12. Περίπου Ραντεβού

295 25 2
                                    

Μπαίνω στο σπίτι όσο πιο αθόρυβα μπορώ για να μην ξυπνήσω τον Ίαν. Η ώρα κόντευε δώδεκα και έπρεπε να είμαι σπίτι σχεδόν μία ώρα πριν, οπότε δεν ήθελα να καταλάβει ότι γυρίζω τώρα.

Πηγαίνω στο δωμάτιο μου χωρίς να ανάψω κανένα φως και περπατώντας πολύ προσεκτικά για να μην πέσω πάνω σε κάτι και κάνω φασαρία. Φτάνω στο δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα. Το χέρι μου πλησιάζει τον διακόπτη του φωτός αλλά αυτό ανάβει πριν καν τον αγγίξω.

Ένα επιφώνημα τρόμου μου ξεφεύγει και αμέσως καλύπτω το στόμα μου με τα χέρια μου για να μην ακουστώ περισσότερο. Γυρίζω σιγά σιγά από την άλλη μεριά και βλέπω τον αδερφό μου.

«Πας καλά; Τι δουλειά έχεις στο δωμάτιο μου τέτοια ώρα; Θα έπρεπε να κοιμάσαι!» λέω ταραγμένη από την παρουσία του.

«Κι εσύ το ίδιο!» αντιλέγει. «Η ώρα είναι», ρίχνει μια ματιά στο μεγάλο, στρογγυλό ρολόι που υπάρχει στον τοίχο, «δώδεκα και εννιά! Θα έπρεπε να είσαι εδώ μία ώρα και εννιά λεπτά νωρίτερα!»

«Δεν έχω καμία όρεξη για κήρυγμα Ίαν. Πήγαινε για ύπνο, νυστάζω» λέω δήθεν κουρασμένη για να τον κάνω να φύγει γρήγορα.

«Τόση ώρα που ήσουν έξω δεν νύσταζες;» ρωτάει νευριασμένος.

«Απλά άσε με ήσυχη και πήγαινε για ύπνο!»

«Πού ήσουν;» ρωτάει σοβαρός και από το ύφος του καταλαβαίνω ότι δεν θα ησυχάσει αν δεν μάθει

«Δεν θα σου δώσω αναφορά» αποφεύγω να απαντήσω στην ερώτηση του.

«Είμαι ο μεγάλος σου αδερφός και πρέπει να ξέρω που ήσουν τέτοια ώρα!»

«Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν σου πέφτει λόγος που ήμουν!»

«Ερμιόνη τελείωνε!»

«Δεν πρόκειται να σου πω!»

«Γιατί δεν θέλεις να μάθω;» ρωτάει καχύποπτα. «Είσαι πολύ μυστικοπαθής τώρα τελευταία, Ερμιόνη. Δεν μου λες τίποτα και γυρνάς μεσάνυχτα. Ανησυχώ».

«Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Είμαι αρκετά μεγάλη για να φροντίσω τον εαυτό μου» τον διαβεβαιώνω, όμως δεν φαίνεται να καθησυχάστηκε ιδιαίτερα.

«Απλώς φοβάμαι, Ερμιόνη. Δεν θέλω να περάσεις ό,τι πέρασα κι εγώ». Ό,τι πέρασε κι εκείνος; Τι πέρασε ο αδελφός μου;

«Τι θες να πεις, Ίαν; Τι έχεις περάσει και γιατί εγώ δεν ξέρω τίποτα;» απαιτώ μια εξήγηση.

«Όταν ήμουν στην ηλικία σου, ήμουν χωμένος σε πολλά σκατά. Αλλά ωρίμασα και βρήκα τρόπο να γλιτώσω. Μην δίνεις σημασία μικρή, αυτά αποτελούν παρελθόν πια» εξηγεί όταν βλέπει την ταραχή στο πρόσωπό μου. «Κάποιες φορές γίνομαι ενοχλητικός, υπερπροστατευτικός και άλλα πολλά επίθετα που δεν σ' αρέσουν, αλλά το κάνω μόνο και μόνο για να μην μπλέξεις όπως έμπλεξα εγώ».

In Another LifeWhere stories live. Discover now