ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၀၁) နန်းတော်မှ တစ်စုံတစ်ယောက်

အခန်း (၁၀၁) နန်းတော်မှ တစ်စုံတစ်ယောက်

လုကျိုးက တင်းဖန်ချိုး ထိန်ချန်ထားမှန်း အစောတည်းက သိပြီးသားဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့အဖို့ တင်းဖန်ချိုးတွင် ပွင့်ချပ် မည်မျှများစွာရှိနေကာမူ သူက နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ် ကျင့်ကြံသူ တစ်ဦးသာဖြစ်နေသေးသည်။

ပဉ္စမမြောက်ပွင့်ချပ်ပွင့်လာသည့်အချိန်တွင် စုန်းအတတ်စက်ဝိုင်းများက ကြီးထွားတာရပ်တန့် သွား၏။ စွမ်းအင်လှိုင်းများက တင်းဖန်ချိုး၏ ဒုက္ခရှုကွင်းတစ်ရာ စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်မှ ပေါ်ထွက်လာပြီး လှိုင်းဂယက်များကို ထစေတော့သည်။

ဖုန်း

“ငါ ဒါကိုစောင့်နေခဲ့တာ”

ရဲမက်ရာကျော်က စွမ်းအင်လှိုင်းများကြောင့် လွင့်ထွက်သွား၏။ ကျန်သည့်သူများကလည်း နောက်ဆုတ်ရန် ဖိအားပေးခံလိုက်ရသည်။ သူတို့က ရှေ့မတိုးရဲတော့ချေ။

တင်းဖန်ချိုးက လျှပ်ပြက်သည့်အရှိန်ဖြင့် လှုပ်ရှားလိုက်၏။ သူ၏ ပွင့်ချပ်ငါးလွှာစိတ်ဝိညာဉ် သဏ္ဌာန်၏ စွမ်းအင်က အစောပိုင်းကနှင့်ယှဉ်လျှင် ပိုကျယ်ဝန်းသည့် ဧရိယာကို လွှမ်းခြုံထားသည်။

ကျင့်ကြံသူများစွာက နာကြင်စွာ အော်ညည်းလိုက်ကြပြီး မသေခင်သူတို့က လွင့်ထွက်သွားကြသည်။ အချိန်မီမရှောင်နိုင်ခဲ့သည့် ရဲမက်များက စွမ်းအင်လှိုင်းများကြောင့် ဆွဲချခံလိုက်ရပြီး မြေကြီးပေါ် ပြုတ်ကျကုန်၏။

ပွင့်ချပ်ငါးလွှာ စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်က ရဲမက်များကို အလောင်းများပုံသွားစေတော့၏။

တင်းဖန်ချိုးသည် ရဲမက်ရာချီ၏ အသက်ကို တကွက်တည်းဖြင့် ယူဆောင်သွားတာပဲဖြစ်သည်။

ရဲမက်များနှင့်ကျင့်ကြံသူများက နောက်ထပ်ဆုတ်ပြန်၏။

တစ်စုံတစ်ယောက်က အော်လိုက်၏။

“စိတ်အေးအေးထား။ သူတို့တွေက မဟာစုန်းပညာ အစီအရင်နဲ့ ချုပ်နှောင်ခံထားရပြီးပြီ။ သူတို့ တောင်ပံပေါက်လာရင်တောင် မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူး။ ငါတို့တွေက သူတို့ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ မောပန်းတဲ့အထိ စောင့်နေရုံပဲ”