រឿង 💜អ្នកជាបេះដូងរបស់ខ្ញុំ💜[Completed ]

ភាគទី5

<<ថេយ៉ុង ក្រោកឡើងកុំគេងទៀតអី>> នាយដាស់ដោយសម្លេងតិចៗ 

<<  អូ    បងយ៉ុង ម៉ោងប៉ុន្មានហើយចេះ ហាស៎...ម៉ោងបីស្លាប់ៗៗហើយ     ច្បាស់ជាត្រូវមាត់ហុបប៊ីមិនខានទេ>>រាងតូចក្រោកទាំងងុលងក់ បើកភ្នែកមិនច្បាស់មើលទៅនាឡិការ ក៏ត្រូវភ្ញាក់ក្រញាំងពេលឃើញម៉ោង។

<< ថេយ៉ុងរៀបចំមួយៗក៏បាន បើរៀបប្រញាប់បែបនិងវាវល់ឯកសារ-លាយគ្នាមិនខានទេ >>យ៉ុងហ្គីនិយាយឡើងដោយឃើញទើសភ្នែកពេក ចាប់ដាក់ៗ បញ្ជីទំនិញ បញ្ជីអត្រាចំណូល និងចំណាយដាក់ចូលគ្នា បើរករៀបមួយថ្ងៃវង្វេងតែម្តង។ ក្មេងអើយក្មេង

<< ទុកសិនទៅ បងយ៉ុងទៅហាងហុបប៊ីទេថ្ងៃនេះក្រុមពួកខ្ញុំជុំគ្នា ក៏មានវត្តមានជីមីនដែរណា>>

<< ហឹម! តោះ>>ថេយ៉ុងបបួលយ៉ុងហ្គីដោយស្នាមញញឹម រាល់ពេលបើចង់យកយ៉ុងហ្គីទៅតាមគឺត្រូវតែលើកឈ្មោះជីមីនមកនិយាយទើបនាយព្រមទៅជាមួយ។

មិននិយាយច្រើនពួកគេក៏ប្រញាប់ទៅហាងអាហារជេហុប ក្នុងឡានគ្មានអ្នកណានិយាយអ្វីនោះទេ ថេយ៉ុងគិតតែពីចុចទូរស័ព្ទ បីឆ្នាំមកនេះគេប្រើប្រាស់អេឡិចត្រូនិចឡើងពាក់វែនតាការពារពិសេសនៅមុខកុំព្យូទ័រនិងទូរស័ព្ទ។ ដៃគិតតែពីចុច រាងក្រាស់ងាកមើលជារឿយៗ មិនដែលឃើញថាថេយ៉ុងទំនេរសោះ បើមិនឆ្ងោកមុខនិងឯកសារ កំព្យូទ័រទេ គឺទូរស័ព្ទនេះតែម្តង។

<< កំពុងតែចុចអ្វីនិងថេយ៏ កុំលេងទូរស័ព្ទពេកប្រយ័ត្នឡើងដឺក្រេឡើងកាន់តែខ្ពស់>> នាយនិយាយទាំងបារម្ភដោយមិនដឹងខ្លួន ឆ្ងោកអោនមុខស្ទើរតែដល់អេក្រង់ទូរស័ព្ទ បើយាយពីពន្លឺវាភ្លឺជាពិលទៅទៀត  ។ថេហ្យុងងើបមុខញញឹមតិចៗ ហើយបង្ហាញវាដល់នាយ។

<< គឺរៀបទិន្នន័យ និងឯកសារខ្លះៗនឹងណា  >>ថេហ្យុងតបវិញ

<< ទុកវាសិនទៅ បើច្រើនខ្លាំងរំលែកអោយបងខ្លះមក បើខំធ្វើតែម្នាក់អែងឈឺធ្ងន់ធ្ងរទៅលោកអ៊ំបន្ទោសបងស្លាប់ហើយដែលមិនមើលប្អូននោះ>>

<< មិនអីទេ ខ្ញុំរឹងមាំណាស់ចាំខ្ញុំបញ្ចូនវាអោយដេសីុន និង លីអូធ្វើខ្លះ កុំបារម្ភអីបងប្រុស  ប៉ាមិនបន្ទោសបងទេ>>     ថេយ៉ុងបង្ខំញញឹមទាំងមិនសមទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះហើយផ្អែកក្បាលនិងកញ្ចាក់ឡានសម្លឹងមើលទេសភាពខាងក្រៅ យ៉ុងហ្គីមិនតហើយបើកឡានបន្តទាំងមិនខ្វល់ពីអារម្មណ៍ក្មេងប្រុសកំពុងនៅជាមួយ។