari at nagbukas ang Central Administration para makapagpasa ng aplikasyon ang kung sino mang nais na maging susunod na First Hand ng emperor.

Suminghal ako. Sa tingin ba ng ama ko makakapasok siya? Hamak na merchant lang siya. Ni hindi nga rehistrado ang negosyo siya, gusto niya ba talagang ipakain kami sa great white sharks na nasa Diro? Diro ang pinakamalalim na kulungan sa emperyo. Wala pang nakakalabas ng buhay doon.

Pakiramdam ko nagsisimula nang dumugo ang tuhod ko. Ayoko na.

"Mada Vilan." Sa pagkasambit ng ama ko sa pangalan ko ay siyang dahan-dahan akong tumayo.

Hindi ko hinawakan ang tuhod na pakiramdam ko nang pagkatayo ko ay pumasok pa ang asin sa sugat ko. Huminga akong malalim para patigasin ang sikmura ko at para pigilan ang luha sa gilid ng mata ko.

Lumapit ako sa ama ko, ang salamin niyang sobrang baba na sa ilong niya ang una kong napansin. Basag ang kabilang salamin niya dahil tinamaan ng bala ang salamin ng cargo namin nang maraid kami at tumama ito sa salamin niya.

Ni hindi ako nilingon ng ama. Patuloy siyang nagbabasa. Matalino siya. Sobrang talino niya. Pero kailanman hindi niya nagamit sa tama ang talino niya.

"Sisiguraduhin mo bang makakapasa ka na sa exam? Alam mong kailangan mong makapasok sa Merumdel para maging solido ang aplikasyon ko."

Tumango lang ako.

"Nasaan si Era? Naipakita niya ba sa'yo ang susuotin mo sa tea party ng anak ng Sector Governor?"

"Nasa plantasyon siya."

Hanggang sa tumama sa mukha ko ang likod na palad niya. Hindi pa rin ako nasasanay kaya muntikan akong matumba. Dumugo ang labi ko at humampas sa mukha ko ang hanggang panga kong buhok.

"Hindi ba sinabi ko sa'yo na 'wag mong bawasan ang ensayo mo? Bakit hindi pa rin metal ang katawan mo?"

Punto niya dahil hindi siya natuwa na medyo nawala ang balanse ko nang sampalin niya ako. Bukod kasi sa pag-eensayo para pumasa sa mga tea party etiquette, at ball dances na naubos na ata ang ipon niya dahil sa mahal ng bayad sa instructor ay sa gabi kailangan kong maging mas malakas pa sa lalaki pagdating sa pakikipaglaban.

Sumusuka na ako ng dugo. Paano ko ba naman kasi mababawi ang lakas ko kung puro sabaw ng manok ang pagkain ko? Ni wala mismong karne at kanin.

"Paumanhin, ama."