ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၁၂) မင်းက ငါ့ကို မကြောက်ဘူးလား

အဆင့် - ကောင်းကင်အဆင့်၊ ဆုလာဘ် - ကုသိုလ်ရမှတ် တစ်ထောင် ”

လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်မွေးကို သပ်ကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ မင်ရှစ်ရင်တွင် ခွဲခွာချိတ်ကောက် မရှိလျှင် အသက်ဓားသွား ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် ကျန့်ချိုးချီအား အနိုင်ယူဖို့ မဖြစ်နိုင်လောက်ပေ။ အစပိုင်းတွင် သူက မင်ရှစ်ရင်အား ခွဲခွာချိတ်ကောက် မပေးခင် သူ့အကျင့်စရိုက်ကို အရင်ပြုပြင်ပေးဖို့ ရည်ရွယ်ထားခဲ့၏။ မင်ရှစ်ရင်က ဆင်ခြင်တုံတရား မရှိဘဲ ကြွားဝါလွန်းလှသည်။ သို့သော်လည်း ဤအရာက အခွင့်ကောင်းဖြစ်သွားပုံပေါ်၏။

လက်နက်က ပိုင်ရှင်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုလိုက်သည်နှင့် မင်ရှစ်ရင်၏ အကြည့်များလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့် ဖြစ်လာရသည်။ သူက သူ့ဆရာကို ကျေးဇူးမတင်ခင် လေထဲ လျှပ်စီးနှုန်းဖြင့် ခုန်ဝင်လိုက်သည်။ နောက်အခိုက်အတန့်လေး၌ သူက ခွဲခွာချိတ်ကောက်ကို အစွပ်မှ ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။ သူက တောင်ပံတပ်ထားသည့် ကျားတစ်ကောင်အလား ကျန့်ချိုးချီဆီ ပြေးဝင်သွားသည်။

ဘန်း ဘန်း ဘန်း …

ယခင်ထက် ပိုကြီးကျယ်သော စွမ်းအားလှိုင်းက မင်ရှစ်ရင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ဆီမှ ထွက်လာလေသည်။ သူ့အမြန်နှုန်းနှင့် လှုပ်ရှားမှုများက အမြန်ဆုံး ဖြစ်နေလေပြီ။ သူက ခွဲခွာချိတ်ကောက်ကို ဝေ့ယမ်းလိုက်သည့်အခါ ကောင်းကင်ယံတွင် မီးပန်းများ ဖြာထွက်လာသကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ ကြည့်ရသည်မှာ ကောင်းကင်တစ်ခွင် သူ့ကစားကွင်း ဖြစ်သွားပုံပေါ်သည်။

ဘန်း ဘန်း ဘန်း

မင်ရှစ်ရင်က ချိတ်ကောက်ကို နောက်လက်ဖြင့် အသုံးပြုကာ ရှေ့လက်ကို ဓားမော့ဖြင့် ကာထားလိုက်သည်။ သူက တိုက်ကွက်နှစ်ခုကြား ပြောင်းလဲနေပြီး သူ့တိုက်ကွက်အားလုံးက ကျန့်ချိုးချီအပေါ် ကျရောက်လာသည်။ ထိုစဉ် ကောင်းကင်ထဲ သူ့အသံထွက်ပေါ်လာလေ၏။

“ကျန့်ချိုးချီ … မင်းရဲ့ ကြီးကျယ်လှတဲ့ တိုက်ကွက်တွေကို တစ်ခါတည်းနဲ့ လေးခေါက် ထုတ်သုံးထားတာပဲ။ အသက်ဓားသွားကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် မင်းတော့ ငါ့ကို လုံးဝ ယှဉ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ”