Sailor Moon Son 1 Sezon

106.Bölüm: Oyun Bitti.

"Korkuyor musun?"

"Neden?"

"Ya sana bir şey yaparsa?"

"O bana bir şey yapamaz. Korkma. Sen ona odaklan ve mutlu ol. Sen güzel bir kızsın Reika ama kalbin dolu ve bu yüzden hiç şansım yok. Başka zaman olsa asla peşini bırakmazdım." derken Reika şaşırıp "Ne?" dedi.

"Bu halin bile çok güzel. Diyorum ki kalbin dolu olmasa senin peşini bırakmazdım!" derken sesi ciddiydi.

"Siz çok iyi birisiniz Bay Torino. Eminim sizi sevecek birini bulacaksınız." derken gözleri Unazuki'ye takılmıştı. Bunu gören Tamahome bunu umursamadı. Olamazdı. O ve o bela beraber. Bu fikri hemen aklından sildi. "Hiç sanmıyorum. Arkamda çok gözü yaşlı kadın bıraktım. Mutlu olmam imkansız." derken "Bir şeyi unutmuyor musunuz?" diyen kıza baktı.

Merakla "Neymiş o?" diye sordu.

"Kader."

"Kader mi? Ben kadere inanmam!"

"Neden?"

"Bir sebebi yok." derken onlara yaklaşan adamı gördü. Kıza dönüp saymaya başladı.

"5"

"4"

"Neden geri sanıyorsun?"

"3"Motoki buraya geliyor."

"Nerde?"

"Çok yakınımızda."

"2"

"Ne 2 mi?"

"1"

"Hayır dur sayma..." derken olan olmuştu. Motoki koluna yapışmış, ortaya bir şeyler söyleyip onu sürüklemeye baslamıştı. O ise engel olmak bir yana bez bebek gibi sürükleniyordu resmen. Bu duruma kızıp "Bırak beni!" diye bağırdı genç kız.

"Reika sus. Konuşma! Birazdan seninle her şeyi konuşacağız!" derken her şeyin üzerine basıp söylemişti Motoki. Reika bundan korkmuştu. Tüm gücüyle ona vurup bağırdı. "Bırak beni ya! Bırak! Canım acıyor." derken "Benim daha
çok acıyor" diyen adamla dondu kaldı Reika. Bunu beklemiyordu. Depo gibi
bi yere geldiklerinde durmuşlardı. Motoki kapıyı açıp "Geç!" dedi bu arada ışıkları açmıştı. Bu sırada kızlar onları aramış bağırışları duyunca oraya koşmuşlardı.

Bu iki aşığın aklının başına gelmesi şarttı. "Anahtarlar." diyen kıza döndü Unazuki. Bu kız tam deliydi. Minako anahtarı alıp kapıyı kilitlerken içeriden Reika'nın sesi geliyordu. "Hey! Kim var orada?"

Kızlar bir süre susmuş sonra cevap vermişti.

"Reika?"

"Kızlar. Siz misiniz? Biz burada kilitli kaldık. Ne olur bizi çıkarın."

"Olmaz!"

"Ne?"

"Olmaz dedik. Aranızda ki sorunu çözmeden oradan çıkamazsınız."

"Kızlar şakayı bırakın. Açın şu kapıyı."

"Hayır! O kapı bu gece açılmayacak. Zaten orada telefonda çekmez. Artık başbaşa konuşup anlaşırsınız." diyen kızlara bağırdı genç kız. "Kızlar! Bittiniz! Ben burada kalamam. Lütfen açın..." derken çoktan olduğu yere çökmüştü bile Reika.

Kızlar oradan sessizce ayrılıp aşıkları yalnız bırakmışken içeride fırtınalar kopuyordu.

"Uzak dur benden Motoki!"

"Neden?"

"Neden mi? İstemiyorum."

"Öyle mi?"

"Öyle."