The Possesive Man (Del Faurico Series#1) COMPLETED

Kabanata 38

Kabanata 38

Together

Ang tunog ng alarm clock ang nagpagising sa akin kaya dinilat ko ang aking mata at napunta ang mata ko sa katabi ko.

Napatakip ako ng bibig ng maalala ko ang nangyari kagabi.

Nakaramdam ako ng hiya dahil sa ginawa namin at tatayo na sana ako ng makaramdam ako ng sakit sa pagitan ng legs ko.

"Ouch.." Bulong ko ng sinubukan kong tumayo.

"S-Sariah..." Rinig kong tawag sa akin ni Grayson kaya napatingin ako sa kanya.
Nanatili pa ring nakapikit ang mga mata nito. Naramdaman yatang nagising ako.

"Whhaaa.." Bigla akong napasigaw ng bigla niya akong hinila at niyakap niya ako patalikod.

Ito na naman tayo, siguradong namumula na naman ang pisngi ko.

"G-Grayson..." Tawag ko dito at nararamdaman ko na namang tumitigas na naman ang alaga nito.

"Grayson, I'm still sore." Sabi ko sa kanya para matigil na siya. Alam kong plano na naman nitong maka-isa sa akin.

"I know, kaya matulog na muna tayo." Bulong nito sa akin.

"Lumalayo-layo ka sa akin dahil tumitigas na naman ang ano mo."

"Wag mo nalang pansinin yan." Agad nitong bulong kaya napairap nalang ako.

Dahil sa mahigpit nitong yakap sa akin ay namalayan ko nalang na unti-unting pumipikit ang talukap ng mata ko. Bumalik ako sa pagtulog.

Paggising ko ay naramdaman kong wala na sa tabi ko sa Grayson kaya unti-unti akong napaupo.

Napatingin ako sa alarm clock niya at nakita kong late na nga ako sa klase.

No choice kundi hindi nalang ako papasok. Medyo masakit pa rin kasi yong nasa baba ko.

Unti-unti akong bumaba sa kama at nagsimula na akong maglakad papalabas sa kwarto nito.

At sa pagbaba ko ay dumiretso agad ako sa kusina dahil naririnig kong may nagluluto.
Napatingin agad sa akin si Grayson ng makita niya akong makapasok sa kusina.

"Are you okay?" Agad nitong tanong sa akin at nilapitan niya ako.

"Y-Yes..." Mahina kong bulong sa kanya.

Medyo nararamdaman ko pa rin ang hapdi sa pagitan ng legs ko pero kaya ko pa namang maglakad.

Pinaupo niya agad ako at inabutan ng tubig kaya ininom ko ito.

Napatingin ako sa likod nito ng balikan nito ang kanyang niluluto.

Napalunok ako ng pumasok sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Kung gaano ko kahigpit na yinakap ang likod nito habang gumagalaw sa ibabaw ko. Sa bawat haplos ko sa kanyang braso ay nakakapagbigay sa akin ng init. Naramdaman kong uminit ang pisngi ko sa mga nangyari kagabi.

"Sariah, are you okay?" Nabalik ako sa wisyo ng biglang nagsalita sa harapan ko si Grayson.

Parang gusto kong lamunin nalang ako ng lupa dahil sa pinag-iisip ko ngayon. Nakakahiya kay Grayson, baka isipin nito ay hindi ako maka-move-on sa nangyari kagabi.

"Y-Yes, I'm okay.." Nakangiti kong pilit dahil randam ko pa rin ang namumula kong pisngi sa kahihiyan.

Umupo ito sa harapan ko ng matapos nitong nilapag ang pangkain namin.

"Let's eat." Nakangiti nitong sabi at tumango ako sa kanya.

Nilagyan niya ng pagkain ang pinggan ko at ako naman ay nakatitig lamang sa kanya. Bakit mas lalo yata siyang gumwapo sa patingin ko? Siguro, mas nadagdagan pa ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko ata kakayanin pag dumating yong araw na mapuputol ang relasyon namin.

Sa gitna ng pagkain namin ay biglang nagsalita si Grayson.

"I'm sorry for what happened last night. Nabigla ata kita." Bigla nitong sabi na nagpatigil sa akin. Nagsimula na namang mamula ang aking pisngi.

"No, it's okay. Nag-sisisi ka ba?" Tanong ko sa kanya kasi bakit siya nag-so-sorry sa akin? Ayaw niya ba 'yong nangyari sa amin? Nagkulang ba ako? Naramdaman kong tila tinutusok ng paulit-ulit ang puso ko sa sakit.

"Sh*t, No, Sariah! I love you so much at hindi ko pinagsisihin na ginawa natin 'yon. It's such a blessing to me na binigay mo ang sarili mo sa akin." Sabi nito na nagpaiyak sa akin. No, hindi ako umiiyak dahil sa nasasaktan ako dahil masaya ako na sobrang mahal ako ni Grayson. Hindi na ata ako makakahanap ng lalaking katulad ni Grayson.

"Baby.." Bulong ni Grayson at naramdaman ko ang kanyang mainit na yakap sa akin kaya niyakap ko rin siya.

"I love you so much, Grayson." Bulong ko sa kanya at humiwalay na sa yakap niya.
Pinunasan niya ang luha ko.

"Wag ka ng iiyak ulit." Sabi nito sa akin.

"Mmm.." Nakangiti akong tumango sa kanya.

"Mag-hahalf day ka ba ngayon?" Tanong nito sa akin at tiningnan ang orasan nitong nakasabi sa wall nito.

"No, bukas nalang ako papasok. Tatawagan ko nalang si Leanne." Sambit ko.

"Then let's go to the mall, mag-grocery na rin tayo." Sabi nito kaya napatingin ako sa kanya.

"Hindi ka magtatrabaho ngayon?"

"Yes" sabi nito at tumayo ito sa aking harapan.

Kinuha niya ang pinagkainan namin kaya sumunod ako sa kanya.

"What if malaman ng daddy mo na hindi ka pumasok ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"They are in state so hindi niya malalaman, okay?" Sagot nito pero hindi pa rin ako satisfied sa sagot nito. Baka mapagalitan pa siya.

"Paano kung tumawag 'yon sa company niyo tapos wala ka 'don? Edi lagot ka?" Pangungulit ko kaya humarap na ito sa akin.

"Okay, okay, tatawagan ko si dad mamaya at magpapaalam ako sa kanya, okay na ba 'yon?" Sabi nito na may bahid ng inis kaya napangiti ako. 'Yon naman pala eh, ayoko kasi siyang mapagalitan.

"Okay, wait... Tatawagan ko lang si Leanne." Nakangiti kong sabi sa kanya at tumango naman ito sa akin.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa sala. Hinanap ko agad ang number ni Leanne at tinawagan siya.

Paulit-ulit itong nag-ring pero hindi pa rin ito sinasagot. Inulit ko ng dalawang beses pero wala pa rin.

Kaya malungkot ko itong ibinaba. May nangyari ba kay Leanne? Bakit hindi niya sinasagot ang tawag ko? O baka may klase pa kami pero kasi sa ganitong oras break na namin eh.

"Are you okay?" Napalingon ako Kay Grayson.

"Hindi ko kasi nakausap si Leanne." Malungkot kong sabi sa kanya.

"And?" Tanong ulit nito dahil naramdaman atang malungkot ako.

"Para kasing may tinatago siya sa akin, feeling ko may hindi magandang nangyayari kay Leanne. Nag-aala lang ako sa kanya pero hindi naman siya nagkwekwento sa akin." Nakayuko kong sabi.

"Maybe, she has a problem? Don't worry, I know she can handle that." Sabi nito kaya napatingala ako sa kanya.

"May alam ka ba?" Bigla kong tanong sa kanya kasi yong way palang ng pagkakasabi niya eh parang may alam siya eh.

"What?" Naguguluhan nitong sabi kaya agad akong umiling sa kanya. Imposibleng may alam siya sa pinagdadaanan ni Leanne. Malaking imposible. Bakit ba 'yon ang pumasok sa isip ko? Nababaliw na ba ako?

"Ah.. Wala, I'll take a shower muna. Ngayon na ba tayo aalis?" Tanong ko sa kanya.

"Yes, Sabay na kayo tayong maligo?" Nakangisi nitong sabi kaya tinulak ko siya.

"Baliw, maligo kang mag-isa mo." Inis kong sabi para pagtakpan manlang ang namumula kong pisngi.

Nagmadali akong umalis sa harapan niya at narinig kong humahalaklak ito.
Baliw na Grayson.

"Baby, pwede naman diba!?" Hirit nitong sabi kaya tinakpan ko ang aking dalawang tenga at tumakbo na papunta sa kwarto ko.

Kakainis ka Grayson, gusto niya atang inisin pa ako lalo.

Baka hindi lang ligo ang gagawin namin kung pumayag ako.