အခန်း (၄၆) ကံဆိုးခြင်း
“ ရှစ်စွင်း ဘာတွေပြောနေတာလဲ ” ရှောင်ယွမ်အာက မေးလိုက်သည်။
“ ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး ” လုကျိုးက အတွေးများကို ရှင်းကာ အားလုံးကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ဘယ်သူကို မြင်လိုက်စေကာမူ ထိုသူတို့က သူ့ကို ကျေးဇူးတင်နေသလို ခံစားနေရသည်။
ရှောင်ယွမ်အာက သူမ ရှစ်စွင်း စိတ်မပျော်ကြောင်း သိ၍ သူမက ရွတ်နောက်နောက် ရယ်မောလိုက်ရင်း “ ရှစ်စွင်းရယ် ဒေါသမထွက်ပါနဲ့။ တပည့် ကျူးကျော်သူအားလုံးကို သတ်ပြီးပါပြီ။ တကယ်လို့ ရှစ်စွင်း စိတ်မပျော်သေးရင် တပည့် သူတို့အလောင်းတွေကို ဓားနဲ့ ထပ်ထိုးလိုက်မယ်လေနော် ”
ကျိုးကျစ်ဖုန်း “ … ”
လုကျိုးက လက်မြှောက်ကာ အသာပြောလိုက်သည်။
“ လောင်စစ်ရော ”
“ ရှစ်စွင်း … လောင်စစ်က ဒဏ်ရာရနေပေမဲ့ အခွင့်ကောင်းနဲ့ တွေ့သွားတယ်။ သူက အခု သစ်ပင်တွေကြား ရောက်နေပြီးတော့ ထွက်မလာနိုင်သေးလောက်ဘူး ” တွမ့်မူရှန်းက သံကြိုးများကို ဆွဲလာကာ ဖြေလိုက်သည်။
လုကျိုးက အံ့အားသင့်သွားဟန်ဖြင့် “ အဲဒီနားကို ခုနှစ်ရက်လုံးလုံး ဘယ်သူမှ မသွားရဘူး ”
မင်ရှစ်ရင်က သစ်ပင်များ၏ ကာကွယ်မှုအောက်တွင် အဆင့်တက်လှမ်းနေသည် ဖြစ်ရာ ဖြစ်စဉ်ကို နှောင့်ယှက်ခံလိုက်ရလျှင် သူ့အနေနှင့် နတ်ဝိညာဉ် ဝဋ်ကြွေးချေ နယ်ပယ်အဆင့်သို့ တက်လှမ်းနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။
ယဲ့ထျန်းရှင်းက လုကျိုးအား ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် မလိုလားဟန်ဖြင့် “ ရှင် ကြောင်သူတော် ယောင်ဆောင်နေစရာ မလိုပါဘူး။ ညကျရင် ရှင်ပဲ ခိုးသွားပြီးတော့ သူ့ကို သွားရိုက်မှာပဲလေ ”
လုကျိုးက သူမကို လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြီး မပြောင်းမလဲအသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ ယွမ်အာ ”
“ ဟုတ် ရှစ်စွင်း ”
“ သူ့ကို တောင်အနောက်ဘက်ထဲ ပို့ထားပြီးတော့ အပြစ်ကြွေးတွေကို ဆင်ခြင်ခိုင်းလိုက် ”
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
Fantasyအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
