In Another Life

14. Τα Αστέρια Μοιάζουν να 'ναι Μεθυσμένα κι Εκείνα

Η ένταση της μουσικής είναι αρκετά υψηλή, αλλά τα γέλια μας ακούγονται πιο δυνατά, αρκετά για να καλύψουν κάθε ήχο. Η παραλία είναι άδεια — γι' αυτό άλλωστε επιλέξαμε να έρθουμε εδώ — ενώ το φεγγάρι έχει αρχίσει να κάνει σιγά-σιγά την εμφάνιση του, όσο ο ήλιος δύει. Όλοι κρατάμε και από ένα γυάλινο μπουκάλι μπίρας, ενώ υπάρχουν ήδη αρκετά άδεια.

Πορτοκαλί ανακατεύεται με μπλε. Ένα απαλό ροζ βγαίνει στον ουρανό, και στην συνέχεια γίνεται κόκκινο. Τα χρώματα που δημιουργεί ο ήλιος κατά την δύση του είναι πανέμορφα. Το πορτοκαλί του ήλιου ανακλάται στην απόλυτα ήρεμη θάλασσα, και η εικόνα που έχω μπροστά μου είναι η δικαίωση για όλο τον δρόμο που κάναμε για να φτάσουμε σε αυτή την παραλία.

«Πανέμορφο» ψιθυρίζω απόλυτα μαγεμένη από το τοπίο που έχω μπροστά μου, αλλά ο ψίθυρος μου έμεινε για πάντα θαμμένος στην άμμο και κάτω από τα γέλια των υπολοίπων.

«Δεν είναι;» η φωνή του Άλεξ έρχεται να ξεθάψει τον χαμένο ψίθυρο που προοριζόταν μόνο για τον εαυτό μου.

Ο Ίαν και η Τζες σηκώνονται όρθιοι. «Περάσαμε πολύ ωραία, αλλά λέμε να φύγουμε» λέει η Τζες.

«Ναι, να το ξανά κάνουμε κάποια στιγμή. Ερμιόνη αν χρειαστείς κάτι, πάρε με τηλέφωνο» λέει ο Ίαν παίρνοντας την τσάντα με τα άδεια μπουκάλια και τα σβησμένα τσιγάρα.

Αφού χαιρετήσουμε τα παιδιά και αρχίσουν να περπατάνε στον δρόμο της επιστροφής, ο Στέφανος γυρίζει και μας κοιτάζει μπερδεμένος. «Καινούριο πάλι αυτό;»

«Ήταν κάτι σαν έρωτας με την πρώτη ματιά» λέω και γελάμε.

«Και πόσο καιρό παίζεται αυτό;» ρωτάει ο Γιώργος.

«Όχι πολύ, δύο βδομάδες περίπου» απαντάω πίνοντας λίγο ακόμα από την μπίρα μου.

«Και για πες, ποιος έπεσε πρώτος;» ρωτάει ο Στέφανος ανάβοντας ένα ακόμη τσιγάρο.

«Μμ, και οι δύο ταυτόχρονα».

«Πάντως ο αδερφός σου φαίνεται να την έχει πατήσει άσχημα» παρατηρεί ο Άλεξ.

«Ναι, είδατε πως την κοιτούσε την τελευταία φορά που βγήκαμε;» προσθέτει ο Γιώργος.

Μετά από λίγα μπουκάλια μπίρας ακόμα — έχω χάσει το μέτρημα εδώ και ώρα — και λίγη ακόμα ανάλυση περί της φρέσκιας ακόμα, σχέσης «Ίαν-Τζες», ο Στέφανος και ο Γιώργος αποφάσισαν να φύγουν, αφήνοντας εμένα και τον Άλεξ μόνους στην παραλία.