In Another Life

10. Ειλικρίνεια

Το καλοκαίρι είχε φύγει εδώ και λίγες μέρες και το φθινόπωρο σήμανε την έναρξη του δυναμικά, με την συνοδεία μίας δυνατής βροχής.

Ο Αύγουστος είχε αρχίζει να εξατμίζεται, μαζί του και οι καλοκαιρινές αναμνήσεις. Οι περισσότερες γίνονταν όλο και πιο θολές με την πάροδο του χρόνου, ενώ άλλες είχαν μείνει πιο έντονες μέσα στο μυαλό μου.

Οι περισσότερες εμπεριείχαν εκείνον.

Οι συναντήσεις μαζί του είχαν αραιώσει τον τελευταίο καιρό και όσο και να μην ήθελα να το παραδεχτώ στον εαυτό μου, αυτό με είχε επηρεάσει λίγο. Δεν θα δεχόμουν να τον βλέπω τόσο συχνά όσο τον έβλεπα, καθώς ήθελα να επικεντρωθώ στο σχολείο, όμως με πείραζε που δεν έκανε καμία προσπάθεια να επικοινωνήσει μαζί μου. Μου είχε λείψει.

Η φωνή του, η όψη του, τα χείλη του...

Εκείνος.

Όσο και να μην ήθελα να το παραδεχτώ, αυτή ήταν η αλήθεια. Όμως δεν θα έπρεπε να με δυσαρεστεί το ότι εδώ και τόσες μέρες δεν είχε κάνει καμία κίνηση από την στιγμή που δεν έκανα ούτε εγώ. Δεν μπορώ να τα περιμένω όλα από εκείνον.

Ίσως πρέπει να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση αυτή τη φορά...

Πιάνω βιαστικά το κινητό μου και αρχίζω να ψάχνω το όνομα του στις επαφές μου ώσπου θυμάμαι ότι δεν έχει καν τον αριθμό μου, ούτε εγώ τον δικό του.

Πάω να κλείσω το κινητό μου αλλά με σταματάει η ειδοποίηση που εμφανίζεται στο πάνω μέρος της οθόνης.

Άγνωστος Αριθμός:
Είμαι κάτω από το σπίτι σου.

Αμέσως από το μυαλό μου πέρασε η σκέψη ότι μπορεί ο αποστολέας του μηνύματος να είναι ο Άλεξ, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι εκείνος αφού δεν έχουμε ανταλλάξει αριθμούς.

Αν ο Άλεξ θέλει να βρει κάτι, το βρίσκει, θυμάμαι τα λόγια της Άννας.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και τρέχω στην μπαλκονόπορτα. Αφού την ανοίξω, βγαίνω γρήγορα στο μπαλκόνι. Σταματάω ένα βήμα πριν φτάσω στα σιδερένια κάγκελα.

Μακάρι να είναι αυτός, σκέφτομαι πριν κοιτάξω κάτω.

Χαμογελάω αμυδρά όταν τον βλέπω να στέκεται μόλις λίγα μέτρα μακριά, στηρίζοντας τον εαυτό του στην μεγάλη κολώνα και κοιτώντας το έδαφος. Ύψωσε το βλέμμα του ψάχνοντας με, λογικά, και όταν τα μάτια του με βρήκαν, παρατήρησα το αχνό χαμόγελο που σχηματίστηκε για λίγα δευτερόλεπτα στο πρόσωπο του. Έσκυψε ξανά το κεφάλι του και έβγαλε το κινητό του από την τσέπη του. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα μου έρχεται ένα μήνυμα από τον ίδιο αριθμό που μου έστειλε και πριν, λέγοντας μου να κατέβω κάτω.