ភាគទី17

Start from the beginning
                                        

ងឺត ....

សម្លេងហ្វ្រាំងឡានបំបែរចំណាប់អារម្មណ៍ស្រីតូចអោយឆ្ងួចចិញ្ចើមឆ្ងល់តាមធម្មតាយប់ថ្មើរនេះគ្មានអ្នកណាទេក្រៅពីប្តីរបស់នាង ប៉ុន្តែមួយរយៈក្រោយនេះគេមិនបានមកផ្ទះឡើយ ចុះអ្នកណាគេមករកអ្វីទាំងយប់បែបនេះ ?    មិនចាំយូរនាងនាំកាយគ្មានសាច់ គ្មានកម្លាំងចេញទៅក្រៅដើម្បីមើលថាអ្នកណាគាប់ជួបពេលនោះរាងក្រាស់មានងារជាស្វាមីចូលក្នុងផ្ទះល្មម ព្រមជាមួយនិងអីវ៉ាន់ពេញដៃ ។

<<ជុងហ្គុក ?>> យ៉ុងហ្គីនរាងភាំងបន្តិច ពេលឃើញវត្តមានរបស់ជុងហ្គុកនៅចំពោះមុខ ហេតុអីនៅសុខៗគេមកផ្ទះបែបនេះ មានរឿងអ្វីទេដឹង។

<<អា៎ បងប្រហែលជារំខានពេលអូនគេងហើយសុំទោសអូនសម្លាញ់>> ពាក្យផ្អែមល្ហែមជាមួយនិងកាយវិការយកចិត្តទុកដាក់របស់គេកាន់តែធ្វើអោយនាងចម្លែកចិត្ត កាយស្តើងត្រូវបានស្វាមីគ្រាមកអង្គុយនិងសាឡុងទាំងឡេឡឺមិនដឹងខ្យល់ ។

<< បង-...>>

<< អូនញ្ញាំអីរឺនៅ ?ហើយយ៉ុងអីុនគេគេងហើយរឺបានជាមិនឃើញ>>នាងប្រុងស្រដីសួរឡើងតែអ្នកខាងនោះសួរបកមកវិញទាំងមុខញញឹមពង្រាយធ្វើអោយចិត្តនាងជាភរិយាអត់និងញញឹមតាមមិនបាន ឃើញគេមានក្តីសុខ មានស្នាមញញឹមស្អាតបែបទន្សាយបែបនេះ នាងមិនដាច់ចិត្តចាកចេញពីគេសោះ ។

<<យ៉ុងអីុននាងគេហើយ បងមកយប់បែបនេះអូនមិនបានត្រៀមអាហារអោយបងទេបងឃ្លានទេ  អូនធ្វើអីអោយញ្ញាំ ចាំបន្តិច.....>>

<<មិនបាច់ទេអូនអង្គុយអោយស្ងៀមៗទៅ ទុកអោយបងធ្វើវិញ>>មិនអោយយ៉ុងហ្គីននិយាយចប់ទាន់នាយធំចូលខ្លួនទៅផ្ទះបាយជាមួយនិងរបស់របរដែលបានទិញមក យប់នេះគេនិងធ្វើអោយនាងសប្បាយចិត្តបំផុត ធ្វើដោយក្តីស្រលាញ់ដែរចេញពីស្វាមីចំពោះភរិយា ។

យ៉ុងហ្គីននាងអង្គុយនិងតុចាំមើលសកម្មភាពស្វាមីទាំងរលីងរលោងនាងស្ទើរតែមិនជឿនិងភ្នែកថាមានថ្ងៃនេះ ថ្ងៃដែលនាងទន្ទឹងរងចាំជាយូរ ត្បិតតែរៀបការ ត្រូវបានស្វាមីថ្នាក់ថ្នមចិត្ត ស្រលាញ់អោយតម្លៃនាងពិតមែនប៉ុន្តែនាងមិនដែលបានភ្លក់ម្ហូបស្នាដៃជុងហ្គុកម្តងទាល់តែសោះ។ អ្នកអាចនិងគិតថាវារឿងធម្មតាសម្រាប់បុរសមិនចូលផ្ទះបាយតែមិនមែនទេវាជាទឹកចិត្តនិងក្តីបារម្ភមួយជំនិតដែលបង្ហាញការស្រលាញ់ទៅលើភរិយា មនុស្សស្រីណាក៏ត្រូវការអោយស្វាមីបង្ហាញចរិកបែបនិងដែល ហើយនេះវាជាលើកទីមួយដែលនាងទទួលបានពីជុងហ្គុក។ទឹកភ្នែកហូរចុះមកដោយភាពរំភើបនាងញញឹមបន្តិចហើយជូតទឹកភ្នែកចេញក្រោកទៅជួយជុងហ្គុករៀបចំអាហារជាមួយគ្នា ។

រឿង 💜អ្នកជាបេះដូងរបស់ខ្ញុំ💜[Completed ]Where stories live. Discover now