Kristine
Fvck!
This is not what I'm expecting.
I was out of breath as they rained bullets at kung hindi pa ako nakapagtago malamang natamaan na ako.
I clenched my fists with too much restraint para huwag lang siyang sugurin. I want to strangle her to death but I won't do that dahil hindi ako katulad niyang walang puso.
I knew from the very start she's a bad news but I can't believe she'll get to the point of being desperate just to get what she wants and even innocent people are affected by her selfishness.
Isipin pa lang na ginawa niya ang lahat ng ito ay dahil sa lintek na pagmamahal niya. Naiintindihan ko siya pero isang malaking kahibangan kung ipagpipilitan pa niya ang sarili sa isang taong hindi siya kayang mahalin.
This is ridiculous! marami pa namang iba diyan goodness
I was in the middle of thinking of how to save them both when suddenly I heard a faint cry. I quickly searched for my phone, my hands and my body trembled of so much fear as I open the front camera so I can see what happened but... what I saw in the screen broke my heart into pieces.
I gripped my phone in my hand and I even saw catalina who was still smiling like she doesn't seem to care what's happening kahit nag aagaw buhay na yung kapatid ni levi. Naitago ko ang cellphone ng mapatingin ito.
Damn you Catalina!
"kris papunta na sila" I looked at Ramises as he bent down to get out of the car na kahit siya ay mababanaag ang takot sa mukha. I was a little relieved by what he said pero hindi pa kami pwedeng makampante dahil nasa panganib pa rin ang buhay namin at anytime pwede kaming mapahamak.
Bago pa kami makarating dito, malayo pa lang ay bigla akong kinabahan dahil parang may mali. Mas lumakas pa ang kutob ko ng makita ko ang mga kahinahinalang mga sasakyan sa tapat ng bahay niya at hindi nga ako nagkamali.
Nakilala ko yung isang lalaki which is catalina's bodyguard na kahinahinala rin ang kinikilos dahil patingin tingin ito sa paligid. Habang papalapit kami sa bahay ni levi ay sinabihan ko na ang dalawa na tumawag ng pulis. Nung una tinanong pa ako kung bakit na hindi ko sinagot pero sinunod din nila kinalaunan kahit litong lito sila sa sinabi ko.
"kris anong gagawin natin" pabulong nitong sabi at nakita kong lumabas din ng sasakyan si nick na bakas rin sakanya ang pag aalala at takot. Pinapasalamat ko rin na walang tinamaan sakanila.
Pinakalma ko ang sarili dahil hindi nakakatulong kung paiiralin ko ang takot. I need to help them ASAP dahil hindi kaagad makakaresponde ang mga pulis.
"I need to help them" tatayo pa lang sana ako ng magkasabay nila akong pinigilan sa braso kaya galit ko silang tiningnan
"are you crazy?! kristine it's too dangerous out there tapos susugod ka ng wala kang kalaban laban, hintayin natin ang mg-"
"tapos ano? hihintayin nalang din nating may mangyari pang masama sakanilang dalawa?... nakita niyo ba ang kalagayan ng kapatid niya?" tiim bagang kong tanong sa dalawa at pareho itong hindi nakapagsalita. Alam kong wala akong kalaban laban pero hindi ako tutunganga dito na wala manlang ginagawang paraan para mailigtas sila.
"kung naduduwag kayo mas mabuti pang iligtas niyo nalang ang mga sarili ninyo"
"kristine hindi yun an-"
BANG!
napayuko kami pero mabilis akong sumilip at halos atakehin ako sa puso ng makita kong nakatutok yung baril ni Catalina sakanya. Napatakip ako sa bibig sa nakita kong dugo sa hita niya.
