Part 128 (zawgyi)

Start from the beginning
                                    

"ငါကစက္ပစၥည္းစုေဆာင္းသူမဟုတ္ဘူးေနာ္။
ဒါေတြအတြက္ကအခုလုံေလာက္ၿပီ၊မွန္ဘီလူး
ေတြထပ္မဝယ္ေတာ့ဘူး။"

တင္းက်ဴးရွင္းက တဲ့တိုးေျပာလာသည္။
"မင္းမွာ ပိုက္ဆံမရွိဘူး​ေလ။"

"ငါ အဲဒီအတြက္ပိုက္ဆံမသုံးနိုင္ဘူး။ပိုက္ဆံသုံးဖို႔ေနရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။"

"တာ့ေဖး,"
တင္းက​်ဴးရွင္း၏အသံက ခဏတိတ္သြား၏။
"ငါထပ္ေျပာမယ္။တကယ္လို႔ငါကူညီနိုင္စရာရွိ
တယ္ဆိုရင္ငါ့ကိုေျပာ။ ငါ တစ္ျခားကိစၥေတြကို
မကူညီနိုင္ေပမယ့္၊မင္းအေရးတႀကီးေငြလိုအပ္
ရင္ ငါကူညီေပးနိုင္တယ္။"

"မင္းငါ့ကိုအမ်ားႀကီးကူညီၿပီးပါၿပီ,တကယ္။"

တင္းက်ဴးရွင္းက ေမးလာသည္။
"ေဆာင္းရာသီအားလပ္ရက္ဆိုေတာ့ က်န္ခ်န္
ျပန္ေရာက္ၿပီလား?။ အရင္က သူ႕ကို သုံးဖူးတဲ့ ေဖာက္သည္ေဟာင္းေတြကသူ႕ကိုရွာေနတယ္။
သူ႕မွာ အခ်ိန္ရွိလား။"

"ငါ့အထင္... အခ်ိန္မရွိေလာက္ဘူး။သူ႕အတန္း
ေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူေလွ်ာက္လည္ၾက
မွာ။ၿပီးေတာ့ေဆာင္းရာသီအားလပ္ရက္ကတို
တိုေလး။"

"ေကာင္းၿပီ္,ငါေနာက္မွအခြင့္အေရးရရင္ေျပာ
လိုက္မယ္။ ေန႕လည္က်ရင္ လူတစ္ေယာက္နဲ႕
အရင္သြားေတြ႕ရမယ္ဆိုတာမင္းမွတ္မိတယ္
မလား။"

"အင္း။"
ကုေဖးဖုန္းခ်လိဳက္ၿပီးေနာက္ခႏၶာကိုယ္တစ္ပတ္
လွည့္၍ ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚမွာ တံေတာင္
ဆစ္ေထာက္ၿပီးအျပင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။

တကယ္ဆိုသူဒီေန႕ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္
သည္။ဒီအလုပ္က ပိုက္ဆံေပါေပါမ်ားမ်ားရ႐ုံ
သာမကအနာဂတ္မွာလည္းအလုပ္ႀကီးႀကီးမား
မားေတြရေအာင္ကူညီေပးလိမ့္မည္ဆိုေသာအ
ခ်က္ေၾကာင့္မဟုတ္လွ်င္ သူတကယ္အ​ျပင္ကို
ေနာက္တစ္ေခါက္မထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

မနက္က ႐ႊီရွင္းက်ီႏွင့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္ၾကာေအာင္
စကားေျပာၿပီးေနာက္တြင္သူအလြန္ပင္ပန္းေနခဲ့သည္။

စကားမ်ားမ်ားေျပာခဲ့ရျခင္း​ေၾကာင့္မဟုတ္ေခ်။

ဒါေပမယ့္, ကုေျမာင္၏အေျခအေနအား ႐ႊီရွင္းက်ီ
ကိုမိတ္ဆက္ေပး​ေနခ်ိန္တြင္၊ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာခ်ိတ္
ပိတ္ခံထားရေသာမွတ္ဉာဏ္အမ်ားႀကီးကိုဖြင့္ထုတ္
ခဲ့ရသည္။

ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း] {Completed}Where stories live. Discover now