ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၉၁) မင်းက ငါ့တပည့် မဟုတ်ဘူး

လုကျိုးက အခုချိန်တွင် ယွီလုံရွာကိုသာစိတ်ဝင်စား၏။ သူက ကျန်သည့်အရေးကိစ္စများကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူကြားလိုက်ရသည့် အချက်အလက်ကို သံသယဝင်နေမိသည်။

“အမှုထမ်းတွေက အခုချိန်ထိတောင် ထျန်းကျန့်မြစ်ရဲ့ ယွီလုံရွာမှာ ကင်းလှည့်နေသေးတုန်းလား။ ကျန်းအိုက်ကျန့်က ဒီလိုအသေးစိတ်အချက်အလက်ကို ထိပ်တန်းလျှို့ဝှက်ချက်လို့ခေါ်နေတယ် ဆိုရင် အပေါ်ယံမှာ မြင်ရတာထက် ပိုရှုပ်ထွေးမှာ သိသာနေတာပဲ”

“အရာရှိတွေက ကင်းလှည့်တယ်လား” ရှောင်ယွမ်အာက သူမ၏ဆရာအတွေးနက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရ၏။ သူမက ပြောချင်သော်ငြား မပြောရဲချေ။

လုကျိုးက မော့ကြည့်လိုက်ရာ ရှောင်ယွမ်အာသည် သူမ၏စကားများကို မျိုသိပ်လိုက်တာကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် မေးလိုက်သည်။ “တခြားကိစ္စရှိသေးလား”

“ရှစ်စွင်း တပည့်ပြောရင် တပည့်ကို အပြစ်မတင်ရဘူးနော်” ရှောင်ယွမ်အာက လုကျိုး၏လက်ကို ဖက်တွယ်ထားပြီး အလိုလိုက်ခံလိုက်ရသော ကလေးတစ်ဦးကဲ့သို့ပြုမူလိုက်သည်။ အတိတ်တုန်းကသာဆိုလျှင် သူမ ဤကဲ့သို့ပြုလုပ်ရဲမှာ မဟုတ်ပေ။

ယင်းက လုကျိုးက ရှောင်ယွမ်အာကို ပြောင်းလဲပေးပြီး ပြောင်းလဲမှုက သူမအပေါ် သက်ရောက်မှုရှိကြောင်း ရှင်းလင်းနေသော လက္ခဏာတစ်ရပ်ဖြစ်ပေ၏။

ငါ သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွန်သင်ပြသရမယ်။ နောင်ကျ သူမှားယွင်းတဲ့လမ်းကြောင်း မလျှောက်မိဖို့  ငါမျှော်လင့်ရတာပဲ။

လုကျိုးက ခေါင်းခါလိုက်၏။ ငါ ဘာအကြောင်းတွေးနေတာလဲ။

ရှောင်ယွမ်အာက သူမ၏ရှစ်စွင်း ခေါင်းခါသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အချိန်၌ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်တော့သည်။

“ရှစ်စွင်း တပည့်ကို အပြစ်မတင်ဘူးဆိုတာ သိသားပဲ။ တပည့် ကောင်းကင်အဆင့်လက်နက် လိုချင်တယ်။ နယ်ရှင်လှံလို တစ်ခုခုပေါ့။ ကြီးကြီးမားမားနဲ့ ခံ့ခံ့ညားညားလက်နက်ကြီး တစ်ခုလိုချင်တာ”

လုကျိုးက ရှောင်ယွမ်အာ၏ ခေါင်းကိုခေါက်ပြီးနောက်ပြောလိုက်တော့သည်။ “မင်းရဲ့ကျင့်ကြံဆင့်က ကောင်းကင်အဆင့်လက်နက်ကို ထိန်းထားနိုင်ဖို့အားနည်းလွန်းတယ်လို့ မင်းကို ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲ။ နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ်ကို ရောက်တဲ့အခါကျမှ ပြောတာပေါ့”