Tuhaf

Bölüm 29 - Part 1

Uğurböceği'nin zaman zaman zaman hissettiği bu yoğun his, elbette ki sahte değildi. Kendisi hayal gücünün bir ürünü olduğunu sansa da, gerçekleri bilmiyordu...

~2 yıl önce, Montparnesse gökdelenindeki olayın yaşandığı gece, Kara Kedi'nin gözünden~
Eyfel Kulesi'den ayrılıp gökdelene geldiklerinde ub'den işaret bekliyordu..
Hawk Moth Mayura'yı kaldırdığı sırada ub'nin Hawki'yi yoyosuyla kavradığını gördü..
Bakışlarını leydisinden Hawk Moth ve Mayura'nın olduğu yere doğru çevirince Mayura'nın saldırmaya yeltendiğini gördü. Leydisine tek bir söz söylemeden ona doğru koşmuştu. Ne var ki leydisine daha yetişemeden kara deliğe hapsolmuştu. Mayura'nın Uğurböceğini hedeflediğini anlamıştı, bu yüzden leydisini korumaya çalışmıştı ama Mayura düştüğü için, hedefi şaşırıp Kara Kedi'ye isabet ettirmişti...

Peki ya neredeydi şimdi??... Her yer bembeyazdı... tıpkı bir gece ub ile aynalı akumalı ve his canavarıyla savaştıklarındaki gibi... Kara deliğe hapsolmuştu. Delik kapanmıştı...
Sonsuz bi boşluk gibiydi. Kendisi de afallamıştı. Ne yapacağını şaşırmıştı. Bu beyaz boşluğa hapsolmuştu.. Aklına bir şey geldi...
"Kediklizm!!" diye haykırdı.. ve elini üzerinde bulunduğu zemine koydu.. Şok geçirdi.. Kediklizm işe yaramıyordu.. zemin parçalanırmış gibi görünüp sanki bir kat daha aşağı iniyordu ve eski halini alıyordu... Ne çeşit bir zemindi bu böyle??.. Bunun ardından uzun süre koşmaya başladı... Çıkış yoku yoktu ama henüz bunun farkında değildi...

"LEYDİİMM!!" diye bağırdı.. cevap alamadı...
"LEYDİM NERDESİİN?!!" yine ses soluk yoktu... Bu durum sinir bozucu olmaya başlamıştı... Derken yüzüğünün son dişi parladı ve geri dönüştü.. Ortada Plagg belirdi..
A: Plagg!
P: Adrien!
A: Seni gördüğüme çok sevindim! Neler oldu öyle?
P: Sanırım kara deliğin içine hapsolduk..
A: Haklısın... peki buradan nasıl çıkacağız??
P: Bilmiyorum çocuk, bu kolye denen şeyle ben de ilk kez karşılaşıyorum, hakkında hiçbir fikrim yok.
A: Nasıl yani?! Gerçekten mi?!!
P: Malesef çocuk... keşke bir bildiğim olsaydı da söyleseydim.. bu arada.. bu kadar aksiyon karnımı acıktırdı.. cebinde hiç kamamber var mı?
A: Al dostum, hepsi senindir...
P: (yarısını böler) Al, senin de toparlanmaya ihtiyacın var..
A: Sağol Plagg...

~ O günden sonra bu beyaz boşluktan çıkmak için her yolu denemişti.. Hatta Plagg bile kendi kediklizmini kullanmıştı... ama bir faydası yoktu.. bu boşlukta çıkış denen şey yoktu..~

İlk başta yapayalnızdı.. Onu uyan kimse yoktu.. ama sonraları, kara kedi formunda beyaz boşlukta bulunurken, bazı yansımalar görüyordu.. beyaz renkli olan boşluk da siyah rengini alıyordu.. bu yeni olan bir şeydi.. ilk kez bu olduğunda, Uğurböceği'nin silüetini gördü. Çok sevinmişti çünkü onu bulduğunu düşünmüştü.. Ona doğru koşup omzuna dokunmuştu ama gördüğü görüntü elini attığı yerden dağılmıştı.. sonra tekrar eski haline gelmişti.. Ub orada bir çatıdaydı sanki.. Kendisi de farkında olmadan aynı çatıya gelmişti... Leydisine seslenmişti... "Leydim, ben geldim, bak burdayım.." diye. Ama Uğurböceği onu duymuyordu.. Kendi kendine konuşmaya devam ediyordu.. Kara Kedi de orada Uğurböceği'nin kendisini duymadığını, Ub konuştukça daha iyi anlamıştı...

Uğurböceği kendisinin yokluğundan bahsediyordu.. sonra randevuya çıktıkları zamandan söz etmeye başlamıştı. (Bütün bunlar kk deliğe hapsolduktan 1 ay sonrası)
Uğurböceği böyle anlattıkça, kk'nin de gözleri doluyordu. Onun söylediği şeylere karşılık veriyordu.. ama ne çare.. kendisi leydisini duysa bile, Uğurböceği onu duymuyordu ve tam da bu yüzden Uğurböceği'nin çektiği acı, kara kedi için daha da ızdıraplı bir hal alıyordu..

Her şeyin dışında, Kara Kedi de Uğurböceği'ni her istediği zaman göremiyordu.. Yalnızca Uğurböceği kendisini düşündüğü, düşlediği ya da özlediği zaman Uğurböceği'nin yanında hissedebiliyordu kendisini. Ne şanslıydı ki Uğurböceği'nin kendisini düşünmediği bir an bile yoktu. Yalnızca akumalılarla savaşırken veya başkalarına yardım ederken aklında olmuyordu... onda da eğer aklına kara kedi'yi getirecek bir şey görse, kara kedi'nin bulunduğu beyaz boşluk siyaha dönüp, ub'nin silüetini gösteriyordu kara kedi'ye...