24. Γούρι

215 15 0
                                    

«Τα παιδιά μας κάλεσαν στον αγώνα σήμερα το βράδυ» λέει ο Ίαν διστακτικά, αφού γνωρίζει τι συμβαίνει με εμένα και τον Άλεξ.

Ή μάλλον, τι δεν συμβαίνει.

Οι τελευταίες μέρες ήταν βάσανο, για εμένα τουλάχιστον. Δεν βρεθήκαμε ούτε μια φορά μόνοι, όμως όταν ήμασταν όλοι μαζί ο Άλεξ δεν παρέλειπε να πετάει σπόντες που άφηναν όλους τους υπόλοιπους γεμάτους απορία. Εκτός από εμένα. Εγώ ήξερα, αφού τα λόγια του προορίζονταν για εμένα. Αθώα, για τους άλλους, σχόλια όμως εγώ μπορούσα να διακρίνω την κακία μέσα σε αυτά. Καθετί που ξεστόμιζε έσταζε φαρμάκι.

Κάθε φορά που προσπάθησα να τον πλησιάσω και να ζητήσω εξηγήσεις για την παράλογη συμπεριφορά του με απέφευγε με κάθε τρόπο. Δεν ήθελε να μείνει μόνος του μαζί μου ούτε λεπτό και φρόντισε να κάνει την αδιαφορία προς το πρόσωπο μου κάτι περισσότερο από εμφανή.

Όμως τα λεγόμενά του φρόντισαν να τον προδώσουν. Αν ήταν τόσο αδιάφορος όσο θέλει να δείχνει, δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να εκτοξεύει αιχμηρά σχόλια με κάθε ευκαιρία που του δινόταν.

«Θα είναι και ο Άλεξ;» ρωτάω. Τι ερώτηση είναι αυτή; Μα και βέβαια θα είναι.

«Ναι, υποθέτω», απαντάει αφού κάτσει δίπλα μου. «Θα το καταλάβω αν δεν θέλεις να έρθεις», η φωνή του τρυφερή, όπως και η στάση του σε ό,τι αφορά τον Άλεξ.

«Γιατί να μην θέλω να έρθω;» ξεροκαταπίνω αφού ξεστομίσω την ερώτηση.

«Νομίζεις δεν κατάλαβα για ποιον πήγαιναν οι μπηχτές που πετούσε ο Άλεξ τις προάλλες;» λέει υψώνοντας το φρύδι του.

«Α, το παρατήρησες κι εσύ; Λες να μάλωσε με τον Στέφανο;» Αυτό δεν έχει κανένα νόημα, προφανώς τα έχει καταλάβει όλα.

«Θα συνεχίσεις να παίζεις την ανήξερη για πολλή ώρα ακόμα;», χαμογελάει στραβά και τώρα είμαι σίγουρη πως από τον αδελφό μου δεν μπορώ να κρύψω τίποτα, όσο κι αν προσπαθήσω.

«Απλώς, με έχει μπερδέψει πολύ με την συμπεριφορά του», εξομολογούμαι. «Όταν είμαστε οι δυο μας, προσπαθεί να είναι όσο πιο αδιάφορος γίνεται και με αποφεύγει. Όμως αν του ήμουν παγερά αδιάφορη δεν θα ασχολούταν μαζί μου. Σωστά;» λέω ανήσυχα, περιμένοντας μια καλή συμβουλή από τον αδελφό μου.

«Σωστά. Νοιάζεται Ερμιόνη. Δεν μου το έχει πει, αλλά μπορώ να το καταλάβω. Κάνω παρέα μαζί του αρκετό καιρό για να μάθω να τον διαβάζω καλά. Απλώς δείχνει το ενδιαφέρον του με λάθος τρόπο. Όπως κι εσύ. Έχετε το ίδιο ελάττωμα, είστε ίδιοι σε αυτό». Είμαστε ίδιοι σε αυτό. Μα φυσικά, γι'αυτό δεν βγάζουμε άκρη τόσο καιρό! «Τέλος πάντων, ο Στέφανος μου είπε ότι παίζουν με τους Z3 σήμερα και θέλει οπωσδήποτε να έρθεις. Αλλά αν δεν θέλεις δεν υπάρχει πρόβλημα, θα πω ότι ήσουν άρρωστη».

In Another LifeWhere stories live. Discover now