My Student, My Husband (Under Editing)

Chapter 20

"Tell me Serene, why did you f*cking go with him? I thought I made myself clear? I thought you understand?" puno nang hinanakit na sabi nito. Ngayon ay nakatitig na ako sa mga mata niyang punong-puno ng galit.

"You could have just wait for me so I could explain myself" napayuko ako. Bakit parang kasalanan ko na naman? Hindi naman ako aalis kung hindi ko nasaksihan iyong kanina.

"You made him touch you, you go with him, you even wore his f*cking shirts and boxer shorts. What esle did you do Serene? Did you let him kiss you too? Or did you let him touch these" galit nitong pinisil ang aking mga dibdib tsaka marahas na hinila ang aking brassiere dahilan para lumantad sa kaniya ang aking hinaharap.

"Havoc!" gulat akong napatakip sa aking mga dibdib at pagkababae nang hablutin rin niya ang aking panty dahilan para masira iyon. Nervousness was rushing through my viens as he stare on me with lustful and anger eyes.

I wanted to cry, this is not the Havoc I know. This is not my husband. Ito yung Havoc na laging masungit at galit sa akin noon. Napaatras ako nang lumapit siya.

"H-havoc.." nangangatal na pakiusap ko at patuloy paring umaatras. Siya naman ay nakatitig lang sa aking katawan at tila walang naririnig.

"You. Are. Mine. Serene. Only. Mine." matigas na biggas nito na para bang sinasabing wala akong karapatang umangal sa gagawin niya sa akin.

-----

Hingal na hingal na bumagsak ito sa aking ibabawa. Naghahalo ang aming mga pawis.

Pinakiramdaman ko siya kung ano ang susunod niyang gagawin nang bigla nalang siyang umalis sa aking ibabaw. Bila ay parang nakaramdam ako ng sakit dahil sa ginawa niyang iyon. Para siyang nandiri, para akong may sakit kung iturin niya. Pumunta siya sa kusina para uminom ng tubig.

Ako naman ay dahan-dahang umupo at niyakap ang aking mga tuhod. Pinipigilan pag labas ng aking hikbi.

Sobrang laki ba ng kasalana ko para gawin niya sa akin ito? Wala naman akong ginagawang masama, pero kung makapag bintang siya ay parang nagtaksil ako sa kasal namin. Gayong siya naman itong may fiance na.

Ang sakit. Alam nang mga tao na ikakasal na siya kay Verron samantalang ilan lang ang nakakaalam na kasal kami. Maski magulang niya ay walang alam, si Don Leo lang at ang mga kaibigan namin.

Bigla ay parang sinakal ang puso ko nang pumasok sa isip kong iiwan ako ni Havoc at magpapakasal sa iba.

Napahigpit ang aking yakap sa aking mga tuhod tsaka tahimik na umiyak. Ang sakit sakit. Pinipigilan ko ang paghikbi pero hindi ko kaya, doon ko naramdaman ang bahagyang paglubog ng sofa sa tabi ko.

Kahit hindi ako tumingin ay alam kong si Havoc iyon. Marahan niyang hinahagod-hagod ang aking likod dahilan para mas lalo akong umiyak.

"Shhh.." ramdam ko ang pagyakap ng matitigas niyang braso sa king baywang.

"Baby.." malambing na tawag nito habang inaalo ako sa pag-iyak. Kailangan ko pa palang umiyak para bumalik siya sa dating malambing.

"I'm sorry baby.." lumapat ang labi nito sa aking balikat. Mas lalo akong napahagulgol. Bakit Havoc? Bakit sa isang sorry at halik mo lang ay bumubigay na ako? Bakit..

"Baby.. I'm really sorry, I was just so angry and jealous. Forgive me.. Don't leave me Serene" pinilit ako nitong kalasin ang pagkakayakap ko sa aking mga tuhod at pinaupo sa kandunga niya. We're on drama and yet he's still hard! I can still feel him on my butt. D*rn you Havoc Lance!

"I'm sorry.. i'm sorry, i'm sorry" paulit-ulit nitong turan habang humahalik din ng paulit-ulit sa aking labi. Napayuko ako, titiklop na naman ako nito dahil sa ginagawa niyang paglalambing sa akin.

"Hey.. I'm really sorry baby.. And about that f*cking engagement party, I don't know about it. That was my mom's plan. She thought that Verron and I are still together. I've already talk to her and he felt sorry for what she did. I know it was my fault too 'cause I didn't let them know first before comming there. And i'm really sorry for that baby.. I'm sorry." mahabang lintanya nito. Hinawakan nito ang aking baba para salubungin ang aking paningin.

Napakagat ako ng labi nang malamlam ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Malalim itong bumuntong hininga tsaka mabigat ang loob na tumayo na parang may kinuhang bagay sa tuxido nito. Nakita kong selpon pala iyon.

May tinipa siyang kung ano doon. Pagtapos ay kumapit sa akin.

"Mom. Talk to my wife please" nakagat ko ang loob ng aking pisngi nang magsalita si tita Ley sa kabilang linya.

"Hello Hija? Serene? Oh.. I'm so sorry hija, I didn't know. I was so embarrast when Lance left us on stage to ran over you, but I was okay since it was really my fault. I hope you and my son's still okay. I'm sorry, Serene. I really am" tumingin ako kay Havoc na nakatitig din pala sa akin. Nananantiya ang tingin niya, malalim at matiim.

Tumango ako ng paulit-ulit na parang nakikita ng ginang.

"O-okay po tita Ley" sabi ko habang pinaglalaruan ang aking mga daliri. Marahan namang pinaglalaruan ni Havoc ang aking takas na buhok.

"Thank you hija, nabunutan talaga ako ng tinik. Darling! Com'n talk to your son and daugther" bigla ay pinamulahanan ako sa sinabing iyon ng tita Ley.

"Son? Take good care of your wife. Don't call your mom again, we are busy" napailing si Havoc dahil sa sinabing iyon ng ama. Agad na nawala ang tawag sa kabilang linya, itinapon ni Havoc ang selpon sa sofa at seryoso namang tumingin sa akin.

"Now it's your turn. Explain why you go with that Herera?" masungit na sabi nito. Napanguso ako.

"Shoudn't we have to dress first?" umiling-iling ito.

"Tell me Serene" napabuntong hininga ako tsaka pinaglaruan ang aking mga daliri.

"I know Liam for quite years now. Nagkakilala kami sa bahay ampunan, then naging friends kami. Sumama ako sa kaniya kanina kasi wala naman akong matatakbuhan doon. I was so hurt, I felt betrayed. I don't know what to do aside from running away in that place." sabi ko sa kaniya.

Hindi ko narinig ang pagsagot niya pero hinawakan niya ang mga kamay ko tsaka marahan iyong pinisil.

"Come here" he patted his lap so as my nature, I obeyed and sat on his lap again.

"Don't do that next time, ask me first before you do such impulsive descision, let me explain first before you run away. I was f*cking worried, I thought something bad happened to you. Don't do that again" tumango ako ng paulit-ulit tsaka humiga sa matigas niyang dibdib.

Ramdam ko ang init ng paghaplos nito sa aking hubad na likod.

Pumikit ako at dinama ang mabini nitong mga haplos. Bigla ay nakaramdam ako ng pagod at panghihina.

"Sleep baby.. Accept your punishment tomorrow, I know you're tired mentaly and emotionally. I'll spare you this time" napatampal ako sa sinabi niyang iyon. Hindi paba iyon yung punishment niya kanina? Meron pa? At kailan? Bukas?

"Sleep Serene" utos nito. Wala akong nagawa kundi ang pumikit sa mahiga sa matigas niyang dibdib.

This is one hell of a night. Must gain my strength for tomorrow.