အခန်း (၁၀၉) နှမြောစရာပဲ
စီးဝူယာ့က ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောလိုက်၏။
“မိစ္ဆာဘုရားကျောင်းက သမာသမတ်ဂိုဏ်းနဲ့ လက်တွဲလုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတာ။ ငါတော့ ဒီလိုဖြစ်ခွင့်မပေးနိုင်ဘူး။ လက်ရှိ ရန်ပုဖင်း ဘယ်လောက်အစွမ်းထက်လဲဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူး။ သူ့ကို အခုဖိနှိပ်နိုင်တဲ့သူက များများစားစားမရှိဘူးလေ။ တာ့ရှစ်ရှိုးက အမြဲတမ်းသိုသိုသိပ်သိပ်နေ နေတာ။ သူ့တောင်ထဲကနေထွက်လာခဲ့တဲ့ အာ့ရှစ်ရှိုးရဲ့တည်နေရာကလည်း မသိရသေးဘူး။ ကျန်တဲ့ပညာရှင်တွေက သူတို့အပေါ် ငါတို့မျှော်လင့်ချက်ထားလို့မရဘူးလေ”
“အာ့ရှစ်ရှိုးက ပညာရှင်တွေကို စိန်ခေါ်ရတာကိုကြိုက်တာပဲ။ သူ့ကို ကျွန်တော်တို့ဘာကြောင့် သွားမပြောတာလဲ” ကျူးဟုန်ကုန်းက အစမ်းသဘောဖြင့်မေးလိုက်၏။
“ငါလွှတ်ခဲ့တဲ့လူတွေက သုံးရက်မပြည့်ခင်မှာပဲ ကြောက်လန့်တကြားထွက်ပြေးလာတာလေ။ အာ့ရှစ်ရှိုးက ဖန်းရှုဝမ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဒေါသထွက်နေမှာစိုးတယ်” စီးဝူယာ့က ခေါင်းခါပြီးနောက်ပြောလိုက်တော့သည်။
“အာ့ရှစ်ရှိုးက အမြဲတမ်းဖော်ရွေတတ်တဲ့သူ ဖြစ်ခဲ့တာ။ ဒေါသထွက်နေတယ်ဆိုရင် ထားလိုက်ပါ တော့လေ” ကျူးဟုန်ကုန်းက ပခုံးတွန့်ကာ ခေါင်းခါလိုက်တော့သည်။
စီးဝူယာ့က လက်နောက်ပစ်ထားလျက်လျှောက်နေလေ၏။ တောအုပ်ထဲရှိ တစ်နေရာသို့ လျှောက်သွားပြီး သူ၏မြင်ကွင်းက အတော်လေးအတားအဆီးမရှိဖြစ်နေပေသည်။ သူက ကျောက်စိမ်း ယဇ်ပလ္လင်ရှိရာဖက်သို့ကြည့်လိုက်၏။
“ဒီနေရာမှာ ရှစ်... ရှစ်စွင်းပေါ်လာလိမ့်မယ်လို့ ငါ မထင်ထားဘူး။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့အစီအစဉ်က ပြီးခါနီးပြီပဲ။ မင်းရဲ့လူတွေကို နောက်ဆုတ်ဖို့ ပြောလိုက်”
“ကောင်းပြီ”
“ပြီးတော့” စီးဝူယာ့က ပြုံးတာရပ်ပြီး ပြောလိုက်တော့၏။ “ရှစ်စွင်းက မင်းကို တမင်တကာ လွှတ်ပေးတာ”
“ဒါ ငါတွေးနေတာပဲ။ ငါ သေတော့မလို့” ကျူးဟုန်ကုန်းက ခေါင်းခါပြီးပြောလိုက်သည်။ ထိုမှတ်ဉာဏ်ကို သူပြန်မတွေးချင်တော့ပေ။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
Fantasyအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
