In Another Life

20. Κόκκινο Κρασί

Φώτα κλειστά, αναμμένα κεριά, ένα βιβλίο στο χέρι και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.

Από την μια στιγμή στην άλλη μπορεί να αλλάξει ολόκληρη η ζωή σου, ο τρόπος σκέψης σου, οι άνθρωποι γύρω σου, τα πάντα. Χωρίς καν να το καταλάβεις. Με μια απρόσμενη είδηση μέχρι μια γνωριμία.

Για εμένα αυτή η γνωριμία ήταν που έφερε τα πάνω κάτω στην καθημερινότητα μου. Χωρίς καμία υπερβολή, τίποτα δεν παρέμεινε ίδιο μετά από εκείνη τη νύχτα.

Νέα άτομα εισέβαλαν στην ζωή μου, αλλά αυτό που άλλαξε περισσότερο ήταν ο τρόπος σκέψης μου. Οι απόψεις μου. Ίσως να μην ευθύνεται μόνο εκείνη η νύχτα για αυτή την υπέρογκη αλλαγή. Ίσως φταίει που ωρίμασα. Ή ο συνδυασμός αυτών των δύο.

Πλέον πιστεύω πως αν βάλεις κάτι στο μυαλό σου, όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το καταφέρεις. Αν θέλεις κάτι με όλη την δύναμη της ψυχής σου, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην το αποκτήσεις. Φτάνει να ρισκάρεις.

Και εδώ συνδέεται το επόμενο πράγμα που έμαθα μετά από εκείνη τη νύχτα. Πρέπει να ρισκάρεις. Για το οτιδήποτε. Αν δεν προσπαθήσεις, δεν θα επιτύχεις. Ούτε θα αποτύχεις. Αλλά δεν είναι κακό να αποτυγχάνεις. Ούτως ή άλλως από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Πρέπει να παίρνεις ρίσκα για να προχωρήσεις. Αν δεν το κάνεις, θα μένεις στάσιμος στην ζωή. Δεν θα μάθεις ποτέ τι θα γινόταν εάν έπαιρνες εκείνο το ρίσκο. Και αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι.

Επίσης, πρέπει να δρας. Χωρίς να σκέφτεσαι συνέπειες, χωρίς να φοβάσαι για τις επιπτώσεις. Να λες αυτό που έχεις στο μυαλό σου χωρίς να το σκέφτεσαι δύο και τρεις φορές. Φέρσου αυθόρμητα, πες στο άτομο που σου αρέσει πώς νιώθεις, πες στον περαστικό που είδες στον δρόμο ότι σου άρεσε αυτό που φορούσε χωρίς να σκέφτεσαι πώς θα αντιδράσει. Αυθορμητισμός, αυτό χρειάζεται. Να μην κρατάς τον εαυτό σου πίσω.

Θέληση, ρίσκο, αυθορμητισμός.

Τρία απλά πράγματα, τα οποία δεν ήταν τόσο απλά για εμένα πριν από εκείνη την νύχτα. Μέχρι εκείνη την νύχτα. Μετά από εκείνη την νύχτα η ζωή άρχισε να κυλάει πιο ανάλαφρα. Χαζό; Ναι, ακούγεται χαζό. Όμως είναι απλώς η πραγματικότητα μου.

Οι συνήθειες; Και αυτές άλλαξαν με τον ίδιο τρόπο. Τις άλλαξαν τα άτομα που ήρθαν τόσο απρόσμενα στην ζωή μου.

Συνήθιζα να είμαι επιφυλακτική και διστακτική, ειδικά με τα άτομα που μόλις είχα γνωρίσει. Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον Άλεξ ένιωσα μια ξαφνική ζεστασιά. Ίσως ευθυνόταν το ποτό για αυτό. Σίγουρα θα έπρεπε να είμαι πιο επιφυλακτική όταν μου ζήτησε να φύγω από το πάρτι και να τον ακολουθήσω, μα δεν μετανιώνω που τελικά επέλεξα να φύγω με το μυστήριο αγόρι που ήξερα μόλις λίγα λεπτά. Ρίσκο. Έπειτα, ήθελα να τον βρω. Δεν μπορούσα να βγάλω την εικόνα του από το μυαλό μου, είχε χαραχθεί στην μνήμη μου. Όσο αδύνατο κι αν μου φαινόταν, με έναν πολύ περίεργο τρόπο τον βρήκα. Τον έψαξα, όπως έκανε κι εκείνος άλλωστε. Είχαμε το ίδιο σκεπτικό. Και οι δύο πήγαμε στο πάρκο που δώσαμε τον πρώτο μας χορό, πετυχαίνοντας τον σκοπό μας. Ήταν εκεί, όπως ήμουν κι εγώ. Πήγε εκεί για εμένα και πήγα εκεί για εκείνον. Το σύμπαν ήθελε να μην τελειώσει εκεί η ιστορία μας. Μέχρι να τον ξαναδώ σκεφτόμουν πώς θα ήταν αν ποτέ τον ξανασυναντούσα. Εκείνος από την άλλη, ήταν σίγουρος ότι θα με ξαναέβλεπε και περίμενε να ζήσει την συνέχεια μας. Θέληση. Μια ιστορία, μια μικρή αφήγηση, λίγη γνώση που απλόχερα μου χαρίζει με την συνοδεία φιλιών που μου παίρνουν το μυαλό. Εγώ το μόνο που έχω να κάνω είναι απλώς να παραδοθώ στην τέχνη των χειλιών του. Αυθορμητισμός. Πάντα με οδήγησε στον σωστό δρόμο όσον αφορά τις φορές που ήμουν αυθόρμητη με τον Άλεξ.