រឿង 💜អ្នកជាបេះដូងរបស់ខ្ញុំ💜[Completed ]

ភាគទី16

<<មិនយូរប៉ុន្មានទេ ហឹុម  អូនមកដល់ល្អហើយចេញពីទីនេះទៅកន្លែងផ្សេងនិយាយគ្នាទៅបងធុញនិងសម្លេងទាំងអស់នេះណាស់>> មិនចាំជីមីនឆ្លើយទាន់ជុងហ្គុកចាប់ទាញដៃរាងតូចក្រសោបជាប់ចេញទៅឡានទាំងមុខក្រញៅ ធុញថប់ក្នុងចិត្តគេលឺសម្លេងខាងក្រៅរញ៉េរញ៉ៃរបស់មនុស្សទាំងអស់នោះធ្វើអោយត្រចៀកនាយហឹងទាំងសងខាងតែម្តងហើយ។ រាងតូចមិនប្រកែកមានតែដើរតាមដោយអស់សំណើច ចរិកនាយនៅតែដដែល មិនថាក្នុងករណីណាជុងហ្គុកនៅតែអាចធ្វើអោយកម្លោះតូចមុខស្រីម្នាក់នេះញញឹមបានដោយងាយមិនបាច់បង្ខំទោះជាមានបញ្ហាប៉ុណ្ណភ្នំចំពីមុខក៏ដោយចុះ។

មិនប៉ុន្មាននាទីពួកគេមកដល់ស្ពានមួយកន្លែងនៅថ្នល់ធំទុកសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅប៊ូសាន ។ខ្យល់បក់តិចៗជាមួយនិងស្នូរស្លឹករុក្ខជាតិសងខាងផ្លូវភ្លើងបំភ្លឺខ្វាត់ខ្វែង ធ្វើអោយបរិយាកាសនៅទីនេះស្ងប់ស្ងាត់ល្អដោយមានរថយន្តឆ្លងកាត់មួយៗប៉ុណ្ណោះ។ ជីមីនចុះពីឡានទៅច្រត់ដៃនិងបង្កាន់ដៃស្ពានសម្លឹងទៅទឹកទន្លេនៅខាងក្រោមដកដង្ហើមមួយហ្វូររួចងាកទៅប្រឈមមុខនិងជុងហ្គុកដែលឈរពីក្រោយ .

<< អូនស្រលាញ់បងជុងហ្គុក >> មិនដឹងថាមានអ្វីជម្រុញអោយជីមីននិយាយពាក្យនេះរួចជន្ទឺតជើងថើបបបូរមាត់ជុងហ្គុកស្រាលៗបែបផ្អែមល្ហែមនៅកណ្តាលសាធារណះ  ។

បបូរមាត់ទាំងពីររមួលបឺតជញ្ជាក់យ៉ាងស្និតស្នាលផ្តើមដោយរាងតូចជាអ្នកនាំមុខមុនជុងហ្គុកមិនប្រកែកតែចាប់ចង្កេះតូចចូលអឹបនិងខ្លួនខាំក្រញឹចបបូរមាត់បឺតទាញអណ្តាតស្រូបយ៉ាងទឹកមាត់ផ្តោះផ្តង់គ្នាទៅវិញទៅមកសាងភាពផ្អែមល្ហែមកណ្តាលល្ងាច ។

<<អ្ហឹស ជុង >> ជីមីនផ្តាច់បបូរមាត់ចេញលេចសម្លេងថ្ងូរក្បែរត្រចៀកជុងហ្គុកតិចៗដោយសារតែស្រើបស្រាលក្រោយទទួលបានការបំបោសអង្អែលពីជុងហ្គុក ។នាយក្រាសឡើងកម្តៅជាខ្លាំង បាតដៃក្រាសចាប់ត្រកៀកមូលក្លំណែនពេញដៃត្របាញ់ញីដោយអារម្មណ៍តណ្ហាក្រាសក្រែល ឃើញសភាពការណ៏មិនស្រួលរាងតូចច្រាននាយធំចេញបន្តិចទប់អារម្មណ៍អៀនខ្មាស់មកនិយាយបន្លប់ នេះជាផ្លូវសាធារណៈមិនអាចធ្វើអ្វីផ្តេសផ្តាសបានទេ ម្យ៉ាងគេមកនេះមិនមែនមកដើម្បីធ្វើរឿងនោះតែមកដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា ។